Η Ουρουγουάη είναι μία άκρως ποδοσφαιρική χώρα, η οποία «γεννά» παίκτες που διαπρέπουν στο παγκόσμιο στερέωμα. Ο Έντσο Φραντσεσκόλι Ουριάρτε ή “Ελ Έντσο” υπήρξε ένας από τους “αριστοκράτες” του αθλήματος στην Ουρουγουάη, όπου πραγματοποίησε μία τόσο σπουδαία καριέρα.



Κάθε αρχή και δύσκολη
Ο  Φραντσεσκόλι γεννήθηκε στις 12 Νοεμβρίου 1961 στο Μοντεβιδέο. Το ταλέντο του ήταν τόσο αστείρευτο που του επέτρεπαν να απουσιάζει από το σχολείο, ώστε να προετοιμάζεται καταλλήλως για τους μαθητικούς αγώνες. Όταν ο «Πρίγκιπας» πήγαινε στην τετάρτη δημοτικού αρρώστησε και οι γονείς του τηλεφώνησαν στον Διευθυντή για να δικαιολογήσουν την απουσία του, η απάντηση του οποίου ήταν η εξής: «Ας μην έρθει ούτε την Πέμπτη ούτε την Παρασκευή. Ας γίνει καλά, γιατί έχουμε κρίσιμο αγώνα μπροστά μας!!». Όμως καμία ομάδα δεν επιθυμούσε να τον δεχθεί στις ακαδημίες της, γιατί «...ήταν πολύ αδύνατος, παιδάκι…» ,ήταν η απάντηση-δικαιολογία που άκουγαν. 

Ο Έντσο στη Γουόντερερς
Ίσως εγκατέλειπε το όνειρό του, αν δεν είχε τη στήριξη-σανίδα σωτηρίας του παιδικού-κολλητού του φίλου, Γκουστάβο Περντόμο, πριν γίνει δεκτός στις ακαδημίες των Γουόντερες του Μοντεβιδέο. Κατά τη  διάρκεια ενός φιλικού ανάμεσα στο δημοτικό του Φραντσεσκόλι και των “Περιπλανώμενων” του Περντόμο, ο “Πρίγκιπας” κέντρισε το ενδιαφέρον του αντίπαλου προπονητή. Ο Γκουστάβο μίλησε με τα καλύτερα λόγια για τον φίλο και κάπως έτσι το «νερό μπήκε στο αυλάκι». Στις ακαδημίες των Γουόντερερς, ο Έντσο μεταμορφώθηκε στο αστέρι της ομάδας. Έπαιζε 10αρι (η φυσική του θέση) και επιθετικός. Μόνιμη εντολή του τεχνικού τιμ: «…δώστε την μπάλα στον Έντσο …».

Η βελτίωσή του και οι επιδόσεις του τον έστειλαν -αναμενόμενα- στην πρώτη ομάδα. Το 1980 ο Φραντσεσκόλι υπέγραψε το πρώτο του επαγγελματικό συμβόλαιο με τον Σύλλογο. Αγωνίστηκε για δύο χρόνια στο σύλλογο της γενέτειράς του, σκοράροντας 20 φορές, σε 74 εμφανίσεις στο πρωτάθλημα Ουρουγουάης. Η φήμη του άρχισε να εξαπλώνεται σε όλη τη Λατινική Αμερική, με το όνομά του να ψιθυρίζεται, σχεδόν με θρησκευτική ευλάβεια, από τους «πιστούς» του ποδοσφαίρου.



Ο Έντσο στη Ρίβερ Πλέιτ
1983: Oι άνθρωποι της Ρίβερ Πλέιτ τον ήθελαν διακαώς και έδωσαν 300.000 δολάρια (τρομακτικό ποσό για ένα “ρούκι” ποδοσφαιριστή εκείνης της περιόδου). Ο Φραντσεσκόλι είπε το “ναι” και παρά τις αντιστάσεις-απαιτήσεις των ιθυνόντων των Γουόντερερς τελικά ο παίχτης έκλεισε την Ρίβερ «φρέναρε».
Κατά τη διάρκεια της παρουσίασής του από τη διοίκηση της Ρίβερ, ο Φραντσεσκόλι έδειξε πως, εκτός από αστείρευτο ταλέντο, διέθετε μία, ξεχωριστής πάστας προσωπικότητα. «Δυστυχώς για όλους μας, τα προσόντα μου έχουν μεγαλοποιηθεί και ελπίζω να μη σας εξαπατήσω. Έχω τη φιλοδοξία να ανταποκριθώ στις προσδοκίες, αλλά είμαι απλά ένας ακόμα καλός παίκτης, ανάμεσα στους παίκτες πρώτου επιπέδου της Ρίβερ. Δε με θεωρώ σωτήρα… Το μόνο που θα κάνω είναι να μη σκέφτομαι όλα τα μάτια που θα είναι στραμμένα πάνω μου», ήταν τα λόγια του “γαλαζοαίματου” Ουρουγουανού.

