Μαρία λεν’ την Παναγιά

Μαρία λεν’ κι εσένα

απάζομαι την Παναγιά

και καμαρώνω εσένα!

Κόρη όταν σ’ αντίκρισα

σαν Άγγελος μου εφάνης

ψηλή, λιγνή, πανέμορφη

κόρη, θα μας τρελάνεις!

Το λυγερό σου το κορμί

λικνίζεται σαν λεύκα

που τη φυσάει ο άνεμος

και τις σκορπάει τα τέφτλα!

Τα όμορφα μαλλάκια σου

δεμένα σε πλεξίδα

μου θύμισες μες το μυαλό

αρχαία Ελληνίδα!

Είσαι μια Καρυάτιδα

από τον Παρθενώνα

που πήγαν και την έκλεψαν

πιο πριν απ’  τον αιώνα

Τα όμορφα ματάκια σου

γεμάτα καλοσύνη

που όταν σε κοιτάζουνε

δείχνουν εμπιστοσύνη

Αυτά είδε και σ’ αγάπησε

ωραίο παλικάρι που ήλθε και σ’ αντάμωσε

και γίνατε ζευγάρι!

Να ζήσετ’ αστεράκια μου

και να ‘στε ευτυχισμένα

να χετ’ υγεία και χαρά

και πάντα ενωμένα!

Πολλά παιδιά να κάνετε

πανέμορφ’ Αγγελούδια

να τρέχουνε μες την αυλή

όπως τα πεταρούδια!