Πέμπτη, 28 Μαρτίου 2024

ev media-logo

Περί Κυβερνήσεων και Μνημονίων

Της Καλλιόπης Κανακάκη, υποψήφιας βουλευτή με τον ΣΥ.ΡΙΖ.Α-Ε.Κ.Μ.

kanakaki

Η νίκη του ΣΥ.ΡΙΖ.Α-Ε.Κ.Μ. στις εκλογές της 6ης Μαΐου είναι, πάνω απ’ όλα, σημαντική γιατί άνοιξε ένα παράθυρο ελπίδας στην Ελλάδα, στην Ευρώπη και στον κόσμο.

Παρά τις προεκλογικές απειλές των Μνημονιακών για χρεωκοπία και έξοδο από το ευρώ, ο λαός δεν τρομοκρατήθηκε (τι να φοβηθεί ο άνεργος, ο πεινασμένος, ο εξαθλιωμένος;) και τους καταψήφισε, δίνοντας συγχρόνως μεγάλο ποσοστό στον ΣΥΡΙΖΑ.

Με βάση το αποτέλεσμα των εκλογών, η χώρα πρέπει να αλλάξει πορεία. Η πολιτική του Μνημονίου αποδοκιμάστηκε κατηγορηματικά από τους ψηφοφόρους. Ο λαός μίλησε: να ακυρωθεί το μνημόνιο και να φύγουν από την μέση οι πολιτικοί εκφραστές του.

Καθόλου εύκολο όμως για τους ηττημένους να αποδεκτούν την ήττα τους, κακομαθημένοι καθώς είναι, εδώ και δεκαετίες να κυβερνούν και να αντιπολιτεύονται εαυτούς και αλλήλους, να πέφτουν στα μαλακά κάθε φορά που τα κάνουν μούσκεμα και να τους διαδέχεται στην εξουσία ο «ορκισμένος» αντίπαλος, έτοιμος να συνεχίσει την ίδια πολιτική, με τα ίδια μέσα, εναντίον των ίδιων υποζυγίων, αλλά με «νωπή λαϊκή εντολή».

Αρχίζει λοιπόν η μάχη παραμονής της εξουσίας, που εδώ και μήνες την ασκούν παρέα, καθώς έσβησαν οι διαχωριστικές γραμμές:

Στήνουν παιχνίδι απαξίωσης της λαϊκής επιταγής για αντιμνημονιακή-προοδευτική κυβέρνηση στοχοποιώντας τον ΣΥΡΙΖΑ. Βενιζέλος και ΣΕΒ προτείνουν κυβέρνηση «Εθνικής Ενότητας» με τον Σαμαρά και Πρωθυπουργό τον Τσίπρα. Ευθύς αμέσως διαπιστώνουν ότι αυτό είναι πολιτικά ανέφικτο, αφήνοντας ανοικτό το ενδεχόμενο είτε εκλογών είτε τροϊκανής «υπεύθυνης» διακυβέρνησης.

Αναλαμβάνοντας την διερευνητική εντολή ο Τσίπρας και όσο την έχει στα χέρια του, γίνεται άλλος αγώνας, σε όλα τα ΜΜΕ, σχολιαστών και στελεχών Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ και λοιπών συνοδοιπόρων των να πείσουν τον κόσμο ότι δεν θέλει να κυβερνήσει ο Τσίπρας. Κατακρίνουν κάθε κίνησή του και διαστρεβλώνουν κάθε πρόταση του ίδιου και στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ. Πώς τολμάει να μην κάνει πίσω σ’ αυτά για τα οποία ψηφίστηκε; Πώς τολμάει να διαβουλεύεται και με κοινωνικούς φορείς στα πλαίσια της εντολής; Πώς τολμάει να ζητάει την άποψη και κομμάτων που δεν εκπροσωπούνται –ελέω εκλογικού νόμου- στη Βουλή; Γενικώς πώς τολμάει να μην συμπεριφέρεται συμβατικά και παραδοσιακά όπως όλοι οι άλλοι;

