Λίγα  λόγια από την ποιήτρια Άννα Ζανιδάκη:

Το όνειρό μου από μικρή ήταν να αποτυπώνω σκέψεις, κρίσεις σε ένα χαρτί, ένα τετράδιο...

Έχω εκδώσει ήδη την πρώτη μου ποιητική συλλογή, "ΑΚΡΙΒΟΘΩΡΗΤΗ". Αρθρογραφώ σε ενημερωτικά δίκτυα και ηλεκτρονικές εφημερίδες και έχω τη ραδιοφωνική εκπομπή "ΤΟ ΑΡΑΞΟΒΟΛΙ ΤΩΝ ΕΥΧΩΝ".

Τη μοναξιά αντάμωσα

Της γύρισα την πλάτη.

Στριφογυρίζω θαρρετά

Βρήκα αληθινό παλάτι.

Δε χρειάστηκε ποτέ

Κάστρα να τα γκρεμίσω

Γιατί ’ναι απόρθητα  Αυτά

Μόνο θα τα τιμήσω.

Κανείς δεν πρωτοστάτησε

Αρχή που έχει γίνει

Συμπόρευση και το μαζί

Οδηγό στην ευθύνη.

Τα στέμματα αυθεντικά

Όχι από λάσπης κράμα

Χώμα κι αίμα πρόσκρουση

Που νοσταλγούν το θάμα.

Όρκοι δόθηκαν μονομιάς

Ποτέ δάκρυ μην τρέξει

Παρά να ‘ναι της χαράς

Συγκίνηση να συντρέξει.

Στεναχώριες κι αν κυλούν

Να ‘ρθουν σαν το ρυάκι

Αλάργα να ‘ναι οι χείμαρροι

Κάθε πνοής φαρμάκι.

Να γίνει μόνο ανάπνοια

Χαρά και ευτυχία

Να συνδράμουν φανερά

Ψυχών τους τα ηνία.

Αυτά που θα κρατήσουνε

Ως τα γεράματά τους

Αυτά που θα απολαύσουν

Έκρριση ο έρωτας τους.

Φλογοβόλες οι ματιές

Τέθηκαν εξ’ αρχή τους

Σα συναπαντήθηκαν

Κι ενώθηκαν μαζί τους.

Δεσμά που κυριάρχησαν

Με μιας ματιάς το βλέμμα

Καμάρι είναι γι’ αυτούς

Που μίσησαν το ψέμα.

Είναι η μορφή τους λαμπερή

Φέγγει το πρόσωπό τους

Αντιλαλούν το λυτρωμό

Μ’ αγάπης ερχομό τους.