Παρασκευή, 29 Μαρτίου 2024

ev media-logo


Αντιμετωπίζοντας τη βία. Ο Διον. Παρούτσας για όσα μπορούν να προφυλάξουν τα παιδιά από την αλόγιστη έκθεση στη βία

άρθρο από την έντυπη έκδοση

Χωρίς αμφιβολία ο θάνατος του Αμπού Μπακρ αλ Μπαγκντάτι υπήρξε μια καλοδεχούμενη από πολλούς είδηση. Αρχηγός του Ισλαμικού Κράτους, σκληρός και ανηλεής αποτέλεσε τον αποδιοπομπαίο τράγο της τρομοκρατίας για Αμερικανούς, Γάλλους, Ισραηλινούς, Άραβες, Ιρακινούς και Ιρανούς. Εντούτοις, ο τρόπος με τον οποίο ο Αμερικανός πρόεδρος διάλεξε για να ανακοινώσει την επιτυχία των ειδικών του δυνάμεων, το λιγότερο που θα μπορούσε να χαρακτηριστεί είναι «άκομψος». «Δεν θα βλάψει ξανά έναν άλλο αθώο άνθρωπο, γυναίκα ή παιδί, πέθανε σαν σκύλος, πέθανε σαν δειλός, ο κόσμος είναι πλέον πολύ ασφαλέστερος». Από μόνη της μια τέτοια δήλωση υποβαθμίζει την ανθρώπινη ζωή, την ευτελίζει, αποδεικνύει το ποιόν αυτού που την εκστομίζει. Και μακάρι αυτό να ήταν το μόνο δείγμα βίας που βιώνουμε όλοι μας.876

Όλη αυτή η βία στην οποία εκτιθέμεθα καθημερινά, είτε πρόκειται για εμπόλεμες ζώνες, είτε πρόκειται για περιστατικά βίας όπως είναι οι απαγωγές, οι δολοφονίες, η κακοποίηση παιδιών ή οι φυσικές καταστροφές, είναι επόμενο να μας καταθλίβουν και να μας δημιουργούν συναισθήματα απαισιοδοξίας.

Εντούτοις, ας σκεφτούμε για μια στιγμή πόσο έντονα δρουν όλα αυτά στις παιδικές ψυχές που δυσκολεύονται να εκλογικεύσουν τα φαινόμενα και βιώνουν τα πάντα σαν να τα αφορούν άμεσα.

Προκειμένου να το αντιμετωπίσουν, οι γονείς πρέπει να γνωρίζουν ότι τα παιδιά αντιδρούν έντονα σε αυτά τα γεγονότα και θα πρέπει να είναι προετοιμασμένοι να συζητήσουν τις σκέψεις και τα συναισθήματά τους. Τα παρακάτω είναι μερικές κατευθυντήριες γραμμές προς όλους εκείνους που ενδιαφέρονται να βρουν τρόπους να προστατέψουν τα παιδιά τους, από τις ανώφελες προσβολές της καθημερινής βίας που διακρίνει την κοινωνία μας.

1. Ανακαλύψτε σε ποιες πληροφορίες εκτίθεται το παιδί σας. Ρωτήστε το τι ακούει στο σχολείο από τα άλλα παιδιά. Ανάλογα με την περίπτωση, δώστε του τα πραγματικά γεγονότα ώστε να ακυρώσετε τις τυχόν φήμες που μπορεί να άκουσε. Παρακολουθήστε την έκθεσή του σε τηλεοπτικά ρεπορτάζ ώστε να εξασφαλίσετε ότι δεν παρακολουθεί επαναλήψεις των ίδιων βίαιων εικόνων. Βοηθήστε το να εξηγήσει τι βλέπει στην τηλεόραση. Για να ξεκινήσετε μια συζήτηση μπορείτε να ρωτήσετε, "Τι λένε τα παιδιά στο σχολείο γι' αυτό το περιστατικό"; Ακούστε τις σκέψεις του και σκεφτείτε πάνω σ' αυτά που σας λέει, παρέχοντας τη σωστή πληροφόρηση αν χρειάζεται.

2. Αναγνωρίστε τα συναισθήματά του. Συντονιστείτε με τα συναισθήματα του παιδιού σας. Για παράδειγμα ρωτήστε το: "Νιώθεις φόβο που ανατινάχτηκε το κτίριο" Ή, "Λυπήθηκες που σκοτώθηκαν τόσοι άνθρωποι;" Αν το παιδί φαίνεται ανεπηρέαστο, θα μπορούσατε να το ρωτήσετε διακριτικά, «αναρωτιέμαι αν λυπήθηκες που σκοτώθηκαν τόσοι άνθρωποι". Είναι επίσης χρήσιμο να αναγνωρίσουμε και να εκδηλώσουμε τα δικά μας συναισθήματα: "Τρόμαξα όταν είδα τι έγινε χτες στα επεισόδια, γιατί ο θείος Γιώργος ζει στην Αθήνα".

3. Δώστε τους εργαλεία για να αντιμετωπίσουν τα συναισθήματά τους. "Αναστατώθηκα τόσο που λέω να πάω μια βόλτα στον κήπο να ηρεμήσω λίγο." Προτείνετε τρόπους για να μπορέσει και το παιδί σας να ηρεμήσει. "Αν στεναχωρήθηκες έλα να σε πάρω μια αγκαλιά ή να πάμε μια βόλτα ή να ζωγραφίσουμε τι αισθάνεσαι". Από τη στιγμή που θα αποκτήσετε πρόσβαση στο πώς νιώθει μπορείτε να μιλήσετε για την κατάσταση.

4. Συζητείστε το γεγονός μαζί του. Να είστε ειλικρινείς και προσεκτικοί για το τι λέτε. Δώστε του πληροφορίες που μπορεί να κατανοήσει και βάλτε το γεγονός στο κατάλληλο πλαίσιο. Εξηγήστε ότι ακόμα και αν συμβαίνουν τρομακτικά πράγματα κάθε τόσο, τα περισσότερα παιδιά ζουν χωρίς κανένα πρόβλημα. Μην τους περιγράφεται απίθανα σενάρια που μπορεί να τα φοβίσουν άσκοπα. Ωστόσο, δεν πρέπει να αποφεύγουμε εντελώς το θέμα δεδομένου ότι τα παιδιά γνωρίζουν ότι κάτι συμβαίνει.

5. Βεβαιώστε τα παιδιά σας ότι οι ενήλικοι τα προστατεύουν. Πείτε τους τι έχετε κάνει εσείς και οι άλλοι για να εξασφαλίσετε την προστασία τους. Για παράδειγμα, αν έχει πέσει κάποιο αεροπλάνο θα μπορούσατε να πείτε: "Οι υπεύθυνοι έχουν απαγορεύσει όλες τις πτήσεις μέχρι να βεβαιωθούν ότι δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα".

Πείτε τους τι κάνουν οι δάσκαλοί τους για την προστασία τους στο σχολείο. Ξαναμιλήστε για τα μέτρα προστασίας σε περιπτώσεις κινδύνου. Πείτε στα παιδιά τι μπορούν να κάνουν για να ενισχύσουν τη δική τους ασφάλεια. Για παράδειγμα, πείτε τους να μιλήσουν σε κάποιον ενήλικα που εμπιστεύονται εάν αισθάνονται ότι απειλούνται σε οποιαδήποτε κατάσταση.

6. Δώστε τους επιπλέον συναισθηματική υποστήριξη. Πρέπει να ξέρουμε ότι τα παιδιά διαφόρων ηλικιών αντιδρούν διαφορετικά. Τα μικρότερα παιδιά μπορεί να αντιδράσουν

δείχνοντας περισσότερο άγχος αποχωρισμού όταν οι γονείς τους τα αφήνουν στον παιδικό σταθμό ή το σχολείο. Τα μεγαλύτερα παιδιά μπορεί να παρουσιάσουν μια σκληρή εξωτερική συμπεριφορά ή να εμφανίσουν επιθετικότητα. Οι έφηβοι ίσως χρειαστούν κάποιον να τους ακούσει την ώρα που αναλύουν το τι συνέβη.

7. Περιορίστε την ποσότητα της έκθεσης σε βίαια τηλεόραση, ταινίες, βίντεο και παιχνίδια στον υπολογιστή. Η έρευνα διαπίστωσε ότι τα παιδιά που παρακολουθούν πολλή βία αισθάνονται λιγότερο ασφαλή από εκείνα που παρακολουθούν λίγο ή καθόλου. Και, η αυξημένη έκθεση στη βία αυξάνει την ανεκτικότητα των παιδιών προς αυτή. Η επίδραση της βίας είναι αθροιστική και αυτό ισχύει για τα παιδιά όλων των ηλικιών.

8. Ανακαλύψτε τους υπόλοιπους τομείς της ζωής των παιδιών σας που μπορεί να τα καθιστούν ιδιαίτερα ευάλωτα σε φόβους σχετικά με τη βία κατά των παιδιών. Τα παιδιά που έχουν βιώσει ένα τραυματικό περιστατικό στο παρελθόν, τα παιδιά που θρηνούν μια προσωπική τραγωδία, και τα παιδιά που είναι άρρωστα είναι πιο επιρρεπή στο άγχος που αφορά άλλα γεγονότα.

9. Μειώστε τα επίπεδα του άγχους. Μην το παρακάνετε με τις δραστηριότητες. Διατηρήστε κανονική ρουτίνα στο φαγητό, τον ύπνο και το παιχνίδι. Μείνετε σε εγρήγορση για τυχόν σημάδια άγχους, όπως: αυξημένη ευερεθιστότητα ή απογοήτευση, προβλήματα στο φαγητό ή τον ύπνο, σωματικά παράπονα, όπως πονοκέφαλο, στομαχόπονο, κ.λπ. Εάν τα συμπτώματα επιμένουν για μεγάλο χρονικό διάστημα, πρέπει οπωσδήποτε να πάρετε κάποια συμβουλή από ειδικό.

10. Αποφύγετε τη μόλυνση της ζωής των παιδιών σας με το δικό σας άγχος. Τα παιδιά συντονίζονται με τα συναισθήματα των γονιών τους. Εάν αισθάνεστε συγκλονισμένοι από άγχος που προκαλείται από τραυματικά γεγονότα, φροντίστε να ασχοληθείτε με τα δικά σας συναισθήματα πριν επηρεαστούν τα παιδιά. Μπορείτε μάλιστα να ζητήσετε οι ίδιοι μια συμβουλή από κάποιον τρίτο αν χρειαστεί.