Παρασκευή, 29 Μαρτίου 2024

ev media-logo

Βασίλης Πάζιος (παλαίμαχος ποδοσφαιριστής του Α.Π.Ο.Κ.): «Η θέση του ΑΠΟΚ είναι στη Γ’ Εθνική»

Τα “Ευρυτανικά Νέα” φιλοξενούν συνέντευξη του Βασίλη Πάζιου. Ο 64χρονος αποτελεί κομμάτι της ιστορίας του ΑΠΟΚ, καθώς αποτέλεσε μέλος της πρώτης ομάδας που συστάθηκε την Άνοιξη του 1968. Ο “Φασλάς” μιλάει για την ομάδα εκείνης της εποχής, μνημονεύει ορισμένες χαρακτηριστικές στιγμές από την πορεία του στο ποδόσφαιρο, αλλά και τον ... στίβο.

13

Η συνέντευξη αυτή διάρκειας περίπου μίας ώρα με τον κύριο Βασίλη Πάζιο ξεφεύγει από τα κλειστά όρια της έννοιας “συνέντευξη”. Η κουβέντα μας και συζήτηση περιορίζεται σε μία σελίδα όμως σίγουρα είναι πολλά ακόμα που έχουν χαράξει την πορεία του μέσα από την ιστορία του ΑΠΟΚ, αλλά και του ΑΠΟΚ μέσα από την προσφορά του... “Φασλά”. 
 

Η ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ
Σας καλωσορίζουμε στα “Ευρυτανικά Νέα”. Πως προέκυψε η ενασχόλησή σας με τον ποδόσφαιρο και τον ΑΠΟΚ;

Την Άνοιξη του 1968, παίζοντας με φίλους στο γήπεδο του Γυμνασίου (πήγαινα στην τετάρτη γυμνασίου) ήρθε ένας Λοχαγός, που λεγόταν Μπουτάς, μαζί με άλλους υπαλλήλους τοπικών υπηρεσιών, διέκρινε ότι εγώ και άλλα παιδιά είχαμε ταλέντο και πρότεινε να δημιουργήσουμε ομάδα, που θα παίζει στο πρωτάθλημα Φθιώτιδας. Ο Μπουτάς μετέφερε την ιδέα στον στρατιωτικό διοικητή και ενήργησε για την υλοποίησή της.

Συστάθηκε προσωρινή διοίκηση, με Πρόεδρο τον συμβολαιογράφο Κώστα Δημητρίου και μέλη τους: Ηρακλή Σαξώνη, Σεραφείμ Γενιτσαρόπουλο, Δημήτρη Λιγδή και Λεωνίδα ΝτάσιοΠροπονητή επέλεξαν τον Σταύρο Δουβή, μετέπειτα διαιτητή στο μπάσκετ, ο οποίος ήταν τότε γυμναστής στο σχολείο. Δεν ήξερε πολλά από ποδόσφαιρο, όμως κάναμε μερικές προπονήσεις και στο πρώτο μας φιλικό κερδίσαμε 7-0 τον Τυμφρηστό, όμως στο δεύτερο χάσαμε με 6-3 από την Μακρακώμη, που είχε πολύ καλή ομάδα και τον σπουδαίο Λεωνίδα Γιαννέλο στο ρόστερ, ο οποίος έκανε καριέρα στη Λαμία.

Ο Δουβής μετά από ένα μήνα έφυγε και τον αντικατέστησε ο Ευρυτάνας Μανδηλάς, υπάλληλος στην στρατολογία… Το καλοκαίρι συστάθηκε μόνιμη διοίκηση και προσχώρησαν στο Δ.Σ. κι άλλα άτομα: Πάνος Τσακανίκας (Πρόεδρος), Σαξώνης (Γραμματέας - πρόσφερε πολλά στην ομάδα), Γενιτσαρόπουλος και προπονητής ο Πάνος Καμπάς. Ο Τσακανίκας έφερε παίχτες (Αργυρίου, Κουτούμπας, Καρανάσιος), που μας βοήθησαν να ανεβήκαμε στην Α’ τοπική κατηγορία. Το 1972, που ήμασταν στην πρώτη κατηγορία είχαμε καλή ομάδα και τερματίσαμε στις πρώτες θέσεις, με αντιπάλους τις: Παλλαμιακή, Δομοκό, Αταλάντη κ.ά.

