Ένας συγγραφέας ταπεινός και πράος. Ένας περιπατητής του κόσμου. Για χρόνια ψάλτης στο εκκλησάκι του Αγίου Ελισσαίου στην Πλάκα και γραφιάς. Μεταφραστής. Ένας κοσμοκαλόγερος. Λάτρης της φύσης και του έρωτα. Ο λόγος λοιπόν για τον μοναδικό Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη ή όπως αλλιώς τον χαρακτήρισε ο ποιητής Κωνσταντίνος Καβάφης «η κορυφή των κορυφών».
Ο Α. Παπαδιαμάντης γεννήθηκε στην Σκιάθο. Παιδί μιας πολυμελούς οικογένειας. Ο πατέρας του ιερέας, ο παπά Αδαμάντιος Εμμανουήλ – από το όνομα του οποίου εμπνεύστηκε το ψευδώνυμο του- και η μητέρα του Γκουλιώ (Αγγελική) Μωραΐτη.
Τον Ιούλιο του 1872 επισκέφθηκε το Άγιο Όρος για προσκύνημα και στο οποίο διέμεινε λίγους μήνες.
Ολοκλήρωσε τις γυμνασιακές του σπουδές στη Βαρβάκειο. Φοίτησε στην Φιλοσοφική Σχολή Αθηνών αλλά λόγω οικονομικών δυσκολιών την εγκατέλειψε. Έμαθε μόνος του ξένες γλώσσες με σκοπό τις μεταφράσεις για εφημερίδες της εποχής.
Εκτός από τις μεταφράσεις του, δημοσιεύονταν σε καθημερινές συνέχεις –σε μορφή καθημερινών επιφυλλίδων- τα τρία μυθιστορήματα του: «Μετανάστις (1880), «Οι Έμποροι των Εθνών» (1883), «Η Γυφτοπούλα» (1884).Γράφει ποιήματα. Κάποια στιγμή θα στραφεί αποκλειστικά στο διήγημα όπου θα αφήσει ανεξίτηλα το σημάδι του για πάντα.
Στις 3 Ιανουαρίου 1911 ταξιδεύει για την γειτονιά των αγγέλων…
Ο σπουδαίος διηγηματογράφος ιστορεί σύντομα τη ζωή του:
Ἐγεννήθην ἐν Σκιάθῳ, τῇ 4 Μαρτίου 1851. Ἐβγήκα ἀπὸ τὸ Ἑλληνικὸν Σχολεῖον εἰς τὰ 1863, ἀλλὰ μόνον τῷ 1867 ἐστάλην εἰς τὸ Γυμνάσιον Χαλκίδος, ὅπου ἤκουσα τὴν Α΄ καὶ Β΄ τάξιν. Τὴν Γ΄ ἐμαθήτευσα εἰς Πειραιᾶ, εἴτα διέκοψα τὰς σπουδάς μου καὶ ἔμεινα εἰς τὴν πατρίδα. Κατὰ Ἰούλιον τοῦ 1872 ὑπῆγα εἰς τὸ Ἅγιον Ὄρος χάριν προσκυνήσεως, ὅπου ἔμεινα ὀλίγους μῆνας.
Τῷ 1873 ἦλθα εἰς Ἀθήνας καὶ ἐφοίτησα εἰς τὴν Δ΄ τοῦ Βαρβακείου. Τῷ 1874 ἐνεγράφην εἰς τὴν Φιλοσοφικὴν Σχολήν, ὅπου ἤκουα κατ' ἐκλογὴν ὀλίγα μαθήματα φιλολογικά, κατ' ἰδίαν δὲ ἠσχολούμην εἰς τὰ ξένας γλώσσας. Μικρὸς ἐζωγράφιζα Ἁγίους, εἶτα ἔγραφα στίχους, καὶ ἐδοκίμαζα νὰ συντάξω κωμῳδίας. Τῷ 1868 ἐπεχείρησα νὰ γράψω μυθιστόρημα. Τῷ 1879 ἐδημοσιεύθη Ἡ Μετανάστις ἔργον μου εἰς τὸ περιοδικὸν Σωτῆρα. Τῷ 1882 ἐδημοσιεύθη Οἱ ἔμποροι τῶν Ἐθνῶν εἰς τὸ Μὴ χάνεσαι.
Ἀργότερα ἔγραψα περὶ τὰ ἑκατὸν διηγήματα, δημοσιευθέντα εἰς διάφορα περιοδικὰ καὶ ἐφημερίδας.
