Ο Άνχελ Ντι Μαρία “προκάλεσε” ντόρο με τη μεταγραφή του στην Παρί Σ.Ζ. ο Μεσούτ Εζίλ το ίδιο πριν δυο χρόνια στην Άρσεναλ, ο Χάμες Ροντρίγκες και ο Γκάρεθ Μπέιλ στη Ρεάλ Μαδρίτης αποτέλεσαν ηχηρότατες μεταγραφές των περασμένων περιόδων και σίγουρα θα ακολουθήσουν κι άλλες.



Όμως, υπήρξαν πολλές βόμβες στο πρόσφατο και το μακρύ παρελθόν που δεν έσκασαν ποτέ: Οι “Αθλητικοί Φάκελοι” με αποσπάσματα από το Sport24 (και άρθρο του Αλέξανδρου Λορέθο) παρουσιάζουν ένα ξεχωριστό ρεπορτάζ με μεταγραφές όπως του Μέσι στην Κάντιθ, του Πελέ στην Παρί, του Μαραντόνα στη Σέφιλντ Γιουνάιτεντ και αρκετοί άλλοι.

Το “ναι” και το “όχι” του Πελέ στην Παρί Σεν Ζερμαίν
Το «μαύρο διαμάντι» είχε δεχθεί δεκάδες προτάσεις για να κάνει το άλμα από την Σάντος στην «Γηραιά Ήπειρο» (η Γιουβέντους είχε φλερτάρει επιμόνως μαζί του), αλλά ποτέ δεν βρέθηκε τόσο κοντά όσο το 1971, όταν η Παρί Σεν Ζερμέν λίγο έλειψε να τον αποκτήσει. 
1971: Η Παρί Σ.Ζ. που είχε ιδρυθεί έναν χρόνο πριν και, με μια άνοδο – εξπρές θα έπαιζε για πρώτη φορά στην πρώτη κατηγορία. Και ήθελε να κάνει πρεμιέρα έχοντας στις τάξεις της τον κορυφαίο ποδοσφαιριστή στον πλανήτη. Η εφημερίδα «Equipe» στις 22/6 κυκλοφορούσε με την μεγάλη βόμβα: Η μεταγραφή του Πελέ στην Παρί ήταν θέμα χρόνου κα ο Πρόεδρος Ζι Κρεσέντ επιβεβαίωνε τις διαπραγματεύσεις. Ο Πελέ είπε αρχικά το “ναι”, όμως επικαλούμενος «οικογενειακούς λόγους», απάντησε εν τέλει αρνητικά. Πραγματικοί λόγοι: οι χορηγοί, αλλά και ο τρόμος από τις αντιδράσεις του κόσμου «φρέναραν» τον ερχομό του Πελέ στην Ευρώπη.



Μέσι: “όχι”  λόγω Ράικαρντ
2005: Στο ημίχρονο του φιλικού Μπαρτσελόνα - Γιουβέντους, ο τεχνικός της “Κυρίας” Φάμπιο Καπέλο ζήτησε από τον Φρανκ Ράικαρντ να του δανείσει τον Μέσι, αλλά ο Ολλανδός είπε «ο Λέο δεν παραχωρείται». Αργότερα, δέχθηκε πιέσεις για να συναινέσει στον δανεισμό του στη νεοφώτιστη Κάντιθ, μοναδική ομάδα με την Μπέτις που είχε κενή θέση μη κοινοτικού στο ρόστερ της. Ο δανεισμός του στο «Κίτρινο Υποβρύχιο» (παρατσούκλι της Κάντιθ και της Βιγιαρεάλ) χάλασε λόγω Ράικαρντ και πάλι, που δεν τον παραχωρούσε με τίποτα. Ο Μέσι έμεινε στην Μπάρτσα 1,5 μήνα μετά (26 Σεπτεμβρίου) πήρε την ισπανική υπηκοότητα και πλέον πατάει μόνιμα στον «θρόνο» του παγκοσμίου ποδοσφαίρου.

Ακριβός ο Μαραντόνα για τη Σέφιλντ Γιουνάιτεντ 
Η Σέφιλντ Γιουνάιτεντ παίζει στην League 1 (αντίστοιχη Γ' Εθνική στην Ελλάδα), αλλά παλαιότερα αγωνιζόταν στην Premier League! 
1978: Ο αείμνηστος προπονητής Χάρι Χάσλαμ “χάζεψε” με τον χαρισματικό Ντιέγκο Μαραντόνα  των Αρχεντίνος Τζούνιορς. «Πρέπει να πάρουμε τον Μαραντόνα» απαίτησε ο Χάσλαμ από την διοίκηση της Γιουνάιτεντ ακόμα και με δάνειο. Η διοίκηση θεώρησε πολλά τα 270.000 ευρώ (σημερινά λεφτά, αλλά μεγάλο ποσό για τότε) και έτσι αντί του Μαραντόνα η Σέφιλντ τον Αλεχάντρο Σαμπέλα (μετέπειτα ομοσπονδιακός προπονητής της Αργεντινής) έναντι 217 χιλιάδων ευρώ. Η Σέφιλντ έπεσε, ο Σάμπελα έφυγε και ο Μαραντόνα πήγε στην Μπόκα Τζούνιορς αρχίζοντας την πορεία προς τη δόξα.