Στον ΑΠΟΚ πόσα χρόνια αγωνιστήκατε συνολικά;

Συνολικά ήταν 10 χρόνια: από το 1968 έως το 1978. Όμως, από το 1970-’73, σπούδαζα γυμναστική ακαδημία και ερχόμουν από την Αθήνα για να παίζω τις Κυριακές. Μετά πήγα φαντάρος έως το 1976 και πάλι όμως ανηφόριζα στο Καρπενήσι για την ομάδα. Το 1977, διορίστηκα γυμναστής στο Καρπενήσι και ήμουν αρχικά παίχτης-προπονητής και από το 1980 ήμουν πλέον μόνιμα στην Αθήνα. Σταμάτησα στα 28 μου…

Τι ακολούθησε στην Αθήνα;

Κατεβαίνοντας στην Αθήνα ασχολήθηκα με τον στίβο, δημιουργώντας τον σύλλογο ΠΑΣ Ζωγράφου, με αθλήτρια αργότερα την (κουνιάδα μου μετά) Δήμητρα Παπασπύρου

2
Με το τρόπαιο στα χέρια, Πάζιος, Τσάτσιος, Καραγιάννης

Πως προέκυψε ο στίβος;

Την περίοδο που ήμουν παίχτης-προπονητής, προπονούσα την Δήμητρα. Έβλεπα ότι είχε προσόντα και την βοηθούσα. Την πρώτη φορά μάλιστα που συμμετείχε σε αγώνες -στο Πανελλήνιο σχολικό πρωτάθλημα- τερμάτισε 6η στον δρόμο σε ανώμαλο έδαφος (4.000 μ.)  και στη συνέχεια ήταν 6η και στα 1500 μ. Πήγε στον Ιλισό, ενώ μετά έγινε μέλος της Εθνικής Ελλάδας με προπονητή τον Σπήλιο Ζαχαρόπουλο και αναδείχθηκε πρωταθλήτρια Ελλάδας στο Μαραθώνιο. Ήταν η μοναδική Ελληνίδα που κατείχε Πανελλήνια ρεκόρ στα 3χλμ, στα 5, τα 10 έως και τον Μαραθώνιο. Αργότερα όταν αποσύρθηκε έγινε και προπονήτρια στον ΠΑΣ. Σε νεαρή ηλικία είχα ασχοληθεί και εγώ με τον στίβο και κάθε χρόνο κέρδιζα το μήκος…

Επιστρέφοντας στο ποδόσφαιρο: ποιες είναι οι διαφορές που βλέπετε στο ποδόσφαιρο εκείνης της εποχής με σήμερα;

Τότε, δεν είχαμε άλλη ενασχόληση, παρά μόνο το ποδόσφαιρο. Δεν επιτρεπόταν να κυκλοφορείς μετά τις 7μμ. και έτσι κάθε μεσημέρι όλοι πηγαίναμε στο γήπεδο. Ούτε καφετέριες, ούτε μπαρ, ούτε υπολογιστές… Κάναμε προπόνηση και γέμιζαν οι εξέδρες κόσμο. Τότε παίζαμε για την φανέλα πραγματικά, δεν παίρναμε λεφτά όπως γίνεται σήμερα στο τοπικό. Μετά από νίκες πηγαίναμε στο ζαχαροπλαστείο και μια φορά φτάσαμε στο Κεφαλόβρυσο. Αυτά δεν υπάρχουν σήμερα… 

Στην 10ετη παρουσία σας στον ΑΠΟΚ ποιες στιγμές σας έχουμε μείνει χαραγμένες;

Θυμάμαι ήμουν μαθητής της 6ης τάξης (3η Λυκείου) και παίζαμε εδώ με τις Μεξιάτες. Δε με άφησαν να πάω εκδρομή για να παίξω στον αγώνα και μου είπαν πως θα πάω με την 5η τάξη εκδρομή την επόμενη εβδομάδα όπως και έγινε. Κερδίσαμε 2-0 με δύο δικά μου γκολ εκτός περιοχής. 

Ακόμα θυμάμαι (περίπου το 1970) ένα γκολ που πέτυχα από το κέντρο του γηπέδου. Είχα ζητήσει από έναν συμπαίχτη να σηκώσει τη μπάλα και το “τράβηξα” από εκεί. Ήταν πολύ δυνατό σουτ και άλλωστε όσοι με θυμούνται, λένε για το δυνατό αριστερό που είχα. Την τελευταία χρόνια που έπαιξα, πετύχαινα κάθε Κυριακή γκολ από εκτέλεση φάουλ. Είχα επίσης δυνατές εκτελέσεις πλαγίου και σε μία περίπτωση έφτασα τη μπάλα στη μικρή περιοχή στον Λευτέρη Καραγιάννη, που σκόραρε με κεφαλιά.

paziosapok

Ποιους συμπαίχτες σάς θυμάστε “ποδοσφαιρικά”;

Από την πρώτη ομάδα ήταν ο Ναπολέων Τσάτσιος (με παρατσούκλι “Τσέας”), τεχνίτης και έπαιζε αριστερό μπακ-χαφ, αλλά και στο κέντρο, ο “μπέμπης” Νίκος Φακίτσας, που έπαιζε ως κεντρικός αμυντικός, εγώ που φορούσα το 10 και έπαιζα έξω αριστερά και ο Λευτέρης Καραγιάννης που έπαιζε στην κορυφή. Αργότερα, εντάχθηκαν ο Γιώργος και ο Θανάσης Γαλανός, καλοί ποδοσφαιριστές, που έπαιζαν στο κέντρο, ο Γρηγόρης Γραμματίκας, μέσος που έπαιξε αργότερα στη Λαμία, όπως και ο Χριστόφορος Μαργαρίτης

