Ήλθες Φθινοπωράκι μου

που τόσο σε ποθούσα 

τη ζέστα δεν την άντεχα 

εσένα λαχταρούσα 

Ψιλή βροχή έπιασε

στη στέγη ψιθυρίζει 

και στο γλυκό τον ύπνο μου

εμένα νανουρίζει

Πέφτουν τα φύλλα απ’ τα κλαριά 

τη γη τήνε σκεπάζουν 

μ’ ένα χαλί ανάλαφρο 

σε ύπνο τήνε βάζουν 

Φτιάξαμε το γλυκό κρασί 

βγάλαμε πετιμέζι

φτιαχν’ η γιαγιά μουσταλευριά 

που τόσο πια μ’ αρέσει

Έστειλε δέμα στα παιδιά 

που σπούδαζαν στην πόλη 

τους βάζει και μουσταλευριά 

κι αυτά τη φάγαν όλη 

-Γιαγιά τι πράγμα ειν’ αυτό;

Στείλε μας, στείλε κι άλλο 

Μας άρεσε τόσο πολύ 

-Παιδιά δεν έχω άλλο 

Η μουσταλευριά δεν ειν΄ γλυκό

να γίνει όποτε θέλω 

είναι της φύσης μυστικό 

εγώ μόνο το ξέρω

-Τα χελιδόνια φύγανε 

κι αδειάσαν οι φωλιές τους 

και τα μυρμήγκια διακοπές 

κάνουν απ’ τις δουλειές τους 

Κρυφτήκανε πολύ βαθιά 

μπήκαν μέσα στο χώμα

θέλουν κι αυτά ξεκούραση 

πόση δουλειά ακόμα;

Δυο χελιδόνια είδα προχθές

που ήταν μοναχά τους  

και φοβισμένα κάθονταν 

κρυμμένα στη φωλιά τους 

Πήγα κοντά, τους μίλησα

κι ήτανε πληγωμένα 

τα δόλια με κοιτάζανε

στα μάτια πονεμένα

-Κυρά μας είμαστ’ άρρωστα 

μη πας και μας προδώσεις 

λίγο φαγάκι μοναχά

αν έχεις να μας δώσεις 

-Έφυγε η παρέα μας 

κι είμαστε μοναχά μας 

και κλαίμε τα κακόμοιρα 

τώρα τη μοναξιά μας 

Ώσπου να ‘ρθεί η άνοιξη 

να ‘ ρθει η συντροφιά μας 

να ΄ρθούνε τ’ αδελφάκια μας

τέρμα στη μοναξιά μας