Επιμέλεια: Λάμπρος Κολοκώτσιος

Την ερχόμενη εβδομάδα ο ποδοσφαιριστής με τα 1002 γκολ και τις 14 φορές (ρεκόρ στην ιστορία του ποδοσφαίρου) που έχει αναδειχτεί πρώτος σκόρερ γιορτάζει τα 46 γενέθλιά του.
Ο Ρομάριο ντε Σόουζα Φαρία γεννήθηκε στις 29 Ιανουαρίου 1966 σε μια φτωχογειτονιά του Ρίο ντε Τζανέιρο της Βραζιλίας και υπήρξε ένας από τους κορυφαίους σκόρερ στην δεκαετία του 90 και έκανε σπουδαία καριέρα, τόσο με την Εθνική , όσο και σε συλλογικό επίπεδο.

Ρομάριο: μέγας σκόρερ
 * 1979:  Στα 13 πρωτόπαιξε μπάλα στη επαρχιακή Ολάρια, ενώ το 1981 έγινε μέλος των Ακαδημιών της Βάσκο ντα Γκάμα, όπου το ταλέντο του άρχισε να ανατέλλει. Την τριετία 1985-88 πήρε δύο πρωταθλήματα Καριόκα (87, 88), με 122 εμφανίσεις 80 γκολ!!
* 1988 (Ολυμπιακοί αγώνες): Ανακηρύχθηκε πρώτος σκόρερ και κέρδισε το αργυρό μετάλλιο, γεγονός που του απέφερε τη μεταγραφή στην τότε πρωταθλήτρια Ευρώπης, Αϊντχόφεν.
Στην πενταετή παρουσία του στην PSV πέτυχε 98 τέρματα και κατέκτησε 3 πρωταθλήματα (89, 91, 92), 2 κύπελλα (1989: σκόραρε στο 4-1 επί της Γκρόνιγκεν και το 1990: 1-0 επί της Φίτεσε) και 1 Σούπερ Καπ (1992: 1-0 τη Φέγενοορντ), ενώ ανακηρύχθηκε και πρώτος σκόρερ στο Κύπελλο Πρωταθλητριών του 1990.
* 1993: Τα επιτεύγματά του τον έφεραν στην Μπαρτσελόνα των Γκουαρντιόλα, Μ. Λάουντρουπ, Κούμαν και Στόιτσκοφ, με τον οποίο δημιούργησαν αχτύπητο δίδυμο στην επίθεση.
Το 1994 ήταν η χρονιά του, καθώς κατέκτησε το πρωτάθλημα Ισπανίας, αναδείχτηκε πρώτος σκόρερ (30 γκολ/33 ματς), κατέκτησε μαζί με την Βραζιλία το Παγκόσμιο Κύπελλο στις ΗΠΑ, ενώ κερδίζει και τον τίτλο του παίχτη της χρονιάς από την FIFA. Μελανό σημείο η ήττα-διασυρμός από την Μίλαν του Καπέλο στο τελικό της Αθήνας (0-4).
* 1995: Η κόντρα όμως με τον Κρόιφ τον οδήγησε στην πόρτα της εξόδου και από εκεί στην πατρίδα του και την Φλαμέγκο, όπου βρήκε τον φίλο και συμπαίκτη στην Εθνική, Μπεμπέτο. Εκεί ο Ρομάριο με το εκκωφαντικό 150 γκολ σε 166 παιχνίδια (!!) οδήγησε την ομάδα του στην κατάκτηση 2 πρωταθλημάτων (96, 99), 1 κυπέλλου (1996), αλλά και του κυπέλλου Μέρκοσουρ (1999), το σημερινό Σουνταμερικάνα.
* Ενδιάμεσα δοκίμασε 2 φορές την τύχη του στη Βαλένθια (1997 και 1998), αλλά και τις δύο γύρισε στην Φλαμέγκο.

 
* 1999-2002: Ακολούθησε και πάλι η Βάσκο Ντα Γκάμα, όπου το 2000 κατέκτησε το πρωτάθλημα, αλλά και το Μέρκοσουρ (2-0 , 0-1 και 4-3 σε αγώνα μπαράζ την Παλμέιρας, πετυχαίνοντας χατ-τρικ).
* Από το 2002-2004 αγωνίστηκε στην Φλουμινένσε και μετά από διάλειμμα λίγων μηνών πήγε στην Αλ Σαντ. Εκείνη την περίοδο έκανε ότι μπορούσε για να κληθεί στην Βραζιλία για το Μουντιάλ του 2002, καθώς ακόμα και εκεί πήρε ένα κύπελλο, όμως ήταν 36 χρονών και για αυτό ο Σκολάρι δεν τον καλέσει.
* Στη συνέχεια  αγωνίστηκε στις Βάσκο ντα Γκάμα, Μαϊάμι, Αδελαΐδα (Αυστραλία), Βάσκο ντα Γκάμα και ολοκλήρωσε την ποδοσφαιρική του οδύσσεια στην Αμέρικα του Ρίο ντε Τζανέιρο, εκπληρώνοντας την επιθυμία του πατέρα του, Έντεβαϊν Φερέρα, που πέθανε τον Μάιο του 2008: «...θα παίξω για λίγα λεπτά σε ένα-δυο παιχνίδια της Αμέρικα. Αυτός είναι ο τρόπος που βρήκα για να κάνω πραγματικότητα το όνειρο που είχε ο πατέρας μου», τόνισε ο Ρομάριο. 

