Πέμπτη, 28 Μαρτίου 2024

ev media-logo

«Η Εκπλήρωση του Ανεκπλήρωτου», η νέα ποιητική συλλογή του Θεοφάνη Λ. Παναγιωτόπουλου & της Στέλλας Σουραφή

Η ποιητική συλλογή «Η Εκπλήρωση του Ανεκπλήρωτου» μοιάζει μ’ ένα ημερολόγιο ξεχασμένο στο χρόνο. Στο εσωτερικό του παλιού σημειωματάριου βρίσκονται οι ερωτικές επιστολές ενός ερωτευμένου ζευγαριού. Άραγε η στιγμή που η τύχη ανασύρει το πολυπόθητο ημερολόγιο από το ντουλάπι του χρόνου σε τίνος χέρια θα το φέρει; Διαβάζοντας την συλλογή ο αναγνώστης θα γίνει μέτοχος μιας ερωτικής ιστορίας. Ένας έρωτας παράνομος… ένα πάθος κρυφό… δυο ζωές στα χέρια του Ίμερου. Τέλος, θα μείνει μόνο η γεύση της εκπλήρωσης; Και ποιας εκπλήρωσης;805

Πόσο γρήγορα μαράθηκε κείνο το απόγευμα;

Έμοιαζαν τρελοί κομπάρσοι οι λεπτοδείκτες

που συναγωνίζονταν

ποιος τον άλλο θα περάσει.

Χάθηκαν οι ώρες κοντά σου σαν τα ξερά στάχυα

στην πρώιμη καταιγίδα του φθινοπώρου.

Το φεγγάρι κύλησε σιμά μας,

η νύχτα έστεκε σαν την ιδανική θεραπαινίδα μας.

 

Οπισθόφυλλο:

"Υμνήθηκε, δοξάστηκε, λατρεύτηκε ως γιος της Αφροδίτης.

Κι αν Ίμερος, ανήμερος σκορπά τα αδηφάγα βέλη του.

Δεν ξέρει από σύνορα, από όρια, ούτε από «πρέπει» και κανόνες.

Μόνο από «θέλω»!

Κι οι αντιστάσεις σκήπτρα τού παραδίδονται,

όπως αρμόζει σε Βασιλιά-Θεό!

Γλυκόπιοτος, μεθυστικός μα βασανιστικός συνάμα,

μια ανασταίνει και μια τον θάνατο αγκαλιάζει.

Μια κίνηση αέναη της ψυχής της άλογης που υποτάσσεται αμαχητί

κι αναζητά την λύτρωση μες στην ενσάρκωση του ονείρου.

Άραγε το πολυπόθητο βρίσκει το μίτο της εκπλήρωσης;".

 

Αποσπάσματα της ποιητικής συλλογής 'Η Εκπλήρωση του Ανεκπλήρωτου' μεταφράστηκαν και δημοσιεύτηκαν στην Ισπανία στο περιοδικό κριτικής λογοτεχνίας «Cratera» υπό την μεταφραστική επιμέλεια της Νατάσας Λάμπρου.

Καλή Ανάγνωση

Θεοφάνης Λ. Παναγιωτόπουλος & Στέλλα Σουραφή

 

--Ο χρόνος κακός μας σύμμαχος--

Κύλησε ίδιος με νερό τρεχούμενο, ορμητικό

σα να βιαζότανε στο διάβα του 

να παρασύρει όλα τα τετριμμένα,

να αφήσει χώρο να συνομιλούν μόνο τα μάτια.

Αυτά πιο φλύαρα, πιο δοτικά. 

Και εκείνο το μυστήριο 

που έκρυβες στις φωτεινές σου ίριδες

πώς συγκρατούσε τη στιγμή!