ΑΡΘΡΟ του Θωμά Κώτσια
Ό, τι και αν γίνει τις αμέσως επόμενες ημέρες, όποια κατάληξη και αν έχουν οι διαπραγματεύσεις της χώρας με τους δανειστές, η 5η Ιουλίου έχει γραφεί ήδη στην ιστορία ως μια ημέρα πολιτικής, κοινωνικής και ταξικής χειραφέτησης του Ελληνικού λαού. Ως μια απόδειξη ότι ακόμα και ένας μικρός λαός όχι μόνο μπορεί να σταθεί όρθιος αλλά και να νικήσει, να ξεχαρβαλώσει τις σύγχρονες ...ερπύστριες με τις οποίες η ελληνική και η διεθνής ολιγαρχία, επιχείρησαν να βιάσουν το μυαλό και την ψυχή του.
Οι Έλληνες πολίτες και μαζί τους και οι συμπατριώτες μας Ευρυτάνες πριν από δημοψήφισμα της περασμένης Κυριακής αντιμετώπισαν μια πρωτοφανή οικονομική και ψυχολογική βία, μια πρωτοφανή στα χρονικά εκστρατεία παραπληροφόρησης, διαστρέβλωσης και τρομοκρατίας.
Και όμως άντεξαν. Και όχι μόνο άντεξαν αλλά και προκάλεσαν έναν πολιτικό σεισμό και έστειλαν ένα ηχηρό μήνυμα, που ακούστηκε σε ολόκληρο τον κόσμο από τη μια άκρη στην άλλη.
Η νίκη του 'Όχι" δεν ήταν σημαντική μόνο γιατί συγκέντρωσε κάτω από αντίξοες συνθήκες το 62% των Ελλήνων. Ήταν θριαμβευτική γιατί είχε και ταξικά χαρακτηριστικά. Θριάμβευσε γιατί συσπείρωσε την εργατική τάξη, τους εργαζόμενους, τα μεσαία στρώματα, την αγροτιά και τη νεολαία. Το 'Όχι" της αντίστασης συγκέντρωσε ποσοστά άνω του 70% σε όλες τις εργατικές γειτονιές της Αθήνας, του Πειραιά και των μεγάλων πόλεων της επαρχίας αφήνοντας το "Ναι" της υποταγής στην Εκάλη, την Κηφισιά και τη Βουλιαγμένη.
Η συντριπτική επικράτηση του "'Οχι" ήταν καρπός της ριζοσπαστικοποίησης της νέας γενιάς της πατρίδας μας και η καλύτερη απάντηση σε αυτούς που θεωρούσαν τη νεολαία μας χαμένη υπόθεση.
Η θριαμβευτική επικράτηση του "Όχι" σε όλους ανεξαιρέτως τους νομούς και τις περιφέρειες της χώρας ήταν το μεγάλο βήμα προς τη χειραφέτηση και την κατοχύρωση της λαϊκής ενότητας σε ολόκληρη την Ελλάδα.
Το 'Όχι" του Ελληνικού λαού ήταν μια απάντηση ότι οι Έλληνες απορρίπτουν τις πολιτικές της λιτότητας και της καταστροφής, που επιβάλλει στη χώρα μας η νεοφιλελεύθερη ηγεσία της Ευρώπης. Ήταν ένα μήνυμα και προς τους άλλους λαούς της Ευρώπης να αντιδράσουν και να διεκδικήσουν μια άλλη πολιτική μακριά από τις επιδιώξεις του κεφαλαίου.
Ήταν μια σαφής και κατηγορηματική εντολή του λαού, που ενισχύει τη διαπραγματευτική θέση της κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ και του Πρωθυπουργού της χώρας Αλέξη Τσίπρα, προκειμένου να επιδιώξει την καλύτερη δυνατή συμφωνία με τους δανειστές της χώρας. Μια συμφωνία που θα προστατεύει τους αδύναμους, θα συμβάλλει στην ανάπτυξη της οικονομίας και θα προβλέπει ρύθμιση του χρέους.
Το δημοψήφισμα της Κυριακής όμως ήταν και μια ευκαιρία να γνωριστούμε καλύτερα μεταξύ μας. Να μάθουμε ποιός είναι ποιός και τι επιδιώκει ο καθένας. Ξεσκεπάστηκαν όλοι. Αποκαλύφθηκαν αυτοί που περίμεναν και σχεδίαζαν εδώ και μήνες να κλείσει η "αριστερή παρένθεση".
Τελικά με την ψήφο του λαού έγιναν οι ίδιοι "παρένθεση", όπως ο Αν. Σαμαράς, που βρίσκεται ήδη στο περιθώριο. Ξεσκεπάστηκαν και κάποιοι εκπρόσωποι της Τοπικής Αυτοδιοίκησης στην Αθήνα, τη Θεσσαλονίκη αλλά και εδώ στην Ευρυτανία, οι οποίοι, υπερβαίνοντας τον ρόλο, που τους ανέθεσε ο λαός, επιχείρησαν να γίνουν τα ... πρωτοπαλίκαρα του "Ναι" της υποτέλειας. Τελικά και αυτοί πήραν αποστομωτική απάντηση από τους ίδιους τους πολίτες.
Την περασμένη Κυριακή κερδήθηκε μια πολύ μεγάλη μάχη αλλά όχι ο "πόλεμος". Αυτός είναι μπροστά μας και θα είναι δύσκολος. Η αντίθεση παραμένει. Από τη μια ένας περήφανος και κυρίαρχος λαός και από την άλλη ένα εσωτερικό και Ευρωπαϊκό κατεστημένο, που επιχειρεί να τον στραγγαλίσει.
Από τη μια η πολιτική δύναμη της Αριστεράς και από την άλλη η οικονομική δύναμη του κατεστημένου. Για να νικήσει ο λαός μας σε αυτή τη σύγκρουση πρέπει να αντέξει τις "ερπύστριες" των ΑΤΜς, της τραπεζικής ασφυξίας και της κατευθυνόμενης ενημέρωσης. Να αντέξει μέχρι να μπουν στην εξίσωση και άλλοι λαοί και άλλες χώρες της Ευρώπης. Και αυτό θα γίνει αργά ή γρήγορα.
