«Είναι η ώρα, όταν αρχίζεις και παλεύεις με το ίδιο σου το σώμα περισσότερο απ' όσο προετοιμάζεσαι για ένα παιχνίδι είναι κλήση αφύπνισης», δήλωσε για τον λόγο αποχώρησής του.



Ο Πρέντραγκ Στογιάκοβιτς χαρακτηρίστηκε για το πολύ καλό τρίποντο την ευχέρεια με τη μπάλα στα χέρια, ενώ ήταν πολύ γρήγορος. Αλλά όλα αυτά από μόνα τους δεν είναι αρκετά: «Χρειάζεται μυαλό, καρδιά, ταλέντο. Και τα τρία χρειάζονται και πρέπει να τα έχεις όλα. Όμως, πάνω από όλα πρέπει να δουλέψεις…». Γεννημένος στην Κροατία στις 9 Ιουνίου 1977 από Σέρβους γονείς ασχολήθηκε πρώτα με το ποδόσφαιρο και το καράτε, ώσπου να πιάσει την πορτοκαλί μπάλα, όταν στα 14 του έπαιξε με ένα  φίλο του σε μία τοπική ομάδα.

Ο πόλεμος
Εν μέσω πολέμου εμφανίστηκε μπροστά του ο Μπατνιάρεβιτς, ο “δεύτερος πατέρας του’, όπως τον αποκαλεί ο Πέτζα. Τον είδε να παίζει στο σχολικό πρωτάθλημα και του πρότεινε να τον ακολουθήσει στο Βελιγράδι. Οι γονείς του δεν είχαν άλλη επιλογή και τον ακολούθησαν. Μαζί με άλλα παιδιά προωθήθηκε στην πρώτη ομάδα του Ερυθρού Αστέρα. Ακολούθησε το πρωτάθλημα εφήβων, όπου ανακηρύχτηκε κορυφαίος της χώρας.


Ο ΠΑΟΚ
Την επόμενη χρονιά (1994), ο “δικέφαλος” του έκανε πρόταση και την δέχτηκε, γνωρίζοντας κάποια πράγματα, λόγω Πρέλεβιτς, αλλά γιατί οι ομάδες της Σερβίας λόγω εμπάργκο είχαν αποκλειστεί από τις ευρωπαϊκές διοργανώσεις. 

Ο ΠΑΟΚ αγόρασε τα δικαιώματά του από τον Ερυθρό Αστέρα έπειτα από μακρά διαπραγμάτευση έναντι 800.000 δολαρίων! Έμεινε ένα χρόνο εκτός, λόγω νομικών κωλυμάτων, αλλά όταν πήρε την ελληνική υπηκοότητα από τον υφυπουργό Γ.  Λιάνη, όλα πήραν τον δρόμο τους.

«Ο Ντούσαν Ίβκοβιτς και ο Απόστολος Οικονομίδης ήταν δύο άνθρωποι που μού στάθηκαν στα πρώτα βήματά μου στην Ελλάδα... Αλλά αυτό που είμαι σήμερα το οφείλω στον Θεό και στους γονείς μου, σε κανέναν άλλο. Κανείς δεν σε φτιάχνει παίκτη, γίνεσαι μόνος σου, αν έχεις ταλέντο, θέληση, ευκαιρίες και τύχη», είχε δηλώσει στο περιοδικό “Τρίποντο” το 1997

Στην 4ετη παρουσία του στον ΠΑΟΚ, κατέκτησε το κύπελλο του 1995, έπαιξε στον τελικό του Κυπελλούχων το 1996, ενώ στα πλέι οφ της Α1 την περίοδο 1997-98, οδήγησε τον “δικέφαλο του Βορρά” στον τελικό (με αλησμόνητο τρίποντο μέσα στο ΣΕΦ επί του Ολυμπιακού) κόντρα στον -μετέπειτα πρωταθλητή για πρώτη φορά μετά από 15 χρόνια- Παναθηναϊκό. 



Ο τραυματισμός
Στην καριέρα του, ο Πέτζα ταλαιπωρήθηκε από πολλούς τραυματισμούς, ο πιο οδυνηρός όμως συνέβη στις 7 Μαρτίου 1997, στο κλειστό “Ανδρέας Παπανδρέου”. Ο ΠΑΟΚ πραγματοποιεί μία πολύ καλή εμφάνιση απέναντι στο Περιστέρι και στο 12ο λεπτό του αγώνα ο Στογιάκοβιτς επιχειρώντας με αριστερή ντρίμπλα διείσδυση, έπεσε πάνω στον Γκούροβιτς και προσπάθησε να στηριχτεί στο αριστερό του πόδι. Ακούστηκε ένα «κρακ» και όλοι πάγωσαν. Το δεξί πόδι του, τσάκισε λίγο πιο κάτω από το γόνατο: Διπλό συντριπτικό κάταγμα κνήμης περόνης. 