Νεότερης γενιάς ήταν ο σημερινός προπονητής Λεωνίδας Τσιγαρίδας, ο “μαύρος” Παναγιώτης Ρεσίτης, που έπαιζε ως 10αρι και ήταν τεχνίτης, αλλά όχι δυνατός, ενώ καλός πλάγιο μπακ ήταν ο Πάνος Ξαγάρας. Από τους καλύτερους τερματοφύλακες που έχουν περάσει ήταν ο Βαγγέλης Ζαχαράκης, ενώ πολύ καλός ήταν και ο Κώστας Σώκος.

Άσχημες στιγμές…;

Σε αγώνα με την Ιτέα εδώ στο Καρπενήσι (με χιονόπτωση) ανέλαβα να χτυπήσω πέναλτι, παρόλο που δεν τα εκτελούσα εγώ, γιατί δεν ήμουν καλός: Αστόχησα! Το απέκρουσε ο τερματοφύλακας και η μπάλα ίσα που έφτασε η μπάλα στο τέρμα.

Με ποιες αντίπαλες ομάδες είχατε κόντρα;

Τσακωμούς και μεγάλες κόντρες είχαμε με τις Μεξιάτες, τη Μαλεσίνα, αλλά και την Αταλάντη. Φτάσαμε ως τα δικαστήρια κάποτε: ο Σαξώνης είχε γρονθοκοπήσει έναν φίλαθλο αντιπάλου, κάτι σαν αντίποινα για όσα μας κάνανε κάτω...!!

Τι μαθαίνετε για το τοπικό ποδόσφαιρο και τον ΑΠΟΚ;

Ενημερώνομαι από την εφημερίδα για όσα γίνονται εδώ. Το τοπικό ποδόσφαιρο ακολουθεί φθίνουσα και πτωτική πορεία και το ίδιο ισχύει και για τον ΑΠΟΚ. Ευελπιστώ το φετινό εγχείρημα με την Ένωση να τον δικαιώσει...

paziosAPOK 1970

Είναι στις προθέσεις σας να ασχοληθείτε ενεργά με την ομάδα;

Ως συνταξιούχος πλέον και έχοντας κυλήσει ομαλά ορισμένα οικογενειακά ζητήματα θα βρίσκομαι για μεγάλα διαστήματα στο Καρπενήσι και θα ήθελα να ασχοληθώ. Με τον Πρόεδρο Αριστείδη Τσιούνη είμαστε φίλοι και γείτονες στην Αθήνα (νέα επαγγελματική στέγη στου Ζωγράφου) και είναι στις προθέσεις μου να επικοινωνήσουμε και να συζητήσουμε.

Ποιες είναι βλέψεις, που έχετε όσον αφορά τον ΑΠΟΚ;

Ο ΑΠΟΚ πρέπει να αγωνίζεται στη Γ’ Εθνική. Δεν είναι δυνατόν άλλα χωριά να παίζουν την τρίτη κατηγορία και εμείς να παίζουμε στο τοπικό. Συνομιλώντας με ανθρώπους του ποδοσφαίρου στην Εύβοια όπου έχω σπίτι, όλοι ρωτάνε για τις ομάδες της Ευρυτανίας που γνωρίζουν “βαριές” ήττες στα μπαράζ. 

Έχουν θέση στην ομάδα οι παλαίμαχοι;

Σίγουρα έχουμε... και ο Καραγιάννης και ο Φακίτσας και οι άλλοι μπορούμε να συμβουλεύσουμε, βοηθήσουμε με την εμπειρία μας και να δώσουν κίνητρα στους νέους.

Είπατε πριν για τα παρατσούκλια που είχαν συμπαίχτες σας; Το δικό σας ήταν...

Φασλάς...! Προέκυψε στο δημοτικό από το φαγητό (φασόλια), που τρώγμαμε, αλλά ήταν κι άλλοι με τον ίδιο παρατσούκλι: ο μακαρίτης Νίκος Κατής και ένας ομογενής ο Χατζηκωστόπουλος, που έμενε παλιά εδώ.

Κ. Βασίλη σας ευχαριστώ πολύ για την κουβέντα που είχαμε. Πως θα κλείσουμε;

Εκτιμώ το ενδιαφέρον και ευχαριστώ που μου δώσατε την ευκαιρία να θυμηθούμε παλιές όμορφες στιγμές. Επιθυμία μου είναι ο ΑΠΟΚ να ανεβεί και να παραμείνει στη Γ΄ Εθνική, για να εκπληρωθεί έτσι ένα όνειρο 50 σχεδόν ετών, από το 1968 δηλαδή όταν πρωτοξεκινήσαμε εμείς στον σύλλογο. 

11