Οι Ολυμπιακοί Αγώνες του Λονδίνου οδηγούν για μια ακόμη φορά το μυαλό των τηλεθεατών, και ειδικότερα των φιλάθλων, στο γνωστό ολυμπιακό μότο: “ψηλότερα, δυνατότερα, γρηγορότερα”.
Παράλληλα, κάνουν τους επιχειρηματίες και τους πολιτικούς που ασχολούνται με την διοργάνωσή τους να τρίβουν τα χέρια τους, ανταπαντώντας: “Περισσότερα, ευκολότερα, ανετότερα”! Διότι όλοι γνωρίζουμε ότι πλέον οι Ολυμπιακοί Αγώνες δεν έχουν καμία ιδεολογική συσχέτιση με το “αρχαίο πνεύμα αθάνατο” του παλαμικού ύμνου. Και ίσως σε αυτό το επίπεδο θα έπρεπε να εξετάζει κανείς τα οφέλη που προκύπτουν από τη διοργάνωσή τους.
Βέβαια, σήμερα στο Λονδίνο η κατάσταση που επικρατεί, όπως έγραψε το "Ντερ Σπήγκελ" είναι χαοτική.
Αντιγράφω: "Τα Ι.Χ. τα ταξί, και τα λεωφορεία, δεν είναι αποτελεσματικά για μικρές και μεσαίες μετακινήσεις, οπότε και εκατομμύρια Λονδρέζοι στοιβάζονται καθημερινά στο αρχαιότερο, και στο πιο ζεστό μετρό του πλανήτη. Το ίδιο ακριβώς γίνεται, αντίστροφα, κάθε απόγευμα. Οι μισοί εργαζόμενοι του Λονδίνου χρειάζονται 45 λεπτά για να πάνε, και άλλα 45 για να επιστρέψουν από την δουλειά τους. Αν όλα πάνε καλά. Για αυτό και πολλοί το ρίχνουν στο ποτό, πριν επιστρέψουν σπίτι.
Αυτή τη φορά, τα πράγματα θα είναι δύσκολα για όλους. Το παγκόσμιο οικονομικό κέντρο θα θυμίζει περίοδο πολέμου. Ένα εκατομμύριο επισκέπτες θα προστεθούν στα 7,8 εκατομμύρια των κατοίκων του. Το ήδη επιφορτισμένο σύστημα δημοσίων μεταφορών, θα επιβαρυνθεί με άλλα 3 εκατ. εισιτήρια σε καθημερινή βάση. Ένα σύνολο 175 χλμ αστικού οδικού δικτύου θα αποκλειστεί στην κυκλοφορία. Στη πόλη θα περιπολούν διπλάσιοι στρατιώτες απ αυτούς που έχει η Βρετανία στο Αφγανιστάν, ενώ πάνοπλοι κομάντος θα κάνουν το Λονδίνο να μοιάζει με πολιορκημένη πόλη.
Υπάρχει επίσης και το ζήτημα του ανεπαρκούς οδικού δικτύου, αλλά και της διάσημης κακοκαιρίας του Λονδίνου, με αποτέλεσμα πολλοί να περιμένουν τους αγώνες να εξελιχθούν σε φιάσκο. Από την άνοιξη και μετά, ο καιρός είναι κρύος, υγρός, και μουντός. Ο δε Ιούνιος ήταν ο πιο υγρός στην ιστορία της πόλης.
Με περίπου 28.000 δημοσιογράφους και τεχνικούς να είναι ήδη διαπιστευμένοι, ότι δράμα συμβεί, θα δημοσιοποιηθεί παντού και άμεσα. Ο αριθμός των δημοσιογράφων είναι ο μεγαλύτερος όλων των εποχών. Το αμερικανικό δίκτυο NBC προσέρχεται με τρία αεροσκάφη ευρείας ατράκτου, και 2.700 άτομα προσωπικό. Έρχονται δημοσιογράφοι, ακόμη και από το Αφγανιστάν, την Σομαλία, κλπ.
Οι Βρετανοί αρέσκονται να γιορτάζουν την «βρετανικότητα» τους. Γιόρτασαν τον μεγαλοπρεπή γάμο του πρίγκιπα Ουίλιαμ, και την 60χρονη επέτειο της βασίλισσας. Όπως λέει ο γαμπρός του πρίγκιπα Κάρολου Mark Shand: «οι αγώνες θα έπρεπε να γίνονται στην Ελλάδα, ώστε να γλιτώσουν κάπως από τα προβλήματά τους οι Έλληνες. Και έτσι, δεν θα χρειάζονταν να τους διεξάγουμε στο Λονδίνο».
Όταν ο τότε πρωθυπουργός Tony Blair αποδέχθηκε την διοργάνωση των αγώνων του 2012, οι υπέρμαχοι τους μιλούσαν για μια φτηνή γιορτή (3 δισ. λίρες) που θα μετέτρεπε το παρατημένο εδώ και δεκαετίες ανατ. Λονδίνο σε σύγχρονο θαύμα. Μια ολόκληρη γενιά παιδιών θα εθίζονταν, και θα ήθελαν να γίνουν αθλητές. Κανένας δεν τα πιστεύει πια αυτά.