«Εκείνη τη στιγμή κατάλαβα ότι κάτι κακό μού συνέβη. Όμως δεν έπαθα σοκ… Στις δύσκολες στιγμές ο άνθρωπος βρίσκει τη δύναμη και αντέχει πράγματα που αν τα σκεφτόταν και μόνο θα τρόμαζε», δήλωνε τότε συμπληρώνοντας: «Μην με αντιμετωπίζετε λες και τελείωσα. Ένας αθλητής πρέπει να ξέρει ότι και οι τραυματισμοί είναι μέσα στο παιχνίδι». Και είχε δίκιο…

Οι “σειρήνες” του ΝΒΑ
Το 1996 ο τζένεραλ μάνατζερ των Κινγκς Πέτρι εντόπισε τον Πέτζα στο “πρι-ντραφτ καμπ” του Σικάγο και πίεσε πολύ να τον φέρει στις ΗΠΑ. «Έλα στην Αμερική τώρα. Εδώ είναι το μέλλον σου», του έλεγε ο Ντίβατς. Η πολύ καλή προσφορά του ΠΑΟΚ, η ακόμα καλύτερη της πρωταθλήτριας Ευρώπης Κίντερ Μπολόνια (5,25 εκ. δολάρια για 3 χρόνια), αλλά και η μικρή των Κινγκς, λόγω της συλλογική σύμβασης εργασίας για Νο14 στο ντραφτ τον κράτησαν στην Θεσσαλονίκη.



Όταν “πάγωσε” το ΣΕΦ
Δεν ήθελε να φύγει, δεν ήταν έτοιμος, αλλά ονειρευόταν να χαρίσει έναν τίτλο στον ΠΑΟΚ πριν φύγει. Και λίγο έλειψε να τα καταφέρει το 1998. Ποιος δεν θυμάται το εκπληκτικό του κατόρθωμα στο φινάλε του τρίτου ημιτελικού με τον Ολυμπιακό: με το σκορ στο 55-55 (και τις νίκες 1-1), ο ΠΑΟΚ έχει την τελευταία επίθεση, ο Στογιάκοβιτς πήρε την μπάλα και εκτέλεσε στα 2 δεύτερα πριν τον τέλος με τρίποντο. Ο ΠΑΟΚ προκρίθηκε και το ΣΕΦ “πάγωσε”, καθώς το τρίποντο αυτό, δύσκολα θα το ξεχάσουν οι «ερυθρόλευκοι», αφού σήμανε το τέλος της κυριαρχίας τους (ξαναπήραν πρωτάθλημα μετά από 15 χρόνια). Αυτό ήταν και το καλύτερο αποχαιρετιστήριο δώρο στην ομάδα του.



Το ΝΒΑ
Ο Αλεξόπουλος προσπάθησε, αλλά ο Πέτζα επέλεξε το όνειρο του ΝΒΑ και στους Σακραμέντο. Στους Κινγκς έπαιξε για 8 χρόνια με κορυφαία την περίοδο 2003-04, όταν σκόραρε 24,2 πόντους ανά αγώνα, σε σύνολο 81 συμμετοχών. Το 2006 (ανταλλαγή με Αρτέστ) μεταπήδησε στους Ιντιάνα Πέισερς και αργότερα την ίδια σεζόν πήγε (ανταλλαγή με Μπετς) στους Χόρνετς Νέας Ορλεάνης. Πέρασε και από τους Ράπτορς, ενώ το 2011 υπέγραψε στους Ντάλας Μάβερικς, όπου και γνώρισε την κορυφαία στιγμή της καριέρας του: Πρωταθλητής του ΝΒΑ.

Το 2006 (14/11) πέτυχε ατομικό ρεκόρ πόντων (42!) στον αγώνα Χόρνετς - Μπόμπκατς, ενώ στον ίδιο αγώνα σημείωσε και ένα ιστορικό ρεκόρ, καθώς πέτυχε και τους 20 πρώτους πόντους της ομάδας του! Την ίδια περίοδο, δέχθηκε ασφυκτικό πρέσινγκ από τους Λέικερς για να υπογράψει! Για 3 συνεχή χρόνια (2002- 2004), ο Πέτζα συμμετέχει στο All-Star Game και αναδείχθηκε στα δύο πρώτα καλύτερος σουτέρ στον διαγωνισμό τρίποντων. 



Στους “πλάβι”
«Δεν θέλω να χάσω την ελληνική υπηκοότητα. Από την άλλη θα με ενδιέφερε ιδιαίτερα να παίξω με τη Γιουγκοσλαβία στο Μουντομπάσκετ. Αν καταφέρω να βρω τρόπο να τα πετύχω και τα δύο και να αποφύγω τις συνέπειες, κάτι που έκανε ο Νεστέροβιτς, θα είναι το ιδανικό», ανέφερε για την συμμετοχή του στην Εθνική. Από το 1999 - 2003 ο Στογιάκοβιτς συμμετείχε στην Εθνική Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γιουγκοσλαβίας/Σερβίας - Μαυροβουνίου, με κορυφαίες στιγμές την κατάκτηση του Ευρωμπάσκετ το 2001 (και MVP) και του Μουντομπάσκετ του 2002 στην Ιντιανάπολις. Στο Ευρωμπάσκετ του 1999 κατέκτησε την 3η θέση και το 2003 την 6η, ενώ την ίδια θέση κατέλαβε και στην Ολυμπιάδα του Σίδνεϋ.



Λαμπρό φινάλε
Ο Πέτζα αποχωρεί από την ενεργό δράση ως 4ος παίκτης στην ιστορία του ΝΒΑ σε τρίποντα, μετρώντας 1.760 εύστοχα σουτ πίσω από τα 7,25μ., έχοντας μπροστά του μόνο τους Ρέι Άλεν, Ρέτζι Μίλερ και Τζέισον Κιντ! «Δεν γνωρίζω αν θα παραμείνω στο χώρο του μπάσκετ και ειδικότερα στο ΝΒΑ. Έχω κάνει κάποιες συζητήσεις με ομάδες, αλλά όλα είναι ανοιχτά. Μπορεί και να επιστρέψουμε με την οικογένειά μου στην Ελλάδα. Ακόμα είναι νωρίς…», δήλωσε για το μέλλον του ο Στογιάκοβιτς.