Του Παναγιώτου Κων. Βλάχου, Φιλολόγου, τ. Γεν. Επιθ/του Μ.Ε

Εις αναδίφησιν του Αρχείου μου ανεύρον πολυγραφημένον δισέλιδον Πρόγραμμα υπό τον μετριόφρονα τίτλον «Εβδομαδιαίον Δελτίον» του Ραδιοφωνικού Σταθμού των Τεχνικών Σχολών Καρπενησίου. Εφέρετο υπ’ αύξ. Αριθμόν 20 και εκάλυπτε την περίοδον από Δευτέρας 9ης μέχρι Κυριακής 15ης Απριλίου 1956.

Επρόκειτο περί μιας καθαρώς προσωπικής πρωτοβουλίας του ρέκτου τότε Διευθυντού των υπό την ευθύνην του Εθνικού Ιδρύματος λειτουργουσών Σχολών Καρπενησίου μακαριστού Νικολάου Δ. Ζαγανιάρη. Ενδεικτικώς ως σύντομος παρέκβασις σημειούται ότι αι Σχολαί είχον δύο Τμήματα, Ξυλουργών και Οικοδόμων, εδίδασκον δε και επέβλεπον τα Εργαστήρια ειδικευμένοι εμπειροτέχναι της πόλεως Καρπενησίου.

Οι μαθηταί των Σχολών προήρχοντο από διάφορα μέρη της Ελλάδος, και εξ Ευρυτανίας, διαμένοντες και εκπαιδευόμενοι εις οικήματα των Σχολών, ευρισκόμενα εις την κάτωθι του Νοσοκομείου περιοχήν, όπου αργότερον ανηγέρθη η «Μαθητική Εστία» και ο Ιερός Ναός του Οσίου Ευγενίου του Αιτωλού.

Επρόκειτο διά μίαν αξιόλογον τότε δραστηριότητα του Εθνικού Ιδρύματος δι’ εκπαίδευσιν και επαγγελματικήν αποκατάστασιν νέων μετά τας περιπέτειας της Κατοχής και των μετ’ αυτήν χρόνων. Εις τα Σχολάς, εκτός των κυρίων πρακτικών μαθημάτων από ειδικευμένους τεχνίτας και της συστηματικής ασκήσεως, με πρωτοβουλίαν και στήριξιν του Διευθυντού εθελοντικώς προσφερόμενοι εδίδασκον απογευματινάς ώρας θεωρητικά μαθήματα επιστήμονες της πόλεως.

Επιτερπώς εις ώρας ρέμβης και στοχασμού ανακαλώ της δις της εβδομάδος διδασκαλίαν μου μαθημάτων Ιστορίας και Αγωγής του Πολίτου. Η διδασκαλία ήτο θεωρητική με την επιβαλλομένην εκλαΐκευσιν, χωρίς αξιώσεις εξετάσεων ή οιασδήποτε δοκιμασίας. Οι μαθηταί παρακολουθούσαν με ιδιαίτερο ενδιαφέρον, υπέβαλλον ερωτήσεις και συχνά διεξήγετο δημιουργικός διάλογος. Ησθάνοντο χαράν, διότι ικανοποιούσαν και πνευματικά ενδιαφέροντα. Ανακαλώ με συγκίνησιν τα φαιδρά πρόσωπά των.

Ενδεικτικόν της ευδοκιμήσεως των Τεχνικών Σχολών είναι το γεγονός ότι Ευρυτάνες μαθηταί των, τυχόντες περαιτέρω εκπαιδεύσεως, υπηρέτησαν αργότερα ως καθηγηταί του Τεχνικού Λυκείου Καρπενησίου.

Το πρόγραμμα του Ραδιοφωνικού Σταθμού κατήρτιζεν ο Διευθυντής των Σχολών, της λειτουργίας του δε επεμελείτο ο εκ Κοζάνης καταγόμενος μαθητής των Σχολών Θωμαΐδης (δεν διασώζω το βαπτιστικόν του όνομα). Επρόκειτο περί ευψύχου νέου με πνευματικά διαφέροντα. Πιστεύω ότι θα ευδοκίμησεν εις την ζωήν του. Καλή του ώρα.

Ιδιαιτέρα καταβάλλετο φροντίδα το περιεχόμενον του Προγράμματος να είναι μορφωτικόν και ψυχαγωγικόν, κατ’ εφαρμογής του αρχαίου παραγγέλματος «τέρπειν και διδάσκειν». Η μετά την κατάργησιν των Σχολών διακοπή της λειτουργίας του Ραδιοφωνικού Σταθμού ελύπησε τους κατοίκους της πόλεως και της περιοχής ευρύτερον, καθ’ όσον είχε μεγάλην ακροαματικότητα. Εστερήθησαν ενός πολιτιστικού αγαθού, λίαν σημαντικού κατά την περίοδον εκείνην. Χαρακτηριστικόν του προκαλούμενου ενδιαφέροντος είναι ότι μαθηταί του Γυμνασίου συνεκεντρώνοντο εις οικίας, αι οποίαι διέθετον ραδιόφωνον, διά να παρακολουθήσουν το πρόγραμμα.

Τακτικώς εκυκλοφορούσε πολυγραφημένον το δισέλιδον εβδομαδιαίον πρόγραμμα του Σταθμού και διενέμετο ευρύτερον προς ενημέρωσιν των ακροατών του. Χαρακτηριστικόν της ευρείας ακροαματικότητός του είναι το γεγονός ότι από διάφορα μέρη της Ελλάδος ελαμβάνοντο μηνύματα και εξεφράζοντο έπαινοι διά το ενδιαφέρον περιεχόμενον και την προσφορά του. Η λειτουργία και η προσφορά του εν λόγω Ραδιοφωνικού Σταθμού συνιστά μια πτυχήν της πολιτιστικής δραστηριότητος του τόπου μας κατά την περίοδον εκείνην.