«Δεν είμαι εγώ ο κορυφαίος ποδοσφαιριστής. Ο κορυφαίος ποδοσφαιριστής αγωνίστηκε στη Ροζάριο και το όνομα του είναι Κάρλοβιτς».
Αυτή ήταν η ακριβής απάντηση του Ντιέγκο Μαραντόνα το 1993 -όταν έφτασε στη Νιούελς Ολντ Μπόις- σε ερώτηση δημοσιογράφου για το πως νιώθει ως «Ο κορυφαίος ποδοσφαιριστής ever». Ο δημοσιογράφος χαμογέλασε, αλλά δεν συνέχισε με άλλες ερωτήσεις μιας και είχε πάρει την απάντησή του. Όταν μιλάει ο Μαραντόνα και μάλιστα αργεντίνικο έδαφος…
O Τόμας Φελίπε Κάρλοβιτς βρίσκεται ανάμεσα στους παίκτες - μύθους του αργεντίνικου ποδοσφαίρου κι ας μην αγωνίστηκε ποτέ με τα χρώματα της “Αλμπισελέστε”. Γεννημένος στο Ροζάριο από Γιουγκοσλάβους μετανάστες το μακρινό ’49 και χαρακτήρας ήπιων τόνων, έγινε γρήγορα γνωστός για τις περίτεχνες ντρίμπλες του και την άψογη τεχνική του κατάρτιση. Το σήμα κατατεθέν του παίκτη ήταν η ποδιά, να περνάει δηλαδή τη μπάλα κάτω από τα πόδια του αντιπάλου, χαϊδεύοντας τη και συνεχίζοντας την προσπάθεια του επιτυχώς.
Το λεγόμενο και “τούνελ” που λέει ο Αλέξης Σπυρόπουλος, όταν φυσικά απαγγέλει “ποδοσφαιρική ποίηση”, στις μεταδόσεις του. Όσοι τον είδαν, για να βοηθήσουν εμάς που δεν τον προλάβαμε λένε ότι ήταν ένας συνδυασμός χαρακτηριστικών Ρεδόνδο και Ρικέλμε. Ο Μενότι δήλωσε ότι είχε το… γονίδιο του Ροζάριο, αυτό που έχει και ο Λιονέλ Μέσι.
Κάρλοβιτς, ο ”Trinche”
To παρατσούκλι που τον ακολουθεί ακόμα στις μέρες μας δημιουργήθηκε στο γήπεδο και ήταν από αυτές τις στιγμές που σου μένουν ανεξίτηλες, αν τις ζήσεις. “Trinche”…
Όταν αγωνίζονταν με τα χρώματα της Σέντραλ Κόρ”ντομπα (στο Ροζάριο κι αυτή, μιας και ο παίκτης δεν έφευγε εύκολα απ’ την περιοχή) ο Κάρλοβιτς έκανε μια διπλή ποδιά σε παίκτη της Ατλέτικο Ταγιέρες, πρώτα από μπροστά και μετά από πίσω, προκαλώντας ντελίριο στις εξέδρες του γηπέδου.
Μάλιστα, ήταν τόσο επιτυχημένη που σε ολόκληρη τη συνέχεια της αναμέτρησης αρκετοί απ’ το κοινό τη ζητούσαν ξανά και ξανά. Φήμες πως ο Trinche έκανε ποδιές ακόμα και στο δρόμο σε δύσμοιρους περαστικούς, θεωρούνται ως υπερβολικές. Trinche είναι αυτό το πηρούνι. Ο οπαδός, που έβγαλε το παρατσούκλι στο “Γκαμπίνο Σόσα” και τις τσιμεντωμένες του κερκίδες πρέπει να είχε σίγουρα τεράστια φαντασία και μάλιστα μεγαλύτερη κι απ’ αυτή που έβγαζε ο Κάρλοβιτς στο παιχνίδι του. Όπως και να ‘χει είναι άκρως χαρακτηριστικό...
