Παρασκευή, 29 Μαρτίου 2024

ev media-logo

ΜΟΥΣΙΚΗ. Party, της Νεοζηλανδής Aldous Harding (2017)

756

Για μέρες τώρα ακούω (και βλέπω στο youtube) το υπέροχο Imaging My Man απ’ το νέο, δεύτερο άλμπουμ της Νεοζηλανδής Aldous Harding. Ένα τραγούδι ρυθμισμένο στην εντέλεια, δίχως το παραπάνω, δίχως το κάτι περισσότερο που θα χαλούσε τη συνολική αίσθηση που αφήνει. Μελαγχολικό, νοσταλγικό, κάπου ανάμεσα σε μια ελεγεία της Kate Bush και την πικρή σοφία μιας PJ Harvey που επιστρέφει ξεμέθυστη με το αυτοκίνητο σπίτι της ύστερα απ’ ένα άλλο πάρτι «καταραμένο αποθέματος», με το σαξόφωνο στο τέλος να ανακεφαλαιώνει και να συγκαλύπτει την εκφραστική σιωπή των λέξεων.

Μετά σκέφτομαι ότι το Party θα μπορούσε να έχει κι άλλες τέτοιες υπέροχες στιγμές, φέροντας μαζί του την ποικιλία των ενορχηστρώσεων και των πολλών μουσικών οργάνων, αντί για το ευαίσθητο και ποιοτικό folk μινιμαλισμό του υπόλοιπου δίσκου που ναι μεν διαθέτει υψηλά standards αλλά θεωρώ πως περιορίζει το καλλιτεχνικό πεδίο της Harding. Τότε ναι, θα μπορούσαμε να μιλάμε άνετα και με σιγουριά για έναν αριστουργηματικό δίσκο. Ίσως στο μέλλον…