Παρασκευή, 29 