Πέμπτη, 28 Μαρτίου 2024

ev media-logo

Ο Θεοφάνης Παναγιωτόπουλος γράφει για τη συγγραφέα Αγάθη Ρεβύθη

Η Αγάθη Ρεβύθη γεννήθηκε στην Αθήνα με καταγωγή από την Κέρκυρα. Σπούδασε Οικονομικά στο Τ.Ε.Ι. ΠΕΙΡΑΙΑ τμήμα Διοίκηση επιχειρήσεων. Εργάστηκε στην Ολυμπιακή Αεροπορία είκοσι έξι έτη στην Οινον/κή Δ/ση και στις Δημόσιες σχέσεις. Είναι Ραδιοφωνική παραγωγός τα έξι τελευταία χρόνια στον Επικοινωνία 94 fm παρουσιάζοντας θεματολογίες που άπτονται του Πολιτισμού (Λογοτεχνία , Θέατρο, Μουσική) με εθελοντική προσφορά και τίτλους εκπομπών «Ποίηση στην εποχή της εκποίησης», «Go On» και «Εθελοντισμός – εδώ κάτι συμβαίνει». Ασχολήθηκε ενεργά στην Ομάδα Εθελοντών Ηρακλείου Αττικής έξι έτη.794

Τον Μάιο του 2012 διακρίθηκε στο στίχο « Αγάπη ψυχόπονη » με Ερμηνεία Αλέξανδρου Χατζή και Μουσική Σάκη Τσιλίκη στον διαγωνισμό στίχου του REAL fm (Τι να σκέφτεται ο Παρθενώνας σαν κοιμάται;). Το 2015 με την ποιητική συλλογή «Σύγχρονοι Έλληνες ποιητές 2015» συμμετέχει στον Όμιλος για την UNESCO Tlee.

Το 2016 μελοποιήθηκαν 15 έργα της στο Εξωτερικό Cd Album POETICA σε Μουσική & Ερμηνεία του Άλκη Πολύβιου – Αλέξανδρου Χατζή Συμμετέχουν οι Χορωδίες Ελληνοαγγλικής Αγωγής – Πεύκης & Λυκόβρυσης. Τον προσεχή Μάρτη 2018 θα παρουσιάσει την ποιητική της Συλλογή «Καταφύγιο Οινοθήρας».

Επίσης, είναι μέλος του Ομίλου για την UNESCO Τεχνών , λόγου και Επιστημών Ελλάδας. Είναι μέλος της Πανελλήνιας ένωσης Μουσικών Συνθετών & Στιχουργών ΕΜΣΕ & Autodia Αυτοδιαχείρισης. Τέλος, είναι στην Ελεγκτική επιτροπή του Πολιτιστικού Συλλόγου Αιτωλοακαρνανίας «Δάφνη». Είναι αρθρογράφος στο  Difernews / Talk , Πολιτισμός, Λογοτεχνική αφύπνιση. Συμμετέχει στην Εγκυκλοπαίδεια Γραμμάτων & Τεχνών της Αμφικτιονίας Ελληνισμού 2018.

 

ΕΙΣΑΙ ΟΛΕΣ ΜΟΥ ΟΙ ΕΠΟΧΕΣ…

Δια βίου σέρνει ο αγέρας την πνοή του

πότε στα πέταλα , πότε στα φύλλα στα κλαδιά

πριν ξεψυχήσει αποτυπώνει την αφή του ,

σ’ ένα Φθινόπωρο που δεν υπάρχει πια.

 

Δια βίου μάχεται τις νύχτες στα μπαλκόνια ,

τον εμποδίζουνε τ’ αστέρια τα πυρφόρα

ήρθαν νωρίς για να γλυτώσουν απ’ τα χιόνια ,

σ’ ένα χειμώνα που’ χει ακόμα ανηφόρα.

 

Τώρα χαϊδεύει με αγάπη τ’ ανθισμένα

φυσά και παίζουν ζαλισμένα τα πουλιά

γιατί δεν είναι πια φυλακισμένα …

Άνοιξη μπήκε μ’ ερωτική αγκαλιά

 

Το Καλοκαίρι είναι κοντά μου σιωπηλά ,

μοιάζει σαν να΄ ναι θεατής σε δυο ζωές

για ένα θάνατο που στέκει στη γωνιά

αξίζει να’ μαι ένα πνεύμα σε σπηλιά