Παρασκευή, 29 Μαρτίου 2024

ev media-logo


"Τα «ἔλαττα» έλατα...". Το άρθρο του Δ. Παρούτσα με αφορμή την παρέμβαση στο προαύλιο του κτηρίου της ΠΕ Ευρυτανίας (έντυπη)

Νέα αντιπαράθεση ξεκίνησε στο διαδικτυακό σύμπαν ανάμεσα στους συμπολίτες μας που πιστεύουν ότι το κλάδεμα των ελάτων στην αυλή του κτιρίου της Νομαρχίας αποτέλεσε έγκλημα καθοσιώσεως ενάντια στην παραδοσιακή και φυσιολατρική εικόνα που πρέπει να προβάλλει η περιοχή μας. Με κείμενα που εξυπονοούν μέχρι και ότι η παρέμβαση έχει οικονομικές προεκτάσεις, ξεκίνησε ένας διάλογος, ο οποίος, ανάλογα με τον χαρακτήρα του κάθε εμπλεκόμενου, κυμαίνεται από την νηφάλια προσέγγιση μέχρι την εξαπόλυση κατηγοριών του τύπου οι «διοικούντες συμπεριφέρονται σαν αφεντικά και ιδιοκτήτες του τόπου».921

Εντούτοις, κατά τη γνώμη μου, γίνεται πολύς ντόρος για το τίποτα. Κανείς από τους σχολιαστές δεν σκέφτηκε τη θέση των ανθρώπων που περνάνε 8 ώρες τη μέρα ΜΕΣΑ στο κτίριο. Τους υπαλλήλους που είναι αναγκασμένοι να ανάβουν το φως από τις 8 η ώρα το πρωί, γιατί η σκιά των ελάτων τούς κρύβει απολύτως τη θέα και είναι σα να δουλεύουν μέσα σε μια καλύβα στο δάσος. Υποτίθεται πως το κτίριο της Νομαρχίας είναι ένα από τα χαρακτηριστικότερα της πόλης, εντούτοις, με τα δέντρα μπροστά είχε, πλέον, εξαφανιστεί. Άσε τα καημένα τα ζαρκαδάκια και τα αγάλματα των επιφανών Ευρυτάνων που βρίσκονται στο προαύλιο και αν είχαν πόδια θα πετάγονταν μέχρι το παρακείμενο πάρκινγκ να πάρουν λίγο ήλιο…

Προσανατολισμένο σωστά το κτίριο, υποτίθεται πως βλέπει την ανατολή έτσι ώστε να μειώνει τις ενεργειακές του δαπάνες. Δεν ξέρω, αλλά θα μου έκανε μεγάλη έκπληξη, αν σήμερα με τη συννεφιά δεν έχουν ήδη ανάψει ηλεκτρικές σόμπες για να ζεσταθούν εκεί μέσα. Τραγικό λάθος της δεκαετίας του 1960 να φυτέψουν τα έλατα, εκεί μπροστά. Για τις ανάγκες αυτού του άρθρου έψαξα λίγο και διαπίστωσα ότι τα αειθαλή δέντρα, και ειδικότερα τα κωνοφόρα ΔΕΝ ενδείκνυνται για περιαστικό πράσινο, αν και σε ορισμένες πόλεις τα χρησιμοποιούν για την ικανότητά τους να ρίχνουν τη θερμοκρασία το περιβάλλοντος το καλοκαίρι, αρκετούς βαθμούς. Σε καναδική μελέτη, μάλιστα, ανήκουν σε λίστα απαγορευμένων μέσα στις πόλεις, διότι τα φρύγανα δεν καθαρίζονται εύκολα, ο ίσκιος τους εμποδίζει την ανάπτυξη άλλων φυτών και ποών, διότι είναι επιρρεπή σε πυρκαγιές και σε κάθε περίπτωση απαγορεύεται να φυτεύονται σε μέρη όπου περνάνε καλώδια.

Όσοι διαφωνούν, όμως, δεν το κάνουν για λόγους αντικειμενικούς αλλά κυρίως για συναισθηματικούς, ο Δημήτρης Ευαγγελοδήμος μάλιστα, ο δημοσιογράφος, με τον οποίο για μια ακόμη φορά διαφωνώ, αν και τόσο τον υπολήπτομαι, έφτασε σε σημείο να παραβάλλει το ποίημα του Ζαχαρία Παπαντωνίου, «Γιάννη, γιατί έκοψες το πεύκο».

