Άκρως ενδιαφέρουσα και πολυδιάστατη συνέντευξη παραχώρησε στα ‘‘Ευρυτανικά Νέα” ο αξιόλογος προπονητής Δημήτρης Αντωνίου. Ο κ. Αντωνίου μίλησε για τα νέα παιδιά που αποτελούν το μέλλον του ποδοσφαίρου, για την Ακαδημία 2002, αλλά τις Μικτές ομάδες. Μίλησε για τη συνεργασία του με τον Ντουμιτρίου, τον Γουλέτα, αλλά τον Κατσίκα. Θυμάται τους χαμένους τελικούς με τον ΑΠΟΚ και ξεκαθαρίζει πως φέτος αποκλειστικός στόχος της ομάδας είναι ο τίτλος.
Ο Αντωνίου γεννήθηκε στις 30 Ιουλίου 1963 στο Λιανοκλάδι Φθιώτιδας, από όπου και άρχισε το 1978 την ενασχόλησή του με το ποδόσφαιρο. Μάλιστα, έκανε το ντεμπούτο του σε παιχνίδι Κυπέλλου εναντίον του ΑΠΟΚ στο γήπεδο του Γυμνασίου Καρπενησίου. Από το 1982 - 1987 έλειπε στη Ρουμανία, από όπου και αποφοίτησε με το πτυχίο της Επιστήμης Φυσικής Αγωγής και ειδικότητα στο ποδόσφαιρο. Το 1987 πήγε στην Παλλαμιακή Φθιώτιδας (παίχτης-προπονητής τη διετία 91-93), ενώ το 1993 μεταγράφηκε στον ΑΠΟΚ ως παίχτης-προπονητής. Από το 1998 - 2001 ήταν επίσης παίχτης-προπονητής του Αίολου, ενώ αμέσως μετά ακολούθησε ως βοηθός-μεταφραστής τον Ντουμίτρου Ντουμιτρίου στον Πανιώνιο (Α΄ Εθνική).
Από το 2002 και μετά ακολούθησε καριέρα ΜΟΝΟ προπονητή περνώντας από τους πάγκους των: Εύρυτου (2002-03) και Αίολου (2003-06), με τον οποίο μάλιστα κατέκτησε και τον τελευταίο τίτλο της ομάδας (2-1 τη Φραγκίστα στο κύπελλο), ενώ πλέον είναι προπονητής των Αγράφων.
Το 1993 δημιούργησε το εφηβικό τμήμα του ΑΠΟΚ (παιδιά της γενιάς του 1980), που ουσιαστικά αποτέλεσε τον προάγγελο της Ακαδημίας Ποδοσφαίρου 2002.
Η Ακαδημία αποτέλεσε ένα δικό σας δημιούργημα, ένα δικό σας όραμα…
Ήταν ένα όραμα που το άρχισα εγώ, μαζί με τον Γιάννη Φλωράκη, έχοντας, όμως, και την στήριξη του Νίκου Πλάκα (εγκαταστάσεις 5Χ5), ενώ στη συνέχεια μας στήριξε και ο Χρήστος Καλαμπάκας. Στόχος μας ήταν και είναι να μυήσουμε τα παιδιά στο ποδόσφαιρο και να τους δώσουμε τα πρώτα ερεθίσματα, ώστε μέσα από τον αθλητισμό να διαμορφώσουν (και) το χαρακτήρα τους.
Έχετε δει αν ο στόχος που θέσατε έχει υλοποιηθεί ή μήπως υπάρχουν σοβαρές αδυναμίες;
Πάντα υπάρχουν αδυναμίες, τις οποίες εμείς προσπαθούμε να βελτιώσουμε. Την περσινή χρονιά πήραμε το πρωτάθλημα στο β΄ τοπικό, παίζοντας ταυτόχρονα πολύ όμορφο ποδόσφαιρο, ενώ πλέον παιδιά της Ακαδημίας (περίπου 13-14 άτομα) στελεχώνουν ομάδες της Α΄ ΕΠΣΝΕ.
