Πέμπτη, 28 Μαρτίου 2024

ev media-logo

Ρόμπερτ Ένκε: “Σχεδιάζοντας” τον θάνατο κάτω από τα γκολπόστ

Μπορεί μια μεγάλη μεταγραφή να είναι η αρχή του τέλους; Η επιτυχία από την αποτυχία, πολλές φορές, απέχει ελάχιστα.

e1

Η μοναξιά του γκολκίπερ. Τι μπορεί να περνάει από το μυαλό του όταν η ομάδα του επιτίθεται και δεν έχει... δουλειά; Πολλά και διάφορα. Από το μυαλό του Ρόμπερτ Ένκε περνούσαν, σχεδόν, μόνο κακές σκέψεις. Κάπως έτσι, μια τέτοια στιγμή, ίσως σχεδίασε το τέλος του. Η ιστορία που ακολουθεί είναι από τις πιο τραγικές του ποδοσφαίρου...

Το ξεκίνημα

Κλώτσησε για πρώτη φορά μπάλα στην αυλή του σπιτιού του, εκεί που μεγάλωσε. Γράφτηκε το 1985 στις ακαδημίες της τοπικής Καρλ Τσάις Ιένα και το μεγάλο βήμα δεν άργησε να έρθει. Παίζοντας την πρώτη ομάδα από το 1995, η Μπορούσια Γκλάντμπαχ ενδιαφέρθηκε και τον πήρε στο ρόστερ της ένα μόλις χρόνο μετά. Ο Ένκε άρχισε να “χτίζει” το όνομά του και ακολούθησε μια μεταγραφή το 1999 εκτός συνόρων, η Λισαβόνα και η ομάδα της Μπενφίκα. Συνέχιζε τις καλές εμφανίσεις και τότε, το 2002, “χτύπησε την πόρτα του” ένα όνομα κολοσσός του παγκοσμίου ποδοσφαίρου, η Μπαρτσελόνα και ταυτόχρονα η αντίστροφη μέτρηση για τον Γερμανό γκολκίπερ.

e3

Στον πάγκο του Καμπ Νου

Πάτησε στο χορτάρι του Καμπ Νου, αλλά δεν κατάφερε να καθιερωθεί ποτέ στη Μπαρτσελόνα με αποτέλεσμα να χάνει την αυτοπεποίθησή του. Οι Ισπανοί τον παραχώρησαν δανεικό στους Τούρκους της Φενερμπαχτσέ, όμως και εκεί δεν τα κατάφερε, καταγράφοντας μόλις μία επίσημη συμμετοχή. Γύρισε στην Καταλονία για να ξαναφύγει δανεικός στην Τενερίφη. Η κατάθλιψη άρχισε να του επιτίθεται. Απέκρουε τα πρώτα συμπτώματα, αλλά δεχόταν μεγάλη πίεση. Ο Ένκε μάζεψε τα πράγματά του και το 2004 επέστρεψε στην πατρίδα του, στο Ανόβερο.

e9

Στιγμές ανάκαμψης και το μεγάλο σοκ

Ο Γερμανός τερματοφύλακας και αρχηγός της ομάδας άρχιζε να ανακάμπτει, καθώς αγωνιστικά τα πήγαινε καλά. Κέρδισε ξανά τη φανέλα του βασικού, αλλά ψυχολογικά δεχόταν ήττες. Κρίσεις πανικού, μικρές ή μεγάλες, αντιμετώπιζε και παλιότερα. Τώρα υπήρχε πλέον ακόμη πιο έντονη η κατάθλιψη.

Η μεγαλύτερη ήττα του Ένκε, όχι στην καριέρα του αλλά στη ζωή του, ήρθε το 2006. Η μόλις δύο ετών κόρη του, η λατρεμένη του Λάρα, “έφυγε” λόγω ενός καρδιακού προβλήματος. Η ζωή του έστησε μια πολύ άσχημη -μη αναστρέψιμη- φάρσα.

Ο Ένκε δεν το ξεπέρασε ποτέ, αν και το πάλεψε πολύ μαζί με τη γυναίκα του. Μάλιστα, το ζευγάρι υιοθέτησε το 2009 ένα παιδάκι δείχνοντας πως κοιτάζει μπροστά, χωρίς όμως να μπορεί να ξεχάσει το παρελθόν.

e4

Το γήπεδο και η ζωή

Ο Ένκε δούλευε σκληρά στο γήπεδο, αλλά όταν δεν ήταν στον αγωνιστικό χώρο, περνούσε το χρόνο του στους γιατρούς και στα φαρμακεία. Έδινε μάχη να μείνει όρθιος και ενώ την ίδια περίοδο πραγματοποιούσε πολύ καλές εμφανίσεις με το Ανόβερο και ο Ομοσπονδιακός τεχνικός της Γερμανίας Γιοακίμ Λεβ τον υπολόγιζε για το Μουντιάλ της Αφρικής.

Αυτοκτονία

Τα σχέδια του Λεβ ήταν διαφορετικά από αυτά του Ένκε. Στις 10 Νοεμβρίου 2009, ο Ρόμπερτ Ένκε σε ηλικία 32 ετών έπεσε στις γραμμές του τρένου και η αμαξοστοιχία που τον παρέσυρε του αφαίρεσε τη ζωή. Άφησε ένα σημείωμα ζητώντας συγγνώμη από τους ανθρώπους που είχαν μπει στη ζωή του. Ο Ένκε δεν υπήρχε πλέον στον κόσμο...

e2

Επίσης…

* Τη σεζόν 2007-2008 αναδείχθηκε κορυφαίος τερματοφύλακας στη Budesliga.

* Με την εθνική έπαιξε για τελευταία φορά κόντρα στο Αζερμπαϊτζάν στις 12/8 του 2009 όπου και κράτησε ανέπαφη την εστία του.

* Στην τελευταία του παράσταση, δύο μέρες πριν δώσει τέλος της ζωής του, η ομάδα του αναδείχθηκε ισόπαλη (2-2) με το Αμβούργο.

* Πολλοί οπαδοί του Ανόβερου για να πάνε στην έδρα της ομάδας τους, περνούν από την οδό «Ρόμπερτ Ένκε». Ο δρόμος θυμίζει πως κάποτε αυτός ο Γερμανός γκολκίπερ ήταν εκεί...

Όσο μοναχική είναι η θέση του τερματοφύλακα, τόσο μοναχική ήταν και η ζωή του Ένκε. Αγωνίστηκε, πάλεψε, ίδρωσε. Έκανε πολλές και καλές επεμβάσεις. Πέτυχε αρκετά, δέχτηκε όμως το χειρότερο γκολ. Έτσι αποφάσισε να σφυρίξει τη λήξη. Για να συναντήσει ξανά την κόρη του, που κηδεύτηκε δίπλα στον δικό της τάφο.

e5

e8

e6