Μεγάλο ήταν το κακό
Προχθές στο Καρπενήσι
Φωτιά μεγάλη ξέσπασε
Κατάκαιγε τη φύση!
Βγαίνω στο μπαλκόνι μου
Κοιτάζω λυπημένη
Τα δέντρα όλα να καίγονται
Και τώρα; Τι μας μένει;
Θε μου! Φωνάζω δυνατά
Και το σταυρό μου κάνω
Πως θα μπορούσα το κακό
Ετούτο να προκάμω;
Όμορφ’ Ευρυτανία μου,
Μικρό μου Καρπενήσι
Το μοναχό στολίδι σου
Είν’ αυτή η φύση!
Η πύρινη η λαίλαπα
Το πώς κατασπαράζει
Ό,τι βρεθεί στο δρόμο της
Με λύσσα το αρπάζει!
Πάει του τσοπάν’ η προκοπή
Του έκαψε τη στάνη
Τραβάει ο δόλιος τα μαλλιά
Τώρα το τι θα κάνει;
Δουλειά δεν έχει πουθενά
Να ζήσει τα παιδιά του
Τουλάχιστον το γάλα τους
Θα χ’ απ’ τα ζωντανά του
Πάλι ήμασταν τυχεροί
Αφού ψυχές δεν φύγαν
Και η πόλη μας εγλίτωσε
Πάλι καλά μας πήγαν
Όμως μεγάλο το κακό
Για την κτηνοτροφία
Αυτή είν’ ένα έσοδο
Για την Ευρυτανία!