Έχουν ακουστεί, κατά καιρούς αρνητικά σχόλια για την Ακαδημία, η οποία έχει χαρακτηριστεί και ως «ιδιωτική επιχείρηση». Γιατί;
Η Ακαδημία είναι ένα σωματείο αυτόνομο, που χρειάζεται, όπως είναι φυσικό, τις συνδρομές των μελών του για να μπορεί να βιοπορίσει. Ο καθένας μπορεί να το ερμηνεύει όπως θέλει, όμως εμείς κοιτάμε το αποτέλεσμα, δηλαδή το αθλητικό και παιδαγωγικό σκέλος. Αυτό είναι το πιο σημαντικό κομμάτι, γεγονός που φαίνεται και από την ανταπόκριση που έχει στους γονείς. Μαζί με το Χρήστο (σ.σ. Καλαμπάκα) δίνουμε και την ψυχή μας και κάνουμε ότι μπορούμε σε καθημερινή βάση. Συμμετέχουμε σε διάφορα τουρνουά εντός και εκτός νομού και κάθε βοήθεια προς το καλό του Ευρυτανικού ποδοσφαίρου είναι καλοδεχούμενη.
Αναφορικά με την ομάδα της Μικτής, τι ήταν αυτό που έφερε τα θετικά αποτελέσματα σε σχέση με τις προηγούμενες χρονιές;
Η Μικτή που αποτελεί, ουσιαστικά, μια συνέχεια της Ακαδημίας έδειξε καλύτερα αποτελέσματα, όμως η έλλειψη συναγωνισμού παραμένει ανασταλτικός παράγοντας. Παρ’ όλα αυτά όμως, το μέτρο με τους δύο ποδοσφαιριστές κάτω των 20 και έναν κάτω των 16 που να έχει δικαίωμα να παίξει στη ομάδα Νέων, δίνει τη δυνατότητα σε πολλά παιδιά να παίζουν στις ομάδες της Ευρυτανίας. Πολλά παιδιά προέρχονται από την ομάδα των Παίδων, ενώ δέκα παίχτες της Μικτής Νέων αγωνίζονται ως τακτικοί σε ομάδες του Νομού.
Στο σημείο αυτό θα ήθελα να τονίσω ορισμένα προβλήματα που συνάντησαν οι Παίδες στην πορεία των αγώνων. Το κυριότερο ήταν η έλλειψη τερματοφύλακα, γεγονός που αποτέλεσε την αχίλλειο πτέρνα της ομάδας. Αναγκαζόμασταν να «θυσιάζουμε» τον Βαγγέλη Αθανασόπουλο, ο οποίος, κανονικά, αγωνίζεται στη μεσοεπιθετική γραμμή. Από την άλλη, θετικά αποτελέσματα εμφάνισε η ομάδα των Νέων, η οποία, όμως, θα μπορούσε να είχε μεγαλύτερη συγκομιδή βαθμών, αν φέρουμε στη μνήμη μας τα παιχνίδια με τη Φθιώτιδα και τη Φωκίδα.
Εμείς θέλουμε να συμμετάσχουν όλο και περισσότερα παιδιά στο πρωτάθλημα της Ευρυτανίας, ώστε να τους διακατέχει το αγωνιστικό πνεύμα και στα ενωσιακά παιχνίδια, ενώ καλό θα ήταν το β΄ τοπικό να πάρει χαρακτήρα εφηβικού πρωταθλήματος, αρκεί πρώτα να ωριμάσουν οι συνθήκες. Στις σκέψεις μας είναι να παίζουν στις ομάδες δυο άτομα κάτω των 16 και αν μια ομάδα οργανωθεί σωστά από την αρχή δε θα έχει κανένα πρόβλημα. Χαρακτηριστικά είναι τα παραδείγματα της Ποταμιάς και της Φραγκίστας, που δουλεύουν με νέα παιδιά, έχοντας ένα συγκεκριμένο πλάνο.
