Να ξεκινήσω απ’ το κακό: εκεί που μας τα χαλάει ο καινούργιος δίσκος των σπουδαίων και αγαπημένων The Black Angels είναι κάπου προς το τέλος, όταν σε κάποια σημεία παραδίδονται περισσότερο στον πειραματισμό και στην εγκεφαλική ψυχεδέλεια. Να επισημάνω τώρα και την ειδοποιό διαφορά με τα προηγούμενα άλμπουμ τους: ο ήχος εδώ είναι πιο σκληρός, οι κιθάρες βαράνε στο φουλ.
Να περάσουμε και στην ουσία: Το Death Song είναι άλλη μια «δισκάρα» psych/garage/rock/shoegaze ψυχεδελικής αύρας που ανακεφαλαιώνει θεαματικά την ιστορία της rock μουσικής απ’ τους Doors και τους The Velvet Undergound μέχρι τους Beatles, τους 13th Floor Elevators και τους Pink Floyd. Εδώ, δίχως πολλά λόγια και φιοριτούρες, δημιουργούν ένα μοναδικό και πολυδιάστατο σύμπαν από χρώματα, εικόνες, συναισθήματα, διαθέσεις, άλλοτε πιο ξεσηκωτικές και άλλοτε πιο ονειρικές. Κι εδώ, τέλος, υπάρχουν μερικά απ’ τα καλύτερα τραγούδια που έχουν γράψει: Το σπιντάτο Currency, το μελωδικό και κλιμακωτά λυτρωτικό Half Believing, το αριστουργηματικό Estimate, το ευρηματικό Medicine και το χαοτικό Life Song.