Τρία “όχι” στη Ρεάλ για Μπλαχίν 
Ο Όλεγκ Μπλαχίν, ο οποίος 12 χρόνια ήταν προπονητής στην Ελλάδα (Ολυμπιακός, ΠΑΟΚ, Ιωνικός, ΑΕΚ) υπήρξε μέγας μπαλαδόρος, σωστός «διάβολος» (100 μέτρα σε 10,4!) και γκολτζής στα νιάτα του. Ο Μπλαχίν μάλιστα το 1975 ψηφίστηκε κορυφαίος παίχτης στην Ευρώπη, κατακτώντας τη Χρυσή μπάλα με 122 ψήφους
* 1973: Μια ζωή (19 χρόνια!) στη Ντιναμό Κιέβου μπήκε πολλές φορές στο στόχαστρο ομάδων και τρεις φορές της Ρεάλ Μαδρίτης. Η πρώτη απόπειρα είχε γίνει από τον Σαντ. Μπερναμπέου, ο οποίος τον «ερωτεύτηκε» σε αγώνες Ρεάλ Μαδρίτης με την Ντιναμό Κιέβου και τον ήθελε ως διάδοχο του Φρανθίσκο Χέντο. Λόγω των νόμων, που ίσχυαν στη Σοβιετική Ένωση απαγορευόταν σε παίχτη να φύγει αν δεν ήταν 29 (21 τότε ο Όλεγκ Μπλαχίν).
* 1977: Ο μετέπειτα πρόεδρος της «Βασίλισσας» Ραμόν Μεντόθα προσπάθησε να τον αποκτήσει έχοντας τα.. κονέ ακόμα και επί δικτατορίας, χωρίς όμως να τα καταφέρει.
* 1981:  Ούτε ο Λουίς ντε Κάρλος πέτυχε τη μεταγραφή κι ας ήταν 29. Συζητήθηκε να πάει δανεικός και να εργάζεται ταυτόχρονα ως προπονητής στα τμήματα υποδομής, προϋπόθεση απαραίτητη για να πάρει την άδεια των Αρχών και να αποχωρήσει από την Σοβιετική Ένωση. Οι Αρχές δεν άναψαν το “πράσινο φως” και ο Μπλαχίν έμεινε με το παράπονο, πως δεν έπαιξε σε μεγάλη ευρωπαϊκή ομάδα, κλείνοντας την καριέρα του στην αυστριακή Βόρβερτς και τον Άρη Λεμεσού!



“Στοπ” στον Λεβαντόβσκι λόγω… ηφαιστείου
2008: Η Ζνιέζ Προύσκοφ πανηγύριζε την άνοδό της στην 1η κατηγορία της Πολωνίας με ηγέτη και πρώτο τον 20χρονο Ρόμπερτ Λεβαντόβσκι. Ο μάνατζέρ του, Κουχάρσκι (ποδοσφαιριστής του Ηρακλή το 2003) άρχισε τα τηλέφωνα για το πρώτο μεγάλο βήμα του Λέβα. Η Σπόρτινγκ Χιχόν του Μανόλο Πρεθιάδο δεν έδωσε σημασία, ακολούθησε το διπλό “όχι” της Σαραγόσα (2008, 2009) και ενώ ο Ρόμπερτ είχε πετύχει 14 γκολ με την φανέλα της Λεχ Πόζναν, που έδωσε 500.000 ευρώ για να τον αποκτήσει. Οι δύο ισπανικές ομάδες “χτυπούσαν το κεφάλι τους στον τοίχο” όταν είδαν την μετέπειτα εξέλιξη του νυν σούπερ γκολτζή της Μπάγερν Μονάχου, τον οποίο είχε «κλείσει» ο Σαμ Αλαρντάις για την Μπλάκμπερν, ενόψει της σεζόν 2010-11. 
Τον Απρίλιο, ο Λεβαντόβσκι είχε προγραμματίσει να πάει στο Μπλάκμπερν για να δει τον αγώνα με την Έβερτον και να κάνει τις τελικές συζητήσεις για την μεταγραφή του. Εκείνες τις ημέρες, όμως, “ξύπνησε” το ηφαίστειο Εγιαφιαλαγιόκουλ στην Ισλανδία, οι στάχτες του κάλυψαν μεγάλο μέρος του ευρωπαϊκού ουρανού, οδηγώντας στην ματαίωση εκατό χιλιάδων πτήσεων σε όλη την ήπειρο. Ο «Λέβα» δεν ταξίδεψε ποτέ στο Μπλάκμπερν, η Ντόρτμουντ μπήκε σφήνα και η συνέχεια είναι γνωστή… Μεγαλούργησε στην ομάδα της Βεστφάλεν και απογειώθηκε στο Μόναχο με την Μπάγερν.