Θα ήθελα να αλλάξουμε κεφάλαιο περνώντας στον ποδοσφαιριστή Αντωνίου. Πως προέκυψε το Καρπενήσι και ο ΑΠΟΚ;
Λόγω επαγγελματικών υποχρεώσεων... Πριν περίπου 20 χρόνια είχα έρθει στο Καρπενήσι ως αναπληρωτής εκπαιδευτικός στο τρίτο δημοτικό σχολείο, όπου σήμερα τυχαίνει να είμαι διευθυντής. Μου άρεσε η περιοχή και οι συνθήκες γενικότερα και εκαταστάθηκα μόνιμα, δημιουργώντας παράλληλα και την οικογένειά μου.
Ήμουν παίχτης-προπονητής στην Παλλαμιακή και αυτή η εμπειρία μέτρησε ιδιαίτερα στο να αναλάβω τον ΑΠΟΚ, όπου είχαμε αρκετές διακρίσεις και τίτλους.
Έχετε ζήσει αρκετές ευχάριστες στιγμές στην καριέρα σας. Ποια, όμως, θα ξεχωρίζατε περισσότερο;
Αναμφισβήτητα, ξεχωρίζω τη συνεργασία με τον Ντου-Ντου (σ.σ. Ντουμιτρίου) στο Πανιώνιο, που με στιγμάτισε και μου έδωσε πολλά ερεθίσματα, εμπειρίες και γνώσεις. Επίσης, ιδιαίτερη σημασία έχουν οι τίτλοι που πήρα με την Παλαμιακή, τον Αίολο και τον ΑΠΟΚ. Όμως, δεν μπορώ να μην αναφέρω και την τέταρτη θέση που πήραμε με την ομάδα του ΕΠΑΛ το 1995-96 στο μαθητικό πρωτάθλημα Λυκείων στην Τρίπολη.
Πως προέκυψε η συνεργασία σας με τον κ. Ντουμιτρίου;
Γνωριζόμασταν από την περίοδο που ήμουν φοιτητής στην Ρουμανία. Είχαμε και διατηρούμε ακόμα πολύ καλές σχέσεις. Θα μπορούσα να μείνω περισσότερο στον Πανιώνιο, όμως οι οικογενειακές υποχρεώσεις με έφεραν πίσω στο Καρπενήσι, παρόλο που ο ίδιος επιθυμούσε τη συνέχιση της συνεργασίας μας και στις άλλες ομάδες που προπόνησε στην Ελλάδα.
Περάσατε ως ποδοσφαιριστής και προπονητής από πολλές ομάδες. Τι ομάδα, όμως, είστε;
Πάνω από όλα είμαι Εθνική Ελλάδος και πάντα υπέρ του όμορφου και δημιουργικού ποδοσφαίρου. Πλέον, είμαι στη νεοσύστατη ομάδα των Αγράφων, η οποία βρίσκεται την τελευταία τριετία στην πρώτη κατηγορία. Βασική μας αρχή ήταν να δημιουργηθεί ένα υγίες σωματείο σε όλα τα επίπεδα, διοικητικά, οργανωτικά και αγωνιστικά. Όταν επιτευχθούν αυτά, τότε βάζεις κάποιους στόχους. Η ομάδα πρωταγωνιστεί, αφού τις δυο προηγούμενες χρονιές (αλλά και φέτος) βρεθήκαμε στις θέσεις των μπαράζ. Την πρώτη χρονιά, αν και τερματίσαμε πρώτη στην κανονική διάρκεια, αποκλειστήκαμε στα ημιτελικά από την πολύ καλή ομάδα της Δόξας Ραπτοπούλου, κυρίως λόγω της απειρίας μας, ενώ πέρυσι, φτάσαμε στη πηγή, όμως δεν ήπιαμε νερό, αφού χάσαμε το πρωτάθλημα στον τελευταίο αγώνα από τον ΑΠΟΚ.
