Μας ήρθε η πρωτοχρονιά, πάλι ξανά και φέτος
και με στιχάκια σκωπτικά ας μπει το νέο έτος.
όπως το συνηθίζαμε προτού να ‘ρθει η κρίση
που ήταν όλα όμορφα κι αλλιώς το Καρπενήσι.
Τότε που έτρεχε ο παράς με σέσουλα και μάνικα
και τα σκυλιά μας δέναμε στις πόρτες με λουκάνικα.
Μ’ αν ήρθαν χρόνοι δύσκολοι που η τύχη είχε στείλει,
φάγαμε τα λουκάνικα, και… πείνασαν οι σκύλοι,
πέρασε πάλι ο καιρός και διάβηκαν τα χρόνια
οι κρίσεις καπιταλισμού, δεν διαρκούν αιώνια.
Είχαμε φέτος εκλογές και στην πραγματικότητα
γυρίσαμε σ’ άλλους ρυθμούς και στην κανονικότητα.
Ας πάρουμε παράδειγμα απ’ τον δικό μας Δήμο
(δεν θέλω να ‘μαι δηκτικός ούτε πληγές να ξύνω)
μα ο Μπακογιάννης έφυγε, μας είπε μπάι μπάι
και άλλους στόχους υψηλούς, τώρα θα κυνηγάει.
Εμείς όμως περήφανα, απ’το το Βελούχι εκεί
τον βλέπουμε πώς έμαθε πλέον να διοικεί.
Έτσι μπροστά στο Σύνταγμα, όπως στο Καρπενήσι,
φέτος φανάρια των ευχών στον ουρανό έχει αφήσει.
Για να πετύχει σίγουρα, τώρα, σ’ άλλη διάσταση
και του «κλεινού του άστεως» ας κάνει την ανάπλαση,
κι ας βάλει εκατέρωθεν στην Πανεπιστημίου
μικρά στυλιάρια ξύλινα σαν του Καρπενησίου.
Στην πλάτη μας το έμαθε πώς γίνονται τα θάματα
ανέκαθεν αρέσανε στα πλήθη τα θεάματα!
Δεν πρέπει να ‘μαστε άδικοι όμως σ’ αυτή τη γη
των Αθηναίων ήτανε σαφώς η επιλογή!
Όπως εξ άλλου θέλαμε κι εμείς όλοι την “τάξη”
που ο Μητσοτάκης φρόντισε ευθύς να κάνει πράξη.
Τον Τσίπρα κατατρόπωσε κι είχε την ευκαιρία
απ’ τα Πανεπιστήμια ν’ αρθεί η ασυλία.
Έτσι θα λάμψει όπως παλιά του πνεύματος η δάδα
στην οικουμένη θ’ ακουστεί πάλι ξανά η Ελλάδα!
Διδάσκει πλέον ηθική και τάξη, η Αστυνομία
και δεν πειράζει… καρπαζιά να πέφτει και καμία!
Σύντομα πάλι ανάκαμψη θα φέρει δίχως άλλο
και οι μισθοί θ’ αυξάνονται μ’ ένα ρυθμό μεγάλο.
Όπως και ο πατέρας του, θα κάνει το σωστό
που έλεγε πως δυο μηδέν, είν’ τρία τοις εκατό!
Βέβαια εμείς εδώ ψηλά στη δόλια Ευρυτανία
δεν είδαμε και αλλαγή να γίνεται καμία.
Εμείς αυτόν που είχαμε, αυτόν έχουμε πάλι
τον Κοντογεώργο στη Βουλή ξανά έχουμε βάλει.
Είναι για να τρελαίνεσαι μ’ αυτήν εδώ τη σχέση
όπως η χήρα που ‘λεγε «δεν κάνει, αλλά μ’ αρέσει»!
Έτσι κι αυτός ξεκάθαρα διευκρίνισε εν τάχει
πως μετανάστης δεν μπορεί να ‘ρθει δώθ’ απ’ τη ράχη.
Πάντως, κανείς δε ρώτησε στα σοβαρά ή αστεία,
ποια θέση έχει, η Διεθνής, στο ζήτημα, Αμνηστία.
Αν θα επέτρεπε ποτέ τους πρόσφυγες ν’ αφήσει
να έρθουν να… βασανιστούν εδώ στο Καρπενήσι!
Αλλά και πέρα στ’ Άγραφα η ανάπτυξη θα πάει
ο Καρδαμπίκης άρχισε πολύ να περπατάει.
Τα μονοπάτια στα βουνά θα φτιάξει να περνούνε
όσοι σαν σύμβουλοι ειδικοί στο Δήμο προσληφθούνε…
Και στου Κοσμά του Αιτωλού τα βήματα θα πάνε
ορδές χιλιάδων τουριστών για να τον προσκυνάνε.
Έτσι κάποιες ευαίσθητες μας άγγιξε χορδές,
όμως αυγά δε βάφονται μονάχα με… πορδές!
Στο Καρπενήσι βέβαια ανάγκη δεν υπάρχει
γιατί ξανά εκλέξαμε για Δήμαρχο μονάρχη!
Και ο Σουλιώτης εύκολα τώρα λύνει και δένει
αφού αντιπολίτευση καμιά δεν απομένει.
Θα βάλει ίντερνετ παντού σε έλατα κι αριές
για να ‘χουν σύνδεση καλή οι γέροι και οι γριές!
Μήπως και καταφέρουνε γκουγκλάροντας τον τρόπο
ν’αρχίσουν να γεννοβολούν, να σώσουμε τον τόπο…
Το δυο χιλιάδες είκοσι, αυτό έχει σημασία,
ας φέρει αγάπη και χαρά μα κι αισιοδοξία.
Υγεία στους ανήμπορους, πλούτη στους πενομένους
κι όσο για τους πολιτικούς, ας φέρει… επομένους!