921-1

Όμως, τα έλατα αυτά δεν βρίσκονταν σε πλατεία, σε δάσος, σε προστατευμένη περιοχή, πουθενά που θα δικαιολογούσε εκφορά γνώμης άλλου εκτός από τον φυσικό τους ιδιοκτήτη, ο οποίος, στην περίπτωση αυτή, δεν είναι άλλος από τους υπαλλήλους που εργάζονται στον χώρο. Αν κάποιος κλάδευε ένα έλατο που είχε στην αυλή του, δεν θα ρωτούσε τους γείτονες ασφαλώς! Όμως το συναίσθημα, όταν αφορά τα δέντρα που είναι ζωντανοί οργανισμοί, πάντα πλεονάζει… Ο Θανάσης Γιαννακόπουλος, μάλιστα, συναισθηματικά φορτισμένος, απευθύνθηκε ονομαστικά στον Αντιπεριφερειάρχη, τονίζοντας «Άρη αν κόψεις τα έλατα κόβεις τις ρίζες σου ως Ευρυτάνας»!

Συναίσθημα, ξε-συναίσθημα όμως, οι περισσότεροι από μας, δεν θα λέγαμε όχι, εάν το Δασαρχείο μάς έδινε την άδεια να κόψουμε έλατο για το τζάκι μας, ΠΑΝΩ στον δασικό δρόμο, αδυνατίζοντας το πρανές, αρκεί να μην χρειαζόταν γερανός για να το τραβήξει μέσα από το δάσος.

Κι επειδή η ανάπλαση του προαύλιου χώρου της Νομαρχίας ήταν κοινό μυστικό το καλοκαίρι, και καθώς οι αντιδράσεις προμηνύθηκαν αρκούντως, τι έκανε ο Άρης; Βρήκε τη σολομώντεια λύση, αντί να τα κόψει, να τα… κουρέψει! Κάνοντάς τα, όπως εύστοχα παρατήρησε η κ. Παπαϊωάννου να μοιάζουν με μπαλαρίνες! Κι όχι μόνο αυτό, αλλά να κινδυνεύουν πια, με έναν δυνατό αέρα να πέσουν σε κάποιο αυτοκίνητο, ή ακόμη χειρότερα σε κάποιο κεφάλι! Το κούρεμα των χαμηλών κλαδιών των αειθαλών δέντρων, όπως έγραφε πάλι η μελέτη που βρήκα, απαγορεύεται ρητώς, διότι, λέει, τα κλαδιά που κόπηκαν τείνουν να ξαναμεγαλώσουν, αλλά πιο αδύναμα, πιο ασύμμετρα και τελικά πιο επικίνδυνα από πριν, ενώ το δέντρο είναι επιρρεπές στις διάφορες ασθένειες… Προκειμένου λοιπόν να αποφύγει τις φασαρίες, μπήκε σε ημίμετρα που τελικά το αντίθετο αποτέλεσμα έφεραν… Και σίγουρα το να επιδεικνύεται τόση ατολμία σε ένα τόσο… «έλαττον» ζήτημα δεν είναι και το καλύτερο δείγμα άσκησης πολιτικής! Αφού τα δέντρα έπρεπε να κοπούν, έπρεπε να κοπούν. Τέρμα!

Τέλος πάντων… Έτσι λειτουργεί η δημοκρατία, δεν μπορούμε όλοι να έχουμε την ίδια άποψη… Αλλά όσο το σκέφτομαι, δεν θέλω καν να φανταστώ, τον ορυμαγδό των αντιδράσεων που θα προκαλέσει η πρόθεση του δήμου να αναπλάσει το λόφο του Αγίου Δημητρίου… Ήδη τα όργανα είχαν αρχίσει από το καλοκαίρι που αναφέρθηκαν τα Ευρυτανικά Νέα. Και να σκεφτεί κανείς, ότι λόγω του ιδιαίτερου ιδιοκτησιακού καθεστώτος του λόφου, τα περιθώρια παρέμβασης είναι ελάχιστα.

Δεν είναι λύση, όμως, να μη γίνεται τίποτα για να έχουμε και την πίτα ολόκληρη και το σκύλο χορτάτο…