Μια πρόσφατη κοινοβουλευτική επιτροπή κατέληξε στο συμπέρασμα ότι οι αγώνες θα κοστίσουν στο δημόσιο 11 δισ. λίρες Κάποιοι άλλοι πιστεύουν πως το συνολικό κόστος για το Λονδίνο θα αγγίξει τα 24 δισ. Αυτό που είναι σίγουρο είναι ότι στο τέλος, οι αγώνες θα αφήσουν χρέη".
Βέβαια οι Ολυμπιακοί αγώνες του 2004 στην Αθήνα, άφησαν κι αυτοί τα δικά τους χρέη. Υπολογίζονταν να κοστίσουν 6 δις. ευρώ και κόστισαν... 60! Το εξωτερικό χρέος δεν μειώθηκε καθόλου, αντίθετα αυξήθηκε, αφού τα χρήματα που θα δίνονταν για την εξυπηρέτησή του δαπανήθηκαν στα έργα που έγιναν. Κι έτσι συνέβαλε κι αυτό το γεγονός στο σημερινό κατρακύλισμα – και μάλιστα όχι σε μικρό βαθμό.
Όμως, αν εξετάσει κανείς τους αγώνες που διοργανώθηκαν από την Ελλάδα το 2004, θα εντόπιζε ίσως κάποια κέρδη για τη χώρα μας. Αν και η τρομοκρατική υστερία την οποία εντέχνως υποδαύλισαν οι εκείθεν του Ατλαντικού σύμμαχοί μας, αλλά και οι ανατινάξεις των τρένων που είχαν γίνει τότε στην Ισπανία, μας στέρησαν από την κοσμοσυρροή που περιμέναμε κατά τη διάρκεια των αγώνων, η άρτια διοργάνωση και η διαφήμιση έκαναν τη δουλειά τους το επόμενο χρονικό διάστημα.
Ένα άλλο κέρδος ήταν και το ότι ολοκληρώθηκαν σε πέντε χρόνια κάποια έργα οδοποιίας, τα οποία σε διαφορετική περίσταση και χωρίς την πίεση των χρονοδιαγραμμάτων θα έκαναν τουλάχιστον 15 χρόνια για να τελειώσουν. Έτσι, η Ελλάδα βελτίωσε τη θέση της σε σχέση με τις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες στο θέμα της οδοποιίας και των ανισόπεδων κόμβων, ένα σημείο στο οποίο υστερούσε σημαντικά.
Στις περιπτώσεις, όμως, αυτές, τα πάντα γίνονται για το πρεστίζ! Ας μην ξεχνάμε ότι η Κίνα, παρ’ όλο που μέσω της τεράστιας προβολής των ζητημάτων που άπτονται της πολιτικής της, λοιδορήθηκε, κατηγορήθηκε και καταδικάστηκε, στη συνείδηση όλων κατόρθωσε να εδραιωθεί ως μία από τις υπερδυνάμεις και το αντίπαλο δέος της Αμερικής, να καταλάβει δηλαδή τη θέση της πάλαι ποτέ Σοβιετικής Ενώσεως στη διεθνή σκακιέρα. Ο πρόεδρός της καμάρωνε στα θεωρεία των επισήμων εν μέσω του Μπους, της Μέρκελ, του Σαρκοζί και των άλλων επιφανών πολιτικών της διεθνούς σκηνής, δίχως καμία αιδώ, ως ίσος προς ίσους. Παρά το ότι εκείνοι ήταν εκλεγμένοι και παρά το ότι την επόμενη τετραετία θα πρέπει να τρέξουν και να διεκδικήσουν την ψήφο των λαών τους, εκείνος επαναπαυμένος στις δάφνες του ολοκληρωτικού του καθεστώτος, την ισχύ του στρατού και της σιδηράς του πυγμής, καμάρωνε - και δικαίως!
Κερδισμένες, λοιπόν, σε κάθε επίπεδο οι κυβερνήσεις και οι εταιρείες που αναλαμβάνουν τη διοργάνωση των Ολυμπιακών Αγώνων κάθε φορά. Κερδισμένα τα ταμεία, οι διαφημιστικές εταιρείες, η παγκοσμιοποιημένη κοινωνία, οι αριθμοί κάθε είδους.
Χαμένοι, όμως, και χαμένοι για τα καλά, οι αθλητές που καταναλώνουν με τα κιλά τις παράνομες φαρμακευτικές ουσίες, οι φίλαθλοι που περιμένουν να παρακολουθήσουν την υλοποίηση του “ευ αγωνίζεσθαι”, η ειρήνη που καταβαραθρώνεται ακόμα και την ημέρα της έναρξής τους, καθώς η περιβόητη ολυμπιακή εκεχειρία δείχνει ανυπεράσπιστη.
Αλλά, όπως και να το κάνεις, ευτυχώς που γίνονται. Διότι, αν δεν υπήρχαν οι Ολυμπιακοί Αγώνες, τα πράγματα ίσως να ήταν λίγο χειρότερα...
