Πέμπτη, 28 Μαρτίου 2024

ev media-logo

Η καλή και η κακή γριά. Ποίημα της Κ. Κουκούτση

770

Μια κόρη ετοιμάστηκε 

για να βρει τον καλό της 

φτεροκοπούσ’ από χαρά 

μα, το κράταε μυστικό της 

 

Στο δρόμο που περπάταγε 

γερόντισσα  απαντάει

της έκοψε τη φόρα της 

μ’ αυτά που της λαλάει 

 

Χίλιες κακίες έβγαλε 

απ’ το πικρό το στόμα 

η κόρη αναστατώθηκε 

και δεν συνήλθ’ ακόμα

 

-Που πας και μας στολίστηκες

και είσ’ όλο καμάρι 

και φόρεσες τόσο κοντό

μια σπιθαμή φουστάνι;

 

Δεν ντρέπεσαι που βάφτηκες 

κουνιέσαι σα λατέρνα 

νομίζεις ποια είσαι εσύ

ντροπή παλιοκοπέλα

 

Η κόρη εταράχτηκε 

κοπήκαν τα φτερά της 

συνέχισε τον δρόμο της 

δειλά τα βήματά της 

 

Πιο πέρα πάλι συναντά 

γριούλα καθισμένη

εκεί στου δρόμου τη γωνιά 

κι έδειχν’ ευτυχισμένη

 

-Που πας κορίτσι μου, της λέει 

που λάμπεις σαν φεγγάρι;

Έχεις τον ήλιο στα μαλλιά 

κι έχεις ουράνια χάρη;

 

Η κόρη αναθάρρυνε 

της λέει με καμάρι:

-Πάω στον νιό που αγαπώ 

και θα ‘μαστε ζευγάρι

 

-Κόρη μου να΄σαι τυχερή 

και την ευχή μου πάρε

και συ κι ο νιός που αγαπάς 

που θα ΄ρθει να σε πάρει!