Ο Τζο Κάφλιν, ο μικρότερος γιος ενός διακεκριμένου Αστυνόμου της Βοστόνης, έχει επιλέξει έναν τρόπο ζωής που διαφέρει από την αυστηρή και καθώς πρέπει ανατροφή του. Έχοντας στον ενεργητικό του πλειάδα μικροκλοπών, πλέον εργάζεται για έναν από τους πιο διαβόητους μαφιόζους της περιοχής. Ο Τζο απολαμβάνει τη χλιδή, την ένταση και την κακή φήμη του παρανόμου. Όμως, η ζωή στη σκοτεινή πλευρά, μια ζωή που διασχίζει με ιλιγγιώδη ρυθμό όλα τα χωρικά και συμβολικά κλιμάκια της παρανομίας, έχει και το τραγικό της τίμημα. Το οποίο, αργά ή γρήγορα, ο Κάφλιν θ’ αναγκαστεί να πληρώσει.

Βασισμένο στο βιβλίο του Dennis Lehane (το οποίο έχουμε παρουσιάσει σ’ αυτήν εδώ τη στήλη), το τέταρτο φιλμ του Affleck που τον βρίσκει πίσω απ’ την κάμερα, αποτελεί μια αιματοβαμμένη περιπέτεια στα ίχνη των μεγάλων χολιγουντιανών noir, φιλόδοξη αλλά κάπως άνιση. Ο Affleck, σ’ έναν υπερφίαλο ρόλο που αγγίζει τη μεγαλομανία ενός Όρσον Ουέλς, και έχοντας τέσσερις ιδιότητες κατασκευάζοντας την παρούσα ταινία (πρωταγωνιστής, σκηνοθέτης, παραγωγός, σεναριογράφος), δείχνει να έχει τον πλήρη έλεγχο. Ειδικά στο πρώτο μέρος, ο ρυθμός της ταινίας κυλάει αβίαστα, ενώ και η αναπαράσταση της εποχής είναι εξαιρετική, απ’ τα κουστούμια και τη φωτογραφία μέχρι τις γωνίες λήψεις και τα χρώματα που χρησιμοποιούνται. Το λάθος του έγκειται στον τρόπο με τον οποίο φροντίζει να εμπλουτίσει την ιστορία του.

Κι αυτό γιατί, μέσα απ’ τις δευτερεύουσες ιστορίες που επιχειρεί ν’ αναπτύξει, μέσα απ’ την παρουσία πολλών προσώπων τα οποία εμφανίζονται και χάνονται ξανά δίχως ιδιαίτερη σημασία για τον κεντρικό νοηματικό ιστό της ταινίας, αναδύεται ένα αίσθημα φόρτου, προκαλώντας στον θεατή μια αδυναμία ταύτισης και άμεσης εμπλοκής. Ταυτόχρονα, και παρά την καλά δοκιμασμένη συνταγή του voice-over, δεν κατορθώνουμε να ταυτιστούμε με τον ήρωα που υποδύεται. Διότι πρόκειται για έναν ήρωα που δεν εξελίσσεται καθόλου μέσα στο φιλμ, παραμένοντας ο ίδιος μέχρι το φινάλε, ενώ γύρω έχουν ξεσπάσει αμέτρητες συμβολικές καταιγίδες.

Εν κατακλείδι, ένα αξιόλογο γκανγκστερικό φιλμ, με ωραία ατμόσφαιρα και ψυχαγωγική διάθεση, το οποίο αν ισορροπούσε καλύτερα το σεναριακό του μέρος, θα αξιολογούνταν με ανώτερο βαθμό.