Πέμπτη, 28 Μαρτίου 2024

ev media-logo

Γιατί δεν έχουμε ανακαλύψει ακόμα εξωγήινη ζωή; Πόσο κοντά είναι μια τέτοια εξέλιξη; Απαντά ο ερασιτέχνης αστρονόμος Δ. Δεληγεωργόπουλος

Ήταν 2010 όταν μια παρέα ατόμων ίδρυσαν, για πρώτη φορά στον τόπο μας, έναν σύλλογο ερασιτεχνικής αστρονομίας. Έκτοτε, ο στόχος παραμένει ο ίδιος: περισσότεροι άνθρωποι -και κυρίως τα παιδιά- να γνωρίσουν τη δομή του αχανούς σύμπαντος και να γίνουν κοινωνοί στην εξερεύνηση του νυχτερινού ουρανού.deligeorgopoulos-dimitris-artemis

Στο φύλλο της Τετάρτης 13ης Μαρτίου 2019, παραχώρησε συνέντευξη στα «Ευρυτανικά Νέα» ο πρόεδρος του συλλόγου «Άρτεμις», Δημήτρης Δεληγεωργόπουλος. Απαντώντας σε σχετικές ερωτήσεις, αναφέρεται στη δράση, τον ρόλο και τους στόχους του συλλόγου «Αρτεμις», εξηγεί το όραμα δημιουργίας μιας «αστροφάρμας» στην περιοχή του Αγ. Νικολάου και τις προοπτικές του «αστροτουρισμού», προβλέπει ραγδαίες εξελίξεις στη γνώση μας γύρω από το Σύμπαν τα επόμενα χρόνια, μιλά για τις πιθανότητες ύπαρξης εξωγήινης ζωής και χαρακτηρίζει «κερδοσκοπικό τσαρλατανισμό» τα ζώδια και την αστρολογία.

Αποσπάσματα της συνέντευξης θα δημοσιευτούν στην ηλεκτρονική έκδοση (www.evrytanika.gr).

ΕΡ. Γιατί δεν έχουμε ανακαλύψει ακόμα εξωγήινη ζωή; Πόσο κοντά είναι μια τέτοια εξέλιξη;

ΑΠ. Ο πρώτος και κυριότερος λόγος είναι η τεράστια απόσταση μεταξύ των αστρικών συστημάτων. Το σημερινό επίπεδο της αστρονομίας είναι σε θέση μόνο να βλέπει διελεύσεις πλανητών σε άλλα ηλιακά συστήματα, να υπολογίζει τις τροχιές τους και να εντοπίζει το μέγεθός τους. Η νέα γενιά τηλεσκοπίων, η οποία θα είναι στο διάστημα τα επόμενα 4-5 χρόνια, θα μπορεί να βλέπει και απευθείας πλέον τους πλανήτες και να εντοπίζει τη δομή της ατμόσφαιράς τους. Από τα ίχνη των αερίων που θα υπάρχουν στις ατμόσφαιρες αυτών των εξωπλανητών, θα μπορούμε να καταλάβουμε αν έχει εξελιχθεί η ζωή σε αυτούς τους πλανήτες ή όχι. Αλλά βέβαια δεν θα μπορούμε να ξέρουμε, τι είδους ζωή θα είναι αυτή. Και όλα αυτά βέβαια θα ισχύουν μόνο για τους κοντινούς αστέρες, που θα απέχουν από τον ήλιο μας μερικές δεκάδες με εκατοντάδες έτη φωτός.

Ένας δεύτερος σημαντικός λόγος είναι επίσης, το θέμα του χρόνου. Από την αρχή του σύμπαντος έχουν περάσει περίπου 14 δισεκατομμύρια χρόνια. Αν αυτά τα 14 δισεκατομμύρια χρόνια ήταν ένα εικοσιτετράωρο δικό μας, το ανθρώπινο είδος υπάρχει στη γη μόνο το τελευταίο δευτερόλεπτο. Σε όλα αυτά τα τρισεκατομμύρια, τρισεκατομμυρίων αστέρων που υπάρχουν στο σύμπαν μέσα σε αυτό το τεράστιο χρονικό διάστημα, θα μπορούσε να έχει επέλθει ζωή και να έχει εξαφανιστεί σε εκατομμύρια σημεία στο σύμπαν, χιλιάδες φορές. Οπότε μπορούμε μόνο να βασιζόμαστε σε πιθανότητες με βάση τη στατιστική. Ένα μεγάλο επίτευγμα για την εύρεση ζωής, θα είναι αν στους πλανήτες του δικού μας ηλιακού συστήματος βρούμε έστω και μικροβιακή ζωή. Εάν γίνει αυτό τα επόμενα χρόνια είναι σχεδόν βέβαιο ότι η ζωή υπάρχει σε όλο το σύμπαν έστω και στην αρχέγονη μορφή της.

Το αν υπάρχει βέβαια εξελιγμένη μορφή ζωής που έχει συνείδηση όπως ο άνθρωπος, θα είναι αρκετά σπάνιο αλλά όχι αδύνατο, σύμφωνα με την δική μου γνώμη. Αρκετοί επιστήμονες είναι πεπεισμένοι ότι σε κάθε γαλαξία, πρέπει να υπάρχουν δύο με τρεις εξελιγμένες μορφές ζωής στην τωρινή χρονική περίοδο που υπάρχουμε και εμείς. Για εμάς το παν είναι να βρεθεί η μικροβιακή ζωή στους πλανήτες του δικού μας ηλιακού συστήματος, όπως στον Άρη στην Ευρώπη, στον Τιτάνα όπου έχουν βρεθεί στοιχεία που δείχνουν μεγάλες πιθανότητες να υπάρχει αυτό. Οπότε περιμένουμε τα επόμενα χρόνια, τα ρομποτικά οχήματα που κατασκευάζουμε να μας δώσουν τις πρώτες θετικές απαντήσεις…