Με το που ακούμπησε για πρώτη φορά τη μπάλα ως παίκτης της Ρίβερ Πλέιτ, λατρεύτηκε όσο λίγοι. Τρία χρόνια (1983-1986), 113 ματς και 68 γκολ. Το πρώτο τέρμα στις 27 Απριλίου 1983,  γκολ που τον βοήθησε να απελευθερωθεί από το άγχος, όπως δήλωσε και ο ίδιος. Εν τέλει, η σεζόν 1985-1986 αποδείχθηκε “ονειρεμένη”, τόσο για τον ίδιο όσο και για το σύλλογο. Η καριέρα του Φραντεσκόλι πήρε την ανιούσα. Η απόδοσή του και γενικά οι επιδόσεις οδήγησε τους οπαδούς των “εκατομμυριούχων” σε εκδηλώσεις λατρείας-, ενώ η κατάκτηση του πρωταθλήματος Αργεντινής ήταν το “κερασάκι” στην τούρτα.



Ο Έντσο στη Ρασίνγκ Παρί
1986: Η χάρη του έφτασε και στην Ευρώπη, με την Ρασίνγκ Παρί (ή Ρασίνγκ Κλαμπ) της Γαλλίας να προσφέρει το αστρονομικό ποσό των 4 εκ. δολαρίων για να τον αποκτήσει. Η μεταγραφή στέφθηκε από επιτυχία, με τον Φραντσεσκόλι, λίγο πριν αναχωρήσει για τη Γαλλία, να δηλώνει: «Να θυμάστε ένα πράγμα. Θα τελειώσω την καριέρα μου στη Ρίβερ…».
Για τρία χρόνια (1986-’89), αν και διέπρεψε σε ατομικό επίπεδο (89 συμμετοχές, 32 γκολ), δεν κατέκτησε κάποιο τίτλο. Εξάλλου, η ομάδα του δεν ήταν στους διεκδικητές κάποιου τροπαίου, με το τελευταίο της πρωτάθλημα να χρονολογείται το... 1936!! 

Ο Έντσο στη Μαρσέιγ
1989: Με τη Μαρσέιγ κατέκτησε το πρωτάθλημα Γαλλίας και ανακηρύχθηκε “Καλύτερος ξένος παίκτης της χρονιάς” , ενώ έφτασε μία ανάσα από τον τελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών, όμως το σταμάτησε άδικα στα προημιτελικά από την Μπενφίκα. Η Μαρσέιγ -με τον Φραντσεσκόλι να παραδίδει δωρεάν μαθήματα ποδοσφαιρικής τελειότητας- κέρδισε το πρώτο ματς με 2-1, όμως στον επαναληπτικό ο Βάτα με γκολ με το χέρι (ονομάστηκε “χέρι του διαβόλου”) έδωσε την πρόκριση στους Πορτογάλους.

Σε Κάλιαρι-Τορίνο
1990: Στην Κάλιαρι παρέμεινε τρία χρόνια (1990-1993:  με 17 γκολ/ 98 συμμετοχές) και ένα στην Τορίνο (1993-1994: 3 γκολ/ 24 αγώνες)



Φινάλε στη Ρίβερ Πλέιτ
1994: Στα 33 του τηρώντας την υπόσχεσή του επέστρεψε στην Ρίβερ Πλέιτ. Τα τρία χρόνια ήταν βασιλιάς: κατέκτησε το Copa Libertadores 1996, το Supercopa Sudamericana 1997, καθώς και τα πρωταθλήματα Αργεντινής 1996 και 1997, σημειώνοντας σε 84 ματς 47 γκολ (συνολικά, σε 510 αναμετρήσεις σε διασυλλογικό επίπεδο, πέτυχε 198 γκολ).

Ραψωδίες και με την “σελέστε”
Ο Φραντσεσκόλι ήταν φυσικά διεθνής με την Ουρουγουάη και ο ηγέτης της. Με την Εθνική (73 συμμετοχές, 17 γκολ) κατέκτησε 3 Κόπα Αμέρικα (1983: 2-0, 1-1 τη Βραζιλία, 1987: 1-0 τη Χιλή και 1995: 5-3 πέν. τη Βραζιλία και κ.δ. 1-1. Το 1983 πέτυχε το πρώτο γκολ κόντρα στη Βραζιλία. Επιπρόσθετα, βοήθησε την Ουρουγουάη να προκριθεί δύο φορές στη νοκ-άουτ φάση του Παγκόσμιου Κυπέλλου (1986, 1990), χωρίς όμως συνέχεια κόντρα σε Αργεντινή (0-1) και Ιταλία (0-2).

Φραντσεσκόλι-διακρίσεις
Αναμενόμενες βάσει εμφανίσεων και οι ατομικές διακρίσεις και τα βραβεία: παίχτης του Κόπα Αμέρικα, παίχτης της χρονιάς στη Νότια Αμερική, πρώτος σκόρερ στο πρωτάθλημα Αργεντινής, παίχτης της χρονιάς στην Αργεντινή, καλύτερος ξένος παίχτης στη Γαλλία.
Ένας άνθρωπος που λειτούργησε ως πρότυπο για πάρα πολλούς ποδοσφαιριστές, όπως ο Ζιντάν, ο οποίος έδωσε στον πρωτότοκο γιο του το όνομα του «Πρίγκιπα» από την Ουρουγουάη. Ένας εξαίσιος παίχτης, τεχνίτης, μαέστρος, εκρηκτικός και ταχύτατος… βασιλιάς και ηγέτης στο γήπεδο: Έντσο Φραντσεσκόλι.