Έχουμε μπλέξει άσχημα...

Άσχημα τα μαντάτα...

Να βγούμε απ' τα μνημόνια 

την χάσαμε την στράτα 

Οι περισσότεροι Έλληνες 

έχουμε πια στεγνώσει...

Στην τσέπη μας ένα ευρώ 

δε λέει για να στεριώσει 

Ας ήταν έστω και δραχμή 

Τι σημασία έχει...

Στεγνώσαμε να πάρει η ευχή 

όμως λεφτά δεν βρέχει 

Με τις τσεπούλες αδειανές 

Ο Έλλην περπατάει ...

Μέσα τα χέρια βάζοντας 

τα... "πόδια" του ακουμπάει

Μην του τα πάρουνε κι αυτά

η έγνοια τονε τρώει...

Που θα' βρει άλλα ύστερα 

Να παίζει κομπολόι 

Οι συζητήσεις στη Βουλή 

Τον γέμισαν ελπίδα...

Και με χαρά την καρτερεί 

την φοροκαταιγίδα 

Και τίθεται το ερώτημα 

εν πάση περιπτώσει...

Με τι λεφτά ο άφραγκος 

τους φόρους θα πληρώσει;

Όλος ο κόσμος άνεργος...

Κλειστές οι επιχειρήσεις...

Το κράτος μας γονάτισε 

Και έχει απαιτήσεις 

Και όσο για τα κόμματα 

δεν έχουμε αυταπάτες 

Παιχνίδια όλοι παίζουνε 

με τις δικές μας πλάτες 

Για τις καρέκλες νοιάζονται 

Τίποτα παραπέρα...

Τους είδαμε... τους βλέπουμε

Τα ζούμε κάθε μέρα 

Στο κάτω κάτω της γραφής 

οι ξένοι κυβερνάνε 

Κι όσο εξαρτόμαστε απ' αυτούς

θα μας ποδοπατάνε 

Θα πρέπει όμως κάποτε 

να αλλάξει αυτό ωστόσο 

Το θέμα είναι αντέχουμε;

Για πόσα... και για πόσο...;