Ο Ρομάριο στην Εθνική
* Στην Εθνική Βραζιλίας κατέκτησε πολλούς τίτλους με αποκορύφωμα το Παγκόσμιο Κύπελλο του 1994 στις ΗΠΑ, όπου ανακηρύχθηκε και πρώτος σκόρερ με 5 τέρματα.
Κατέκτησε επίσης 2 Κόπα Αμέρικα (1989: 1-0 την Ουρουγουάη με σκόρερ τον ίδιο  και το 1997: 3-1 τη Βολιβία) και 1 Κύπελλο Συνομοσπονδιών (1997: 6-0 την Αυστραλία με χατ-τρικ του Ρομάριο αλλά και του Ρονάλντο).
* Ντεμπούτο έκανε στο 0-1 εναντίον του Έϊρε (1987) και αποχαιρέτησε την Εθνική το 2005, με 55 γκολ σε 70 συμμετοχές. 
* 1998: Τραυματίστηκε λίγο πριν το Παγκόσμιο της Γαλλίας και η σκηνή -όταν έκλαψε στην συνέντευξη τύπου όπου ανακοίνωσε ότι δεν θα αγωνιστεί- συγκίνησε πολλούς.

 
* 2007: Έγινε ο δεύτερος παίκτης στην Ιστορία του ποδοσφαίρου, που "έσπασε το φράγμα" των 1.000 γκολ (με πέναλτι έκανε το 3-0 στο ματς Βάσκο Ντα Γκάμα με την Σπορτ Ρεσίφε 3-1), έστω και αν το επίτευγμα του δεν αναγνωρίζεται επίσημα από την FIFA.
Αποθεώθηκε από συμπαίκτες και φιλάθλους, οι φωτογράφοι εισέβαλαν στον αγωνιστικό χώρο για να απαθανατίσουν την ιστορική στιγμή, ενώ ο αγώνας διακόπηκε για 16 λεπτά!! Βάσει των επίσημων υπολογισμών της FIFA, ο Ρομάριο έχει πετύχει 929 γκολ σε επίσημες διοργανώσεις, ενώ δεν υπολογίζει τα 71 που είχε σημειώσει προτού γίνει επαγγελματίας.
Ο ίδιος ισχυρίζεται ότι: «Ποτέ δεν έκρυψα ότι αρκετά από τα γκολ που έχω βάλει στην καριέρα μου, σημειώθηκαν σε αγώνες φιλανθρωπικού ή φιλικού χαρακτήρα. Όμως η αλήθεια είναι ότι τα έχω πετύχει και μπορώ να το αποδείξω…». 

Ρομάριο-στιγμές
* Σε μια συνέντευξη αποκάλυψε ότι έχει κάνει σεξ στα αποδυτήρια του θρυλικού Μαρακανά. «Μου έχει συμβεί να κάνω σεξ στα αποδυτήρια του Μαρακάνα. Είχα καθυστερήσει εξαιτίας ενός ελέγχου αντιντόπινγκ και στο στάδιο είχαμε μείνει μόνο εγώ, η κοπέλα μου και ο φύλακας. Οπότε επωφελήθηκα για να κάνω σεξ στα πεταχτά!!», δήλωσε αργότερα.
* Σε μια ένδειξη εγωισμού έχει πει: «Οι Πελέ, Μαραντόνα, Ρονάλντο, εγώ και ο Ζιντάν είμαστε οι καλύτεροι διαχρονικά, χωρίς καμία αμφιβολία. Ο Ζίκο είναι ένα σκαλί κάτω, επειδή δεν κέρδισε Μουντιάλ».
* Μια φορά αρνήθηκε να υποβληθεί σε αλκοτέστ μετά από «μπλόκο» της αστυνομίας και υποχρεώθηκε να πληρώσει πρόστιμο 540 δολαρίων.
* Επίσης, έχει καταδικαστεί για φοροδιαφυγή, ενώ το 2009 είχε φυλακιστεί για 24 ώρες, επειδή δεν είχε  πληρώσει τη διατροφή των δύο παιδιών του.
* Ο Κρόιφ τον χαρακτήρισε ως «μία ιδιοφυία στην μικρή περιοχή», ο Μαραντόνα ως «ένα απίστευτο εκτελεστή» ο Ρομπέρτο Μπάτζιο ως «άρχοντα μέσα στην περιοχή».
** Υπήρξε ένας τρομερός ντριμπλέρ που μπορούσε να ξεφύγει από  οποιονδήποτε, ακόμα και να τον γελοιοποιήσει όταν ήταν στα κέφια του.
Έκανε απίστευτα πράγματα με την μπάλα στα πόδια. Δεν είναι λίγες οι φορές που οι αντίπαλοί του βλέποντας ότι δεν μπορούσαν τον ανακόψουν νόμιμα, χρησιμοποιούσαν καθετί αντιαθλητικό που ερχόταν στο μυαλό τους. Τεράστιος σκόρερ και μάγος της μπάλας ο μοναδικός Ρομάριο.