Ερωτευμένος με το Ροζάριο
Ο Κάρλοβιτς αν και ήταν ένας απίστευτος κεντρικός μέσος (ο Πέκερμαν τον θεωρεί ως τον κορυφαίο δημιουργικό μέσο που έχει δει στην καριέρα του), δεν μπορούσε να πάρει το ποδόσφαιρο και πολύ στα σοβαρά. Το μόνο που τον ένοιαζε ήταν να ευχαριστηθεί το παιχνίδι, να κάνει τις ποδιές του- με τις πάντα κατεβασμένες κάλτσες του- και να επιστρέψει στο Ροζάριο. Να βγει με φίλους στα μπαράκια της περιοχής και γενικά να ζει χαλαρός και ευτυχισμένος.
Τη σεζόν 1972-1973, ο παίκτης αγωνίστηκε στη Ριβαντάβια, μακριά απ’ το σπίτι του. Σε μια αναμέτρηση με τη Σαν Μάρτιν, αν έπαιζε σε ολόκληρο το 90λέπτο, θα έχανε το λεωφορείο για το Ροζάριο. Για τον Κάρλοβιτς φυσικά και δεν υπήρχε ουδεμία τέτοια περίπτωση και για αυτό, όπως είχε πει ο συμπαίκτης του Ούγκο Μέμολι, ο Κάρλοβιτς αποβλήθηκε λίγο πριν το ημίχρονο. Έκανε ένα γρήγορο μπανάκι και έφυγε τρέχοντας για το σπίτι του...!!
“Βγάλτον εκτός αγώνα, χάνουμε...”
Η κορυφαία ιστορία όμως -που δείχνει και το ταλέντο του παίκτη- δεν είναι άλλη απ’ αυτή του 1974 κόντρα στην Εθνική Αργεντινής των Κέμπες, Χερέδια και Χαζαρέτα. Μια ομάδα επιλέκτων απ’την περιοχή του Ροζάριο είχε τεθεί αντιμέτωπη με την ομάδα της χώρας στα πλαίσια της προετοιμασίας για το Μουντιάλ της Δυτικής Γερμανίας. Πέντε παίκτες της Ροζάριο Σεντράλ, τέσσερις της Νιούελς και αυτός.
Όπως ήταν φυσικό ο Κάρλοβιτς βρέθηκε στη βασική 11αδα και ήταν και ο καλύτερος παίκτης στα πρώτα 45 λεπτά. Οι επίλεκτοι προηγούνταν της Εθνικής με 3-0 και ο προπονητής της Αλμπισελέστε, Βλαντισλάο Σαπ ζήτησε την αλλαγή του Κάρλοβιτς -πριν ξεκινήσει το β’ ημίχρονο- λογικά επειδή δεν άντεχε το… ξεφτιλίκι. Ο Trinche βγήκε και το παιχνίδι βρήκε και πάλι την ισορροπία του με τους παίκτες του Σαπ να μειώνουν στο τελικό 3-1, αφήνοντας καλές εντυπώσεις (που ήταν και το ζητούμενο).
Έκανε το χόμπι του
Ο Κάρλοβιτς στις μέρες μας συνεχίζει να ζει στο Ροζάριο. Να απολαμβάνει τον ήλιο και τις βόλτες με φίλους και φυσικά να ακούει συνεχώς για το “μύθο” του και τις ποδιές, που μοίραζε όταν έπαιζε ποδόσφαιρο. Ο Trinche αν και ιδιοφυής ως παίκτης προτιμούσε να ζει το ποδόσφαιρο -σχεδόν- απ’ την ερασιτεχνική του πλευρά. Θυσίασε μια σπουδαία , επειδή ήταν απλός και ρομαντικός και επειδή γι’ αυτόν το ποδόσφαιρο δεν ήταν τίποτα περισσότερο από διασκέδαση και… ποδιές.
Δυστυχώς, δεν υπάρχουν βίντεό του, ώστε να μπορέσουμε να τον θαυμάσουμε, όμως σύμφωνα με έναν δημοσιογράφο της Ole, υπάρχει μία και μοναδική, που μπορούμε να τον δούμε είναι μερικά δευτερόλεπτα από μία ταινία του 1983 στα οποία είναι το νούμερο 10 που ντριμπλάρει έναν αντίπαλο… ψάξτε την αξίζει!! Πηγές: sombrero, sport24
