Η 9η Μαΐου είναι μια μέρα με ιδιαίτερο συμβολισμό. Έχει οριστεί ως η Μέρα της Ευρώπης, και σ' όλα τα σχολεία και τους Ευρωπαϊκούς οργανισμούς γιορτάζεται ιδιαίτερα. Τι είναι όμως αυτή η Ευρώπη της οποίας την ένωση θα γιορτάσουμε αύριο; Πού βρισκόμαστε σήμερα, 69 χρόνια από τη «Διακήρυξη Σουμάν», την ομιλία δηλαδή του τότε Υπουργού Εξωτερικών της Γαλλίας που έβαλε τις βάσεις για την Ευρωπαϊκή Ένωση; Και, κυρίως, η χώρας μας κέρδισε ή έχασε από τη συμμετοχή της σε αυτήν, όλα αυτά τα χρόνια;
Θεωρώ ότι παρά τους αυστηρούς κανόνες που μας έβαλαν, παρά την μείωση των μισθών και των συντάξεων, παρά την περικοπή της χρηματοδότησης προς την Παιδεία, την Υγεία και την Άμυνα της χώρας που μας επιβλήθηκαν από αυτή την "ανάλγητη" Ευρώπη και την "κακή" Γερμανία, τα πράγματα θα ήταν πολύ-πολύ χειρότερα αν δεν ήμασταν σε αυτήν! Οι πακτωλοί χρημάτων που έρευσαν στην χώρα υπήρξε η ένεση που την κράτησε όρθια. Φυσικά τα χρήματα αυτά πήγαν στην εξυπηρέτηση δανείων που μας είχαν δώσει ΕΚΕΙΝΟΙ, όμως ΕΜΕΙΣ τα είχαμε πάρει και κατασπαταλήσει.
Συνεπώς, μάλλον ωφελημένοι είμαστε…
Και δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι οι βασικές αρχές για το φιλόδοξο εγχείρημα της Ενωμένης Ευρώπης είναι η ειρήνη, η δημοκρατία, η αλληλεγγύη και η κοινωνική δικαιοσύνη. Μερικές φορές ισχύουν, άλλες πάλι όχι, αλλά πρέπει πάντα να είμαστε σε εγρήγορση μετά και τις πρόσφατες αρνητικές εμπειρίες των απειλών για το Grexit και του Brexit και την ανησυχητική πορεία προς την ακροδεξιά σε χώρες –περιφέρειες της Ευρώπης.
Κατά συνέπεια η ολοκλήρωση της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης πρέπει να συνεχιστεί με κάθε τρόπο, και δεν είναι τυχαίο που Μακρόν και Μέρκελ είναι απόλυτα σύμφωνοι σε αυτό. Εντούτοις χρειάζονται άμεσες αλλαγές και επιλογές προτεραιοτήτων ιδιαίτερα σε σχέση με αυτές που έγιναν τα τελευταία χρόνια.
Η φετινή χρονιά του πολιτικού διαλόγου πριν τις Ευρωεκλογές ήτα ιδιαίτερα κρίσιμη. Για να διαμορφωθούν νέοι πολιτικοί συσχετισμοί που θα επιμένουν στις βασικές αξίες της Ενωμένης Ευρώπης και θα ανατρέψουν την αναπαραγωγή ανισοτήτων και τα ελλείμματα δημοκρατίας, που τροφοδοτούν τον ευρωσκεπτικισμό και την ακροδεξιά. Όλοι οι πολίτες πρέπει να βρίσκονται σε συνεχή εγρήγορση και να είναι παρόντες στις εθνικές και ευρωπαϊκές προσπάθειες, σε συνεργασία με τις πολιτικές δυνάμεις που παλεύουν για την απόκρουση των φασιστικών και νέο-φασιστικών ιδεών που τόσο έχουν πληγώσει την Γηραιά Ήπειρο και τόσο έχουν κοστίσει σε αίμα, πόνο και δάκρυα.
Η νέα "μας" Ευρώπη θα πρέπει να προωθήσει μια αληθινή επανάσταση στην ενέργεια και την προστασία της βιοποικιλότητας: με άξονες την εξοικονόμηση πόρων, την απεξάρτηση από τα ορυκτά καύσιμα, τη βιώσιμη κινητικότητα και την προστασία του κλίματος
Μια Ευρώπη που θα αναθεωρήσει ουσιαστικά την Κοινή Αγροτική της Πολιτική, για βιώσιμη αγροτική και αλιευτική παραγωγή, ποιοτικά και ασφαλή τρόφιμα, μείωση των φυτοφαρμάκων και κατάργηση των επικίνδυνων, απαγόρευση των μεταλλαγμένων. Αλλά και για προστασία των δικαιωμάτων των καταναλωτών και διαφάνεια.
Μια Ευρώπη που θα επιλέξει την φορολογική διαφάνεια και δικαιοσύνη και θα πολεμήσει συλλογικά την φοροαποφυγή, με έμφαση τον έλεγχο στους φορολογικούς παραδείσους
Μια Ευρώπη που θα επιμείνει στη διαφάνεια στις διαδικασίες λήψης αποφάσεων και στην υπεράσπιση των δικαιωμάτων και απόψεων πολιτών και κοινωνικών φορέων, σε σχέση με τα μεγάλα ιδιωτικά συμφέροντα.
Μια Ευρώπη που θα σταθεί φραγμός σε Διεθνείς Εμπορικές Συμφωνίες, που σχεδιάστηκαν πίσω από κλειστές πόρτες, με βάση τα συμφέροντα των μεγάλων εταιρειών και απειλούν την ίδια τη δημοκρατία.
Μια τέτοια Ευρώπη μπορεί να φέρει την πραγματική ευτυχία και ευμάρεια στους πολίτες της, θα μπορεί να σταθεί αυτόνομα στο διεθνές σκηνικό και θα συνεχίσει να αποτελεί φάρο δημοκρατίας και αξιοπιστίας για ολόκληρο τον κόσμο.
Κι αν όλα αυτά φαίνονται ανέφικτα και ευχολογικά, ας μην ξεχνάμε πως για ένα μικρό κομμάτι τους είμαστε κι εμείς, ο καθένας στο μέτρο που του αναλογεί, υπεύθυνοι.