Οι τελικοί με τον ΑΠΟΚ ήταν οι πιο συναρπαστικοί των τελευταίων ετών. Τι συνέβη και χάσατε τον τίτλο στον τελευταίο τελικό και ενώ κερδίζατε με 0-2 στο 68ο λεπτό;
Στον αθλητισμό όλα γίνονται και πιο χαρακτηριστικά παραδείγματα είναι οι ανατροπές της Λίβερπουλ και της Μάντσεστερ σε τελικούς Τσάμπιονς Λιγκ. Ίσως, πιστέψαμε ότι έληξε το παιχνίδι, ίσως χάσαμε τη συγκέντρωσή μας, ίσως δε διαχειριστήκαμε σωστά το υπέρ μας αποτέλεσμα… πολλά έπαιξαν το ρόλο τους: η ανετοιμότητα του Ταξιάρχη Καλύβα, ο τραυματισμός του Σερπάνου, η χαμηλή απόδοση του Κατή, παιχτών δηλαδή που είναι σημαντικοί για τα Άγραφα. Όλοι κάνουν λάθη, προπονητής και ποδοσφαιριστές…
Αν γυρίζατε το χρόνο πίσω, τι θα αλλάζατε από αυτό το παιχνίδι;
Θα έλεγα ότι ίσως να μην είχαμε προβλέψει την κόπωση ορισμένων παιχτών. Μας στοίχισε η ολιγωρία σε συγκεκριμένες φάσεις, όπως πιθανόν και κάποιες οδηγίες μου που δεν ερμηνεύτηκαν σωστά ή δεν ήταν σαφείς. Δε θα άλλαζα πολλά πράγματα, γιατί το όλο θέμα έχει να κάνει περισσότερο με τη γενικότερη ωρίμανση ορισμένων καταστάσεων μέσα στο ποδόσφαιρο.
Παίχτης-κλειδί στην περσινή σας πορεία ήταν ο Γουλέτας. Ποια η γνώμη σας για αυτόν;
Ο Κώστας είναι πολύ καλός άνθρωπος και ποδοσφαιριστής που άφησε το δικό του στίγμα στο ευρυτανικό ποδόσφαιρο. Ήταν εξαιρετικός στο τελευταίο παιχνίδι με τα δύο γκολ που πέτυχε και την συνολική παρουσία που είχε, όμως αποδείχθηκε για μια ακόμα ότι δεν μπορεί μόνο ένας παίχτης να κερδίσει τον αντίπαλο μόνος του. Χρειάζεται ομαδική δουλειά και συνεργασία από όλους.
Το πρωτάθλημα το κατέκτησε η καλύτερη ομάδα;
Αν δούμε τα παιχνίδια των τελικών ξεχωριστά θα πω πως άδικα το χάσαμε. Όμως, αντικειμενικά εκτιμώ πως μέσα από τη συνολική παρουσία του μέσα στη σεζόν ο ΑΠΟΚ δίκαια πήρε το πρωτάθλημα.
Πλέον η ομάδα σας έχει «ωριμάσει». Τα Άγραφα θεωρούνται το πρώτο φαβορί για τον τίτλο. Αν το χάσει θα θεωρηθεί αποτυχία;
Είμαστε το πρώτο φαβορί και το έχουμε αποδείξει. Με τις συνθήκες που επικρατούν στην ομάδα και το δυναμικό που έχει, ενδεχόμενη απώλεια του τίτλου θα θεωρηθεί αποτυχία. Μοναδικός αντίπαλος της ομάδας είναι ο κακός της εαυτός.
Αμέσως μετά έρχονται τα μπαράζ ανόδου…
Εμείς προχωράμε βήμα-βήμα, κοιτάζοντας αυτή τη στιγμή τα μπαράζ στην Ευρυτανία.
Στο σημείο αυτό θα ήθελα να τονίσω ιδιαίτερα το άδικο σύστημα των play off που ψηφίστηκε στην Γενική Συνέλευση. Δεν δίνει κανένα πλεονέκτημα στον πρώτο και πιστεύω πως η πρότασή μας -για απευθείας στέψη του πρωταθλητή αν είχε έξι βαθμούς διαφορά από τον δεύτερο- ήταν δίκαια. Χάνεται το κίνητρο της πρώτης θέσης. Όλα κρίνονται σε δυο παιχνίδια, που έχουν, καθαρά, τη μορφή κυπέλλου. Αντίθετα, τα μπαράζ ανόδου στο Περιφερειακό είναι αξιολογημένα με πιο αντικειμενικά κριτήρια.
