Παρασκευή, 29 Μαρτίου 2024

ev media-logo

Η ομορφιά της φύσης. Το νέο ποίημα της Κικής Κουκούτση

762

Μέσα στο δάσος περπατώ

κι ακούω τα πουλάκια

που κελαηδούν αδιάκοπα

κρυμμένα στα δεντράκια

 

Και τ’ αηδονάκι το μικρό 

στα φύλλα μες στη Λεύκα 

φωνάζει για το ταίρι του 

που’ ναι δίπλα στα πεύκα 

 

Συνέχισα να περπατώ 

κι η φύση με τρελαίνει 

κι ένα τραγούδι από χαρά 

μες απ’ τα χείλη βγαίνει 

 

Όποιο λουλούδι συναντώ 

έχει άρωμα δικό του 

και κάθε δέντρο πράσινο

κρατάει το μυστικό του 

 

πως θα γεμίσει με καρπούς 

τον κόσμο να ταΐσει 

η φύση όπως το δίδαξε 

μας έχει καταπλήξει

 

Το ποταμάκι κύλαγε 

τα γάργαρα νερά του 

κι είχ’ έναν ήχο μαγικό 

να ηρεμεί η καρδιά σου 

 

Μικρές λιμνούλες γίνονταν 

εκεί στο πέρασμά του 

κι οι βάτραχοι μαζεύτηκαν 

χορεύαν στα νερά του 

 

Δίπλα στις πέτρες της οχτιάς 

τα φύλλα λαμπυρίζουν 

απ’ τις αχτίνες του ηλιού 

χρυσάφι μου θυμίζουν 

 

Τα κοίταζα και σκέφτηκα 

Νεράιδες ζηλεμένες 

πως θα βγουν τα μεσάνυχτα

μεσ’ από κει λουσμένες 

 

Να πιάσουνε τρελό χορό 

στις όχτες απ’ το ρέμα 

με τα γλυκά τραγούδια τους 

να γίνουν όλες ένα 

 

Κατ’ απ΄ το φως του φεγγαριού 

να λούζουν τα μαλλιά τους 

και μέσ’ απ’ τα μεταξωτά 

να λάμπ’ η ομορφιά τους

 

Θε μου τη φύση μαγική

να’ ταν κι αυτά αλήθεια 

να μην υπάρχει θάνατος 

ζωή σαν παραμύθια