Παραδίνεται ατελέσφορη από Τσίπρα η διερευνητική εντολή και αρχίζει νέος κύκλος επεισοδίων: πολλοί τίτλοι κυβερνήσεων πέφτουν στο τραπέζι. Εθνικής σωτηρίας, εθνικής ανάγκης, οικουμενική, προσωπικοτήτων. Συμφωνούν για οικουμενική Ν.Δ., ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜ.ΑΡ. Ο κ. Κουβέλης κάνει λόγο για κυβέρνηση μέχρι το 2014 ,που θα κρατήσει τη χώρα στο ευρώ (την απειλεί κανένας να τη διώξει;) και θα ξεκινήσει τη σταδιακή απαγκίστρωση από το Μνημόνιο. Δεν μας εξηγεί όμως τα ψηφισμένα μέτρα του Μνημονίου 2, για τα οποία δεσμεύτηκαν οι αρχηγοί των δύο κομμάτων που θα μετέχουν (πλειοψηφικά) στην οικουμενική θα τεθούν σε ισχύ ή θα παγώσουν όσο θα διαρκεί η επαναδιαπραγμάτευση για την απαγκίστρωση; Και αν τώρα πιστεύουν στην επαναδιαπραγμάτευση οι κ.κ. Σαμαράς και Βενιζέλος γιατί πριν τις εκλογές  «ορκίζονταν» ότι το Μνημόνιο είναι μονόδρομος;

Kαι πάλι ο ΣΥΡΙΖΑ φταίκτης, που δεν μετέχει στην κυβέρνησή τους. Τον θέλουν οπωσδήποτε  παρ’ όλο που τα τρία συμφωνούντα κόμματα συγκεντρώνουν τον απαιτούμενο αριθμό βουλευτών. Δεν βοηθάει -λένε- να κυβερνηθεί η χώρα, θέλει να την ταλαιπωρεί με νέες εκλογές ωρύονται οι ίδιοι και τα φερέφωνά τους. Σταμάτησαν τα δημόσια έργα (αυτά που έχουν σταματήσει εδώ και χρόνια), δεν προχωράει το ΕΣΠΑ (αυτό που δεν ξεκίνησε ποτέ) ανησυχεί ο κ. Σκανδαλίδης.

Και φυσικά απειλές για χρεωκοπία, χάος, επιστροφή στη δραχμή. Δεν θα πληρωθούν μισθοί και συντάξεις αν δεν μας δώσουν την επόμενη δόση (την οποία κανείς δεν είπε ότι δεν θα δοθεί, αλλά και όπως λέει ο καθηγητής κ. Βαρουφάκης όπως την παίρνουμε την δίνουμε κατευθείαν στους δανειστές μας και όχι για μισθούς και συντάξεις).

Στις «εσωτερικές» πιέσεις για σχηματισμό κυβέρνησης προστίθενται και «εξωτερικές» από Βρυξέλλες και Βερολίνο. Μπαρόζο, Μέρκελ και Σόιμπλε παρεμβαίνουν δίνοντας κατεύθυνση προς σχηματισμό μνημονιακής κυβέρνησης. Το «πειραματόζωο» αντέδρασε και αυτή η αντίδραση θα δυσκολέψει τη συνέχιση της πολιτικής λιτότητας και στις υπόλοιπες χώρες της Ευρώπης.

Ο ΣΥΡΙΖΑ επιμένει να υπακούει στην εντολή που του έδωσε ο λαός με την ψήφο του: Ακύρωση του Μνημονίου. Και αυτό δεν μπορεί να γίνει με συμμετοχή σε Μνημονιακή κυβέρνηση.

Το  αποτέλεσμα των εκλογών επιβεβαιώνει την κρίση του δικομματικού πολιτικού συστήματος και την αξίωση της κοινωνίας για ριζική στροφή προκειμένου να αντιμετωπισθεί η επαπειλούμενη ανθρωπιστική καταστροφή και να δρομολογηθεί πορεία οικονομικής ανόρθωσης της χώρας με κοινωνική δικαιοσύνη.

Η τρόικα και το εγχώριο κατεστημένο επιχειρούν να διασπείρουν τους δικούς τους φόβους για το «ανεξέλεγκτο αποτέλεσμα» μιας νέας εκλογικής μάχης σε ολόκληρη την κοινωνία. Κανείς δεν υποτιμά τις συνέπειες από μια νέα προεκλογική περίοδο, η οποία ενδεχομένως θα μεθοδευτεί ώστε να σφραγιστεί από την κινδυνολογία, όχι μόνο στα λόγια, αλλά πιθανόν και με γεγονότα (π.χ. εσωτερική στάση πληρωμών)

Ακόμη και σ’ αυτή την περίπτωση, όμως, ο λαός θα δώσει διέξοδο και θα υπερασπιστεί τις επιλογές του.