Στα μπαράζ θα έχετε και τη βοήθεια του Κατσίκα, για τον οποίο έγινε μεγάλος ντόρος το τελευταίο δίμηνο…
Ο Χρήστος είναι ένας σπουδαίος παίχτης που λόγω επαγγελματικών υποχρεώσεων δεν κατάφερε να παραμείνει στην Ευρυτανία και να βοηθήσει τον ΑΠΟΚ. Πιστεύουμε πως μπορεί να μας βοηθήσει με την εμπειρία του και τη συνολική του παρουσία στα τοπικά μπαράζ , αλλά και (καλώς εχόντων των πραγμάτων) σε αυτά της ανόδου.
Ο ΑΠΟΚ, ακόμα και χωρίς τον Κατσίκα, τα πάει πολύ καλά στο Περιφερειακό Πρωτάθλημα. Πιστεύετε ότι θα πετύχει το στόχο της παραμονής;
Εύχομαι ολόψυχα η ομάδα να παραμείνει στη Δ΄. Είναι σημαντικό ο Νομός να έχει εκπροσώπηση σε παραπάνω κατηγορία και πόσο μάλλον φέτος που η διοίκηση έδειξε ότι εμπιστεύεται τα παιδιά της Ευρυτανίας. Αυτή η ομάδα είναι η απόδειξη πως δεν έχουμε να ζηλέψουμε τίποτα και από κανέναν όταν δουλεύουμε σωστά.
Αναφερόμενος στη διαιτησία, για ποιο λόγο πιστεύετε ότι παρατηρείται έλλειψη εμπιστοσύνης στους Ευρυτάνες διαιτητές;
Αν και υπάρχουν αξιόλογα άτομα στην Ευρυτανία, ποσοτικά είναι λίγα. Οι διαιτητές δεν έχουν τις παραστάσεις από μικρότερες κατηγορίες, όπως γίνεται σε άλλες ενώσεις. Εδώ, μόλις «εκκολάπτονται» τους ρίχνουμε κατευθείαν στα βαθιά και εκ των πραγμάτων κρίνονται αυστηρά. Το θέμα είναι πως θα βοηθήσουμε, ώστε να γίνει η διαιτησία καλύτερη. Αν υπήρχε ο θεσμός του παρατηρητή διαιτησίας, θα συμβούλευε και θα τους αξιολογούσε τους διαιτητές και αυτό θα ήταν προς όφελος τους.
Σημαντικό μερίδιο στη βελτίωση του ποδοσφαίρου παίζουν και οι προπονητές…
Είμαστε τέσσερις προπονητές πιστοποιημένοι, όμως αυτό δεν αρκεί. Μόνο όταν έχεις μεγαλώσει μέσα στα γήπεδα και κατέχεις (ταυτόχρονα) και την επιστημονική γνώση μπορείς να προσμένεις θετικά αποτελέσματα. Εύχομαι να ακολουθήσουν και άλλοι, ώστε να ιδρύσουμε το δικό μας Σύνδεσμο και να μην ανήκουμε -όπως ισχύει τώρα- σε αυτόν της Φθιώτιδας.
Θα ήθελα να επιστρέψουμε για λίγο στα Άγραφα και να μου μιλήσετε για τη Διοίκηση της ομάδας.
Χωρίς τη διοίκηση δε θα μπορούσε να υπάρχει ομάδα και να συζητάμε για τους στόχους της. Οι σχέσεις μου με τον Πρόεδρο και τα άλλα μέλη της διοίκησης είναι εξαιρετικές, ενώ το ίδιο ισχύει και για την «ψυχή» της ομάδας, τον Νίκο Δροσίνη. Σημαντική είναι και η προσθήκη του προσωπικού μου φίλου, Δημήτρη Αθανασόπουλου, που δίνει έναν άλλο χαρακτήρα στα αποδυτήρια του συλλόγου.
