Είναι καιρός που καρτερώ

άνοιξη να ροδίσει

να δω τον ήλιο λαμπερό

να πάει κατά τη Δύση

Ξεκίνησε η άμοιρη

στο δρόμο είν’ ακόμα

γιατί επιθέσεις δέχεται

απ’ το σκληρό χειμώνα

Τα χελιδόνα κρύφτηκαν

δε πρόλαβαν να βγούνε

τόσο ταξίδι κάνανε

άνοιξη να χαρούνε

Το αηδονάκι τραγουδά

δειλά και φοβισμένο

θα του παγώσουν τα μωρά

φοβάται το καημένο

Ο κούκος δεν ακούστηκε

που να’ ναι κι αυτός κρυμμένος

κρυώνει και δεν τραγουδά

κάπου είναι χωμένος

Τρεις μέρες μόνο Πασχαλιάς

την άφησ’ ο χειμώνας

να γελαστεί, να στολιστεί

σκληρός απατεώνας

Φυσάει βοριάς και τα σκορπά

τα άνθη απ’ τα δέντρα

μα πώς να δέσουνε καρπούς

αυτό το βλέπω ψέμα

Σκέφτομαι, παίρνει να χαθεί

της φύσης η μαγεία

έχει σχεδόν ξερυθμιστεί

εχάθη η ισορροπία

Μπερδευτήκαν οι εποχές

κι όλες μαλλιοτραβιούνται

με τούτα τα μπερδέματα,

το τι καλό θα δούμε;