Με επισημότητα και κατάνυξη, η τοπική Εκκλησία ετοιμάζεται να γιορτάσει τον πολιούχο, Άγιο Νικόλαο τον Καρπενησιώτη, τον νεομάρτυρα που σε ηλικία 15 ετών θυσίασε τη ζωή για την πίστη του. Η καθιέρωση της 23ης Σεπτεμβρίου ως τοπικής θρησκευτικής εορτής του Αγίου Νικολάου του Καρπενησιώτη έγινε το 1955, όταν δήμος και Εκκλησία απευθύνθηκαν στο αρμόδιο υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων.
Φέτος, τα περιοριστικά μέτρα για την αποτροπή διάδοσης του κορονοϊού, επιβάλλουν νέα δεδομένα και στις θρησκευτικές εκδηλώσεις. Έτσι, η λιτάνευση της εικόνας του αγίου, που πραγματοποιούνταν ανήμερα της εορτής, δεν θα πραγματοποιηθεί.
Την παραμονή, το απόγευμα (19.00) της Τρίτης 22 Σεπτεμβρίου, θα τελεστεί πανηγυρικός εσπερινός στο παρεκκλήσι του Αγίου Νικολάου, χοροστατούντος του Μητροπολίτη κ. Γεωργίου.
Οι εορτασμοί θα κορυφωθούν την Τετάρτη 23 Σεπτεμβρίου, ανήμερα της εορτής του νεομάρτυρα (τοπική αργία), με την Αρχιερατική Θεία Λειτουργία στον Ιερό Ναό της Παναγίας στο Καρπενήσι, παρουσία του κλήρου, της τοπικής πολιτικής και πολιτειακής ηγεσίας και πιστών. Υπενθυμίζεται ότι η χρήση μάσκας είναι υποχρεωτική, εξαιρούνται, όμως, οι θρησκευτικοί λειτουργοί κατά την τέλεση των τέλεση των μυστηρίων.
Ο βίος του αγίου
Για τη ζωή και τον μαρτυρικό θάνατο του Αγίου Νικολάου του Καρπενησιώτη, η Ιερά Μητρόπολη αναφέρει:
«Δεκαπέντε ετών παιδί έφυγε από το Καρπενήσι και πήγε στην Πόλη, για να εργασθεί μαζί με τον πατέρα του, που είχε εκεί ένα μικρό παντοπωλείο. Κοντά σ’ έναν πρακτικό δάσκαλο άρχισε να μαθαίνει την τουρκική γλώσσα, κι έξυπνος καθώς ήταν είχε μεγάλη πρόοδο. Μια μέρα ο δάσκαλος του, μπροστά σε πολλούς γενίτσαρους, τον έβαλε να διαβάσει το μάθημα, και το μάθημα ήταν ομολογία πίστεως, πως τάχα γινότανε μουσουλμάνος. Αυτό ήταν όλο· δεν μπορούσε πια να αρνηθεί πως έκαμε ομολογία και προσχώρησε στο Ισλάμ. Τον πήγανε στον κριτή, κι ο Νικόλαος με φωνές και διαμαρτυρίες υποστήριζε την αθωότητα του.
Είναι χαρακτηριστική η απάντηση του στις δελεαστικές προτάσεις του κριτή· "Εγώ είμαι χριστιανός και για Θεό μου πιστεύω τον Ιησού Χριστό. Για τ’ όνομα του Χριστού πεθαίνω, μα Τούρκος δεν γίνομαι". Απλά λόγια, γεμάτα πίστη. Και ποιος τα λέγει αυτά; Ένα παιδί δεκαπέντε ετών, ο Νικόλαος ο Καρπενησιώτης. Μετά την ομολογία του αυτή, ρίχτηκε στη φυλακή και βασανίστηκε 65 ημέρες χωρίς ψωμί και χωρίς νερό, και μια Δευτέρα στις 23 Σεπτεμβρίου του 1672 ο δήμιος τον αποκεφάλισε. Οι χριστιανοί αγόρασαν ακριβά το νεανικό σώμα και το έθαψαν στο μοναστήρι της Παναγίας στο νησί της Χάλκης. Η ιερή κάρα του Αγίου βρίσκεται τώρα στη Μονή Ξηροποτάμου στο Άγιο Όρος».