Ο κ. Αθανασόπουλος σας αντικατέστησε στον αγώνα με την Φραγκίστα, όπου απουσιάζατε. Μετά τη λήξη του αγώνα, όμως, διαδραματίστηκαν θλιβερά επεισόδια. Ποια είναι η δική σας τοποθέτηση για όσα έγιναν, όπως φυσικά σας τα μετέφεραν οι άνθρωποι της ομάδας;
Δε θα σταθώ στο ποιος φταίει και ποιος όχι. Όσα έγιναν δε τιμούν κανέναν πόσο μάλιστα όταν γίνονται στους αγωνιστικούς χώρους. Τις πρώτες ευθύνες τις απέδωσα στους δικούς μου ποδοσφαιριστές, οι οποίοι ασχέτως αν προκλήθηκαν ή όχι, έπρεπε να φύγουν αμέσως και να μην απαντήσουν. Είναι σαφέστατα καταδικαστέα, ελπίζω να μην επαναληφθούν και θα ήθελα να ζητήσω, απευθυνόμενος και στην ομάδα της Φραγκίστας, να δώσουμε ένα τέλος σε όλο αυτό το θέμα.
Είστε ένας άνθρωπος που «τρέχει» συνεχώς και απασχολείται σε πολλούς τομείς…
Πράγματι έτσι είναι…!! Είμαι διευθυντής στο τρίτο δημοτικό σχολείο, καθηγητής και προϊστάμενος της Φυσικής Αγωγής, παράγοντας του Ορειβατικού Συλλόγου, μέλος του Πολιτιστικού Συλλόγου, χρόνια συνδικαλιστής στην τοπική κοινωνία, υπήρξα νομαρχιακός Υπεύθυνος Μαζικού και Αναπτυξιακού Αθλητισμού στο Νομό Ευρυτανίας κ.ά. Εκτός των άλλων, στηρίζω και βοηθάω όσο μπορώ τους δυο μου γιους (Γιάννη και Παναγιώτη), οι οποίοι εκπροσωπούν επάξια το Νομό και την Ελλάδα σε αγώνες χιονοδρομίας με σπουδαίες διακρίσεις. Σημασία έχει ο καθένας, μέσα από όποιο πόστο και αν βρίσκεται, να προσφέρει στην τοπική κοινωνία, να αναδεικνύει αξίες και να διαπαιδαγωγεί τους νέους.
Κ. Αντωνίου, σας ευχαριστώ για χρόνο που μας διαθέσατε και την εποικοδομητική μας κουβέντα. Πως θα κλείσουμε;
Επιθυμώ να υπάρχει πρόοδος στο χώρο του αθλητισμού, πρεσβεύοντας συνεχώς καλύτερα πράγματα. Ο καθένας βάζει το «λιθαράκι» του και το προσωπικό του στίγμα και το ίδιο κάνω και εγώ από τη μεριά μου. Ο αθλητισμός είναι μέρος τη ζωής μας και το σημαντικότερο όλων είναι να μπορούν όλοι να προσφέρουν όσο και όπως μπορούν. Θα ήθελα να σταθώ στην εθελοντική προσφορά την οποία η Χώρα έχει ανάγκη περισσότερο από ποτέ τώρα που έχει περιέλθει σε αυτή την κατάσταση.
Κλείνοντας, θα ήθελα να δώσω συγχαρητήρια σε εσάς, προσωπικά, για την πολύ καλή παρουσία σας μέσα από αυτό το πόστο, αλλά και στην εφημερίδα ‘‘Ευρυτανικά Νέα’’, που παίζει σημαντικό ρόλο στα τοπικά, περιφερειακά και πανελλήνια δρώμενα. Αξίζουν συγχαρητήρια στην εφημερίδα, γιατί καλύπτει όλους τους τομείς της καθημερινότητας, ενώ και η ηλεκτρονική της έκδοση προσδίδει άλλο κύρος.
