Νέα Υόρκη, έτος 1926. Ο Newt Scamander έχει υπό την προστασία του μια μεγάλη ποικιλία μαγικών πλασμάτων και φιλοδοξεί να γράψει ένα βιβλίο που θα εξηγεί γιατί είναι απαραίτητο να προστατευτούν τα ζώα αυτά. Όταν, όμως, ένα από αυτά δραπετεύει, στην προσπάθεια του να το επανακτήσει, γνωρίζεται μ’ έναν συνηθισμένο άνθρωπο χωρίς μαγικές ικανότητες, τον JacobKowalski. Όταν ύστερα από ένα μπέρδεμα στις βαλίτσες των δύο ανθρώπων ο Kowalski κατά λάθος θα απελευθερώσει κάποια από τα πλάσματα που βρίσκονται εκεί μέσα, ο Scamander, μαζί με τη βοήθεια της υπαλλήλου του Μαγικού Κογκρέσου, Tina Goldstein, θα προσπαθήσουν να τα βρουν γρήγορα ώστε να μην έρθουν σ’ επαφή με τον ανυποψίαστο πληθυσμό της πόλης.

Στην πρώτη της σεναριακή απόπειρα και στην προσπάθειά της να ξεκινήσει άλλη μια οικογενειακή εποποιία φαντασίας μετά τον Χάρι Πότερ, η J.K. Rowling δεν θα μπορούσε να εμπιστευτεί κάποιον άλλο απ’ τον συνεργάτη της στις τελευταίες 4 ταινίες της σειράς, David Yates. O Yates, πράγματι, έχει (και το δείχνει σε αρκετές εντυπωσιακές σεκάνς) την απαιτούμενη εμπειρία, το όραμα, την έμπνευση και τη δημιουργική φαντασία ώστε ν’ αναπαριστά εντυπωσιακά τον μαγικό κόσμο της Rowling. Εδώ, επιπλέον, η «μετεγγραφή» μιας ρετρό εποχής στην μεγάλη οθόνη αποτελεί ίσως και το πιο ποιοτικό σημείο της ταινίας, καθώς η φωτογραφία, τα κοστούμια και η ατμόσφαιρα πραγματικά κερδίζουν τις εντυπώσεις και αφήνουν άφωνο τον θεατή.

Κατά τα άλλα, η ταινία ανταποκρίνεται επάξια (χωρίς αυτό να είναι πάντοτε καλό) στις προσδοκίες των δημιουργών και του κοινού: μια αναμενόμενη εισαγωγή στο νέο σύμπαν της συγγραφέως, με αυτοματισμούς, σασπένς, δράση, διαλογικό χιούμορ, χαρακτήρες που σκιαγραφούνται σταδιακά, θεματολογικά οικοδομήματα που αρχίζουν κι αυτά με τη σειρά τους να δημιουργούνται και πολλά (μα πάρα πολλά) κλισέ.