Οδυσσέας 646 σελ.

Πολλοί πιστεύουν ότι το Τενεκεδένιο Ταμπούρλο είναι το αξεπέραστο αριστούργημα του νομπελίστα συγγραφέα Γκίντερ Γκρας. Χωρίς να μειώνω τη λογοτεχνική αξία του συγκλονιστικού αυτού βιβλίου, θεωρώ ότι ο Μπουτ είναι ακόμα καλύτερος.

Ενώ το Ταμπούρλο ξεκινάει εκπληκτικά, εκτυλίσσεται εξίσου καλά, για να κάνει όμως στο τέλος μια μεγάλη «κοιλιά», ο Μπουτ ξεκινάει αναγνωριστικά, εκτυλίσσεται με αμείωτο ενδιαφέρον και οι τελευταίες 200 σελίδες του αποτελούν θρίαμβο.

Ο Γκρας, ανήσυχος (αν και αμφιλεγόμενος) μανιακός της ιστορίας, επανεξετάζει με χιούμορ και ποιητικότητα τον προαιώνιο φυλετικό ανταγωνισμό, διατρέχοντας την πολιτική, κοινωνική, ερωτική και (κυρίως) γαστριμαργική ιστορία του κόσμου, παραδίδοντας στο αναγνωστικό κοινό ένα ρωμαλέο έργο, ικανό να προκαλέσει σκάνδαλο, να διασκεδάσει αλλά και να συγκινήσει όσους το διαβάσουν.

Στο κέντρο της αφήγησης είναι ο αρχέγονος Ιχθύς, ο Μπουτ, μια θεϊκή ύπαρξη που διαφεντεύει τον ανθρώπινο κόσμο, ένα αμφιλεγόμενο σύμβολο της αρσενικής κυριαρχίας, το οποίο προσπαθεί να χειραγωγήσει τον άντρα από την Λίθινη εποχή μέχρι και τα μέσα της δεκαετίας του ‘70.

Δίχως αμφιβολία, όταν ο αναγνώστης κατορθώσει να εγκλιματιστεί στις συνθήκες του βιβλίου, θα απολαύσει με όλες του τις αισθήσεις αυτό το σπουδαίο έργο που χαρακτηρίστηκε από πολλούς κριτικούς ως η ευρωπαϊκή απάντηση στο Εκατό Χρόνια Μοναξιάς του Μάρκες.