Παρασκευή, 29 Μαρτίου 2024

ev media-logo

Ένας πολυτάλαντος Ευρυτάνας. Ο Αλκιβιάδης Κωνσταντόπουλος κατάγεται από τον Προυσό και μιλά στα «Ευρυτανικά Νέα» - Συνέντευξη από την έντυπη έκδοση

Τραγουδιστής, στιχουργός, συνθέτης και γνώστης τουλάχιστον… δέκα (!) μουσικών οργάνων: ο Αλκιβιάδης Κωνσταντόπουλος, με καταγωγή από τον Προυσό Ευρυτανίας, αποτελεί αναμφίβολα ξεχωριστή περίπτωση στο μουσικό γίγνεσθαι του τόπου, άμα τη εμφανίσει του κιόλας, γύρω στο 2008, με τον παρθενικό, μα εξόχως ανατρεπτικό, δίσκο του «Γαμώ την Καταδίκη Μου».

alkiv-konstanto1

Έκτοτε, αρκετό νερό κύλησε στον μύλο της καλλιτεχνικής του πορείας, το δεύτερο προσωπικό του άλμπουμ είναι γεγονός εδώ και περίπου δύο χρόνια («Ένας Τρελλός»), ενώ στο μεταξύ, το βιογραφικό του «κοσμούν» συνεργασίες με τα μεγαλύτερα ονόματα του ελληνικού πενταγράμμου, όπως ο Διονύσης Σαββόπουλος, ο Λαυρέντης Μαχαιρίτσας, η Χαρούλα Αλέξιου, η Τάνια Τσανακλίδου, ο Θάνος Μικρούτσικος, ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου, ο Αλκίνοος Ιωαννίδης, ο Λεύτερης Παπαδόπουλος, ο Μπάμπης Στόκας, ο αείμνηστος Σάκης Μπουλάς κ.α.

Τον Οκτώβριο του 2013 κυκλοφόρησε το παιδικό CD (μαζί με το βιβλίο) με τίτλο «Μια τρελή τρελή Αλφαβήτα». Πρόκειται για το Αλφαβητάρι της Ράνιας Μπουμπουρή, που έχει μελοποιηθεί από τον Αλκιβιάδη, όπως έγινε και στα δύο επόμενα εκπαιδευτικά βιβλία της συγγραφέως από το Καρπενήσι («Ένα τρελό τρελό αριθμητάρι» & «Ένα τρελό τρελό αγρόκτημα»), με τους δύο Ευρυτάνες να ενώνουν τις δυνάμεις τους αρμονικά.

Ο Αλκιβιάδης Κωνσταντόπουλος παραχώρησε συνέντευξη στα «Ευρυτανικά Νέα», όπου μεταξύ άλλων μιλά για την αγαπημένη του Ευρυτανία και τις παιδικές αναμνήσεις από το χωριό, στέκεται στη συνεργασία με τη Ρ. Μπουμπουρή, αποτιμά την καταλυτική επίδραση του διαδικτύου στη μουσική βιομηχανία και επεξηγεί τον χαρακτηρισμό… «άνθρωπος-ορχήστρα».

Τι σημαίνει Ευρυτανία, για τον Αλκ. Κωνσταντόπουλο;

«Η αλήθεια είναι ότι αισθάνομαι δικό σας παιδί! Το χωριό μου (σ.σ Προυσός) το έχω συνδέσει με εικόνες και παιδικές αναμνήσεις από όταν πηγαίναμε εκεί με τους γονείς μου. Ευρυτανία λοιπόν για μένα είναι αυτός ο πανέμορφος τόπος με τα ποτάμια, την άγρια ομορφιά και τα καταπράσινα τοπία, αλλά και μία ολόκληρη κουλτούρα, με την ιστορία, τα έθιμα, τα φαγητά και τις καθημερινές συνήθειες έτσι όπως τα έχω ζήσει μέσα από τα μάτια και τις διηγήσεις του παππού μου και της γιαγιάς μου». «Δυστυχώς», σημειώνει, «έχω καιρό να επισκεπτώ αυτά τα μέρη», μόνο θετικός εμφανίζεται όμως στο ενδεχόμενο να εμφανιστεί σε κάποια μελλοντική ζωντανή παράσταση/συναυλία στον τόπο καταγωηγής του («θα ήθελα όμως πολύ να τραγουδήσω κάποια στιγμή στο Καρπενήσι»).

«Οι γονείς του πατέρα μου ήταν από τον Προυσό», εξηγεί ο Αλκιβιάδης: «Ο παππούς μου, Χαράλαμπος Κωνσταντόπουλος, είχε γεννηθεί και μεγαλώσει εκεί έως ότου έφυγε για την Αθήνα όπου σπούδασε Ιατρική. Η γιαγιά μου, Ρεγγίνα Παπαθανασιάδη, επίσης γέννημα θρέμμα του Προυσού ήταν κόρη του γιατρού της περιοχής Ευάγγελου Παπαθανασιάδη». «Εκτός από τις επισκέψεις στο χωριό στις γιορτές (Χριστούγεννα και Πάσχα), μεγάλωσα με τις ιστορίες που μου έλεγαν ο παππούς και η γιαγιά για τους ανθρώπους και την ιστορία του τόπου και τον έχω αγαπήσει…».

Για τη συνεργασία με τη Ράνια Μπουμπουρή και την επαφή με τα παιδιά

«Η συνεργασία με τη Ράνια προέκυψε όταν μου έστειλε τα ποιήματα του πρώτου μας βιβλίου «Μία τρελή τρελή Αλφαβήτα» με την ιδέα να μελοποιηθούν και να συνοδεύσουν το βιβλίο. Υπήρξε αμέσως «χημεία» μεταξύ μας, οπότε ακολούθησε το «Τρελό τρελό Αριθμητάρι» και φέτος τον Σεπτέμβρη κυκλοφόρησε το εξίσου "τρελό" μας Αγρόκτημα από τις εκδόσεις Ψυχογιός.

alkiv-konstanto-rania-boubouri1

Η επαφή με τα παιδιά είναι μια μοναδική εμπειρία γιατί αντιμετωπίζουν με ειλικρίνεια αυτό που ακούν και βλέπουν. Αυτό τα κάνει αυστηρούς κριτές, αλλά σε περίπτωση που τα κερδίσεις ένθερμους και ενθουσιώδεις υποστηρικτές. Τον τελευταίο χρόνο μάλιστα που η «Τρελή τρελή Αλφαβήτα» έχει γίνει παράσταση και περιοδεύει σε όλη την Ελλάδα με μεγάλη επιτυχία, ερχόμαστε σε άμεση επαφή με τους μικρούς μας φίλους και το απολαμβάνουμε με κάθε ευκαιρία».

Όπως, μάλιστα, μας εκμυστηρεύτηκε ο Αλκιβιάδης, η παράσταση της «Τρελής τρελής ΑΒ» ετοιμάζεται τον επόμενο καιρό να ανεβεί σε κεντρικό και κλασικό στέκι της Αθήνας. Σύντομα θα υπάρξουν νεότερα…

Για τον 2ο δίσκο του & τα επόμενα σχέδια

«Ο «Τρελλός» είναι ένας δίσκος που συγκεντρώνει τραγούδια που το καθένα έχει διαφορετικό ύφος και ρυθμό, αλλά, που όπως τα κομμάτια ενός παζλ, ενώνονται μεταξύ τους σε ένα ενιαίο σύνολο που δίνει την εικόνα του κόσμου που ζούμε μέσα από τα μάτια ενός αθεράπευτα, ίσως και παλιομοδίτικα, "τρελλού". Έχει πιο έντονο ύφος από τον πρώτο δίσκο με περισσότερα θεατρικά στοιχεία και συμμετοχές εξαιρετικών καλλιτεχνών όπως ο Δημήτρης Σταρόβας, η Κατερίνα Παπουτσάκη, η Εβελίνα Παπούλια, η Έλενα Μαυρίδου και ο αγαπημένος Σάκης Μπουλάς.

Αυτήν την περίοδο μάλιστα ετοιμάζω τον τρίτο προσωπικό μου δίσκο και πρόκειται να εμφανιστώ στον Σταυρό του Νότου παρέα με την Βασιλική Καρακώστα σε ένα πρόγραμμα-έκπληξη με τίτλο "Φτου Ξελευτερία" (σ.σ. Κυριακή 25/10 και Κυριακή 1/11, ώρα 21:30, Σταυρός του Νότου - Νέος Κόσμος)».

Ο άνθρωπος… ορχήστρα» & οι μουσικές ευκαιρίες

«Ξεκίνησα νωρίς τις σπουδές μου στην μουσική. Στα 5 μου ξεκίνησα βιολί και θεωρητικά, στα 10 μου τρομπόνι και παράλληλα μελετούσα κιθάρα και πιάνο. Τα υπόλοιπα ήρθαν από μόνα τους. Όπως λέω όμως με κάθε ευκαιρία, τα βασικά συστατικά που απαιτούνται είναι «μελέτη και απομόνωση». Φυσικά παίζει καθοριστικό ρόλο και η οικογένεια αλλά και η πρόσβαση που υπάρχει στην εκμάθηση κάποιου μουσικού οργάνου στο σχολείο ή στους δήμους, η ύπαρξη ωδείων, φιλαρμονικών ή χορωδιών.

Δυστυχώς, στη χώρα μας το εκπαιδευτικό σύστημα έχει παραμελήσει εντελώς τον τομέα του πολιτισμού, γενικότερα, και της μουσικής ειδικότερα, οπότε η μουσική παιδεία είναι μάλλον ζήτημα συγκυριών. Είναι χαρακτηριστικό ότι είμαστε η μόνη χώρα της Ευρώπης η οποία δεν έχει καμία κρατική μουσική ακαδημία».

alkiv-konstanto3

Δισκογραφία και ίντερνετ

«Το διαδίκτυο; Από τη μια είναι κακό γιατί δεν δίνονται πλέον χρήματα για την παραγωγή μουσικού υλικού. Ο κάθε μουσικός είναι αναγκασμένος να βρει μόνος του τα κεφάλαια για να βγάλει CD. Από την άλλη αυτό είχε ως αποτέλεσμα τη δημιουργία μικρών ανεξάρτητων δισκογραφικών που λειτουργούν συχνότερα με μουσικά κριτήρια σε σχέση με τις μεγάλες εταιρείες που έχουν κυρίως εμπορικά κριτήρια.

Εγώ βέβαια ομολογώ ότι είμαι από αυτούς που τους αρέσει να πιάνουν στα χέρια τους το CD, να το μυρίζουν, να το ξεφυλλίζουν και να διαβάζουν τους στίχους προσέχοντας να μην το λερώσουν. Αλλά προσπαθώ να είμαι αισιόδοξος και να βλέπω την θετική πλευρά του διαδικτύου. Γιατί η αλήθεια είναι ότι υπάρχει μία δημιουργική αναρχία στον ψηφιακό κόσμο. Μπορεί να σε ακούσουν πολύ περισσότεροι άνθρωποι από κάθε γωνιά της γης σε πραγματικό χρόνο. Και αντίστοιχα μπορείς κι εσύ να ακούσεις, να δεις και να επικοινωνήσεις με ανθρώπους από όλο τον κόσμο με τρόπο που άλλοτε θα μας φαινόταν εξωπραγματικός».