Παρασκευή, 29 Μαρτίου 2024

ev media-logo


"Ο κανόνας των επτά". O Διον. Παρούτσας γράφει με αφορμή την εκδήλωση στο Καρπενήσι για την εκλογή ΠτΔ

άρθρο από την έντυπη έκδοση

Κάπου διάβαζα ότι εάν θέλεις να συναντήσεις οποιονδήποτε άνθρωπο πάνω στη γη, δεν χρειάζεται παρά να έχεις επαφή παρά μόνο με το πολύ επτά ανθρώπους οι οποίοι θα γνωρίζονται μεταξύ τους. Αν λόγου χάρη ήθελα να συναντήσω τον πρόεδρο της Κίνας, θα μπορούσα να μιλήσω με τον Κοντογεώργο, ο οποίος θα μιλούσε με τον πρωθυπουργό τον οποίο σίγουρα γνωρίζει, ο οποίος θα μιλούσε στον πρόεδρο της Κίνας που τον είχε καλεσμένο την περασμένη εβδομάδα και αυτό ήταν! Μόνο δύο άνθρωποι θα χρειαζόταν.879

Στιγμιότυπο από την εκδήλωση που διοργανώθηκε στο Καρπενήσι με θέμα την εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας

Το ίδιο αν ήθελα να μιλήσω με τον Τραμπ: θα ερχόμουν σε επαφή με τον πρόεδρο του Συλλόγου Ευρυτάνων στην Αμερική τον οποίο γνωρίζω, εκείνος με κάποιον γερουσιαστή που ξέρει, κι ο γερουσιαστής με κάποιον από το περιβάλλον του προέδρου ο οποίος και θα ολοκλήρωνε τον κύκλο. Μόνο τέσσερις ενδιάμεσοι σε αυτή την περίπτωση. Το ίδιο ισχύει αν θα ήθελα να έρθω σε επαφή με έναν Φιλιππινέζο ναυτικό σε ένα τάνκερ που ταξιδεύει στον Ατλαντικό, με έναν Ζουλού στην Αφρική ή με έναν συνταξιούχο σε κάποιο χωριό της Ξάνθης. 

Λίγο περίεργος ο πρόλογος αυτή την εβδομάδα, όμως αυτό ακριβώς ήταν το πρώτο πράγμα που μου ήρθε στο μυαλό, όταν παραβρέθηκα στην εκδήλωση του Δικηγορικού Συλλόγου την περασμένη Κυριακή, όπου ο διακεκριμένος συμπατριώτης μας νομικός Κωνσταντίνος Μπακογιάννης με καταγωγή από του Βουτύρου, παρουσίαζε το βιβλίο του με θέμα τις επικείμενες αλλαγές στον συνταγματικό χάρτη της χώρας, σε ό,τι αφορά τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας (σ.σ ολοσέλιδο ρεπορτάζ δημοσίευσαν τα Ευρυτανικά Νέα).

Επρόκειτο για μια ιδιαίτερα σεμνή, αλλά ουσιαστική εκδήλωση, με πολύ σημαντικούς ομιλητές, καθώς την παρουσίαση του βιβλίου έκανε ο Σύμβουλος της Επικρατείας Παναγιώτης Τσούκας ενώ παρίστατο σχεδόν σύσσωμη η πολιτική ηγεσία του νομού, μεταξύ των οποίων ο βουλευτής, ο αντιπεριφερειάρχης, εκπρόσωποι του δημάρχου κτλ. 

Η εκδήλωση διοργανώθηκε με πρωτοβουλία του Δικηγορικού Συλλόγου Ευρυτανίας, που εκπροσωπήθηκε στο πάνελ από τον πρόεδρό του Θανάση Γαλανό. Παρών ήταν επίσης και ο κ. Καραχοτζίτης, πρόεδρος του ιδρύματος Γαζή-Τριανταφυλλόπουλου, καθώς και αρκετοί από τους δικηγόρους της πόλης, αλλά εκτός από αυτούς υπήρχαν κι πολλοί συμπολίτες μας που ενδιαφέρθηκαν για το θέμα. 

