Πέμπτη, 28 Μαρτίου 2024

ev media-logo

Τα λόγια του πατέρα, ποίημα της Κικής Κουκούτση

848

Με μια λαχτάρα έτρεξα 

για να’ βρω τον πατέρα

για να του κάνω συντροφιά 

μόνος ειν’ όλη μέρα

 

Με χάρηκε και άρχισε 

να λέει ιστορίες 

βγαλμένες μες απ’ τη ζωή 

δικές του εμπειρίες

 

Τ’ ακούω όλα προσεκτικά 

με σεβασμό και πόνο 

μέσα στα μάτια τον κοιτώ 

κι από αγάπη λιώνω 

 

Σκέφτηκα ότι κάποτε 

μια μέρα θα τον χάσω 

και τούτα εδώ τα λόγια του 

δεν πρέπει να ξεχάσω 

 

Δυο δάκρυα κυλήσανε 

τρέχουν στα μάγουλά μου

με κοίταξε τότε γλυκά 

φτεροκοπά η καρδιά μου

 

Και μου’ πε με χαμόγελο 

ετούτα τα στιχάκια 

που τα κρατάω στο μυαλό

σαν μαργαριταράκια

 

-Από τη γη δυο δάκρυα 

ρευστά μαργαριτάρια

ανέβηκαν και στάλαξαν 

στου Πλάστη τα ποδάρια

 

Κι είπε το ένα τρέμοντας 

εμπρός στο θείο θρόνο

-Εμένα μ’ έπλασε ο Θεός 

για το δικό μου πόνο

 

Ο Πλάστης αποκρίθηκε 

-Εσύ μαζί μου μείνε

της ασπλαχνιάς τα δάκρυα 

δάκρυα δικά μου είναι

 

Κι είπε και τ’ άλλο τρέμοντας 

εμπρός στο θείο θρόνο:

-Εμένα πλάστης μ’ έπλασε 

για κάποιο ξένο πόνο

 

Ο Πλάστης του απάντησε:

-Ένα σου λέω μόνο,

αυτό που κάνεις το εκτιμώ 

για τ’ αλλουνού τον πόνο