συνέντευξη από την έντυπη έκδοση
Με καταγωγή (εκ πατρός) από τον Ασπρόπυργο Ευρυτανίας, ο Δημήτρης Κουζής ασχολείται επαγγελματικά με τη μουσική. Είναι καθηγητής στο Εθνικό Ωδείο Περιστερίου και αποτελεί μέλος του μουσικού σχήματος Mottet. Παραδέχεται ότι για τους καλλιτέχνες, το εφετινό καλοκαίρι προδιαγράφεται ζοφερό, όμως δεν παύει να ελπίζει.
Οι άνθρωποι του χώρου της Τέχνης και του Πολιτισμού βιώνουν με οδυνηρό τρόπο τις συνέπειες της πανδημίας. Οι καλλιτεχνικές επιχειρήσεις, άλλωστε, όπως θέατρα και μουσικές σκηνές, ήταν από τις πρώτες που έκλεισαν. Πρόσφατα, φορώντας προστατευτικές μάσκες και γάντια, εκατοντάδες καλλιτέχνες που πλήττονται οικονομικά από την πανδημία, ένωσαν τις φωνές τους και συγκεντρώθηκαν στο Σύνταγμα, διεκδικώντας «σχέδιο» για την επιβίωση των κλάδων τους.
«Έγινε μια αρχή…»
Εκεί βρέθηκε και ο Δ. Κουζής, που μίλησε στα «Ευρυτανικά Νέα», ο οποίος τόνισε αρχικά ότι: « Η ζωή ενός 'αληθινού' καλλιτέχνη ήταν ανέκαθεν δύσκολη», ενώ εξηγεί ότι εννοεί «αληθινό έναν καλλιτέχνη που, εκτός από τον κύκλο σπουδών που έχει πραγματοποιήσει, φέρεται και άγεται στην καθημερινότητά του με έναν αντίστοιχα καλλιτεχνικό τρόπο που περιλαμβάνει ήθος, αναζήτηση, ανησυχίες και περίσσια ευαισθησία».
Παράλληλα, σχολιάζει ότι: «Η κατάσταση στη χώρα μας εδώ και χρόνια είναι τραγελαφική, καθώς κανένας σοβαρά δεν ασχολήθηκε με τον σύγχρονο ελληνικό πολιτισμό και το δυναμικό του. Θα εξαιρέσω φυσικά ιδρύματα ιδιωτικά όπως το ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος. Ωστόσο, προσπάθειες που έγιναν από προσωπικότητες του χώρου προσέκρουσαν σε πολιτικές σκοπιμότητες και σε μια κουλτούρα που δεν θεωρεί τη τέχνη οξυγόνο, αλλά βιτρίνα». Δεν παραλείπει βέβαια να αποδώσει και ευθύνες, λέγοντας χαρακτηριστικά:
«Φταίνε βεβαίως και άνθρωποι του χώρου που δεν ανταποκρίθηκαν στις αναζητήσεις της εποχής και ξεπουλήθηκαν στο εύκολο χρήμα των επιχορηγήσεων, των φεστιβάλ και της διαδικτυακής προβολής», τονίζει και προσθέτει: «Βρεθήκαμε στο Σύνταγμα πολλοί άνθρωποι να κάνουμε μια αρχή συλλογική, απαραίτητη για την επίτευξη στόχων και προσδοκιών. Και η κυβέρνηση όντως ανήγγειλε κάποια μέτρα. Είναι αρκετά και ικανά να διορθώσουν τις παθογένειες του χώρου, τη μαύρη εργασία, τα οικονομικά αδιέξοδα; Φυσικά και όχι. Ίσως να έγινε μια αρχή και να στρέψει το βλέμμα της επιτέλους η πολιτεία σε μια ομάδα ιδιαίτερων ανθρώπων…».
Για τον Ευρυτάνα βιολιστή, «το πιο σημαντικό από αυτά τα μέτρα είναι το μητρώο καλλιτεχνών που για πρώτη φορά θα καταγράψει το πολιτιστικό δυναμικό της χώρας».
Όσο για το φετινό καλοκαίρι, παραδέχεται ότι «…προβλέπεται ζοφερό». Ήδη, συμπληρώνει, μεγάλες χώρες με έντονη πολιτιστική δραστηριότητα αναγγέλθηκε ότι τα θέατρα θα παραμείνουν κλειστά μέχρι τέλος του 2020.
«Από την άλλη», αναρωτιέται, «θα σταματήσει η τέχνη; Ποτέ δε σταμάτησε, ακόμα και σε συνθήκες πολέμου ή κατοχής. Αυτό που πρέπει να γίνει είναι να αναλάβουν δράση οι Δήμοι, να προσφέρουν χώρους, ευκολίες στα σχήματα να δείξουν τη δουλειά τους και να ψυχαγωγήσουν τον κόσμο. Τα μεγάλα Φεστιβάλ να ενισχύσουν τις εγχώριες παραγωγές και τα ραδιόφωνα να προτιμήσουν τους Έλληνες δημιουργούς».
Κλείνοντας, καταλήγει ότι: «Η Τέχνη είναι ένας ζωντανός οργανισμός που ξέρει να προσαρμόζεται σε όλες τις συνθήκες και να λειτουργεί υπερβατικά στις ζωές μας. Αρκεί να την βοηθήσουν και οι άνθρωποι της…».