Η συζήτηση περιστράφηκε κυρίως γύρω από το ζήτημα της εκλογής του Προέδρου της Δημοκρατίας. Όπως είναι γνωστό, αρκετές φορές μετά την μεταπολίτευση, η συγκυρία της λήξης της προεδρικής θητείας, στάθηκε αφορμή να πέσουν διάφορες κυβερνήσεις και τα κόμματα εκμεταλλεύτηκαν τα συνταγματικά περιθώρια ώστε να προκαλέσουν εκλογές, με τελευταία περίπτωση αυτή του ΣΥΡΙΖΑ το 2015. Η εκλογή του προέδρου της Δημοκρατίας όμως δεν πρέπει να αποτελεί αίτιο πρόκλησης πρόωρων εκλογών. Αυτό το αποδέχεται πλέον όλο το πολιτικό σύστημα της χώρας και για το λόγο αυτό έχει ενταχθεί στην επικείμενη συνταγματική αναθεώρηση. 

Η όλη εκδήλωση χαρακτηρίστηκε από το ιδιαίτερα υψηλό επιστημονικό της επίπεδο, ενώ ο κ. Μπακογιάννης κατέληξε και σε συγκεκριμένες προτάσεις προκειμένου  να αντιμετωπισθεί το ζήτημα των απαραίτητων συνταγματικών αλλαγών. Προτάσεις βέβαια ιδιαίτερα συγκροτημένες, και με πλήρη νομική συνέπεια η οποία κατά διαστήματα (και… φυσιολογικά) υπερέβαινε τις αντιληπτικές δυνατότητες των αδαών, όπως ο υποφαινόμενος, που παραβρίσκονταν στην αίθουσα!

Εντούτοις, η παρουσία του Κοντογεώργου ήταν καταλυτική καθώς συμμετείχε ενεργά στη συζήτηση και, εκ της θέσεώς του ως βουλευτής, αναμένεται να παίξει σημαντικό ρόλο στην νομοθέτηση των αλλαγών το επόμενο διάστημα. Ο διάλογος υπήρξε πολύ ζωντανός, θύμιζε πραγματικά κάτι από τις λαϊκές συνελεύσεις των ηρωικών χρόνων του ΠΑΣΟΚ, με ζητήματα όμως που άπτονταν της συνταγματικής τάξης, του ρόλου του Προέδρου της Δημοκρατίας, με ιστορικές αναφορές και γενικά πολύ ενδιαφερόντων θεμάτων που άγγιζαν την ίδια την ουσία της Δημοκρατίας.

Και το σημαντικότερο, αυτό που με έκανε δηλαδή να σκεφτώ την εισαγωγή στο σημερινό μας σημείωμα, ήταν ακριβώς η δυνατότητα που δόθηκε στις ιδέες που εκφράστηκαν εκεί μέσα, να μεταφερθούν, μέσω του βουλευτή, στα κέντρα λήψης των αποφάσεων. 

Διότι, θα μπορούσε να υποστηρίξει κανείς, ότι μια τέτοια εκδήλωση στενού νομικού ενδιαφέροντος, που έγινε σε μια πολίχνη των πέντε χιλιάδων κατοίκων, σε μια μικρή αίθουσα, μια Κυριακή πρωί, δεν θα μπορούσε να έχει κανένα ουσιαστικό όφελος, κανένα σκοπό πέρα από την επίδειξη ευρυμάθειας, τους χαιρετισμούς και τα χαμόγελα των συμμετεχόντων και τελικά την ικανοποίηση του επαρχιώτικου «μεγαλοπιασίματος» κάποιων από τους παρισταμένους.

Δεν είναι όμως έτσι. Ακριβώς λόγω της ύπαρξης του «κανόνα των 7» και την παρουσία του βουλευτή, αποτέλεσε μια ακραιφνώς δημοκρατική διαδικασία, μια υγιή πολιτική δράση η οποία έχει πολλές πιθανότητες να συμβάλλει ισομερώς στη διαμόρφωση των τελικών προτάσεων των κομμάτων. Μην ξεχνάμε άλλωστε πως το πέταγμα μιας πεταλούδας στην Κίνα, μπορεί να προκαλέσει τυφώνα στον Ατλαντικό. Ήταν ακριβώς μια από τις στιγμές που το πολίτευμά μας θριαμβεύει εις βάρος των ολοκληρωτικών και ανελεύθερων προσεγγίσεων.  

Για τον λόγο αυτό και μόνο αξίζουν συγχαρητήρια στους διοργανωτές, στήριξη και προτροπή για επανάληψη παρόμοιων δράσεων με μοναδικό σκοπό την επίτευξη των κύριων εθνικών μας επιδιώξεων, όπως είναι η συνεργασία και η δημοκρατία.