Ήταν φτωχό το τζάκι μας

Και η καταγωγή μας,

με χρέος το κονάκι μας

Και δύσκολη η ζωή μας…

Αχόρταγες οι τράπεζες

Το αίμα μας ρουφάνε,

Τριάντα μας δανείζουνε

Τριακόσια μας ζητάνε..

Απόκληροι απ τις μοιρασιές

Και μέσα στους αγώνες,

Του μνημονίου εποχές

Της τρόικας οι κανόνες..

Υπόχρεοι σε εισφορές

Με φόρους φορτωμένοι..

 απ’ έξω απ τις παροχές

Και πάντα χρεωμένοι!..

Με τι καρδιά η αγάπη μας

Στην όμορφη πατρίδα…

Μας κλέψανε τα όνειρα

Και σβήστηκε η ελπίδα…

Τον εαυτό μας δώσαμε

Κι ακόμα τον χρωστάμε,

Πάμε παιδιά να φύγουμε

Μα όμως που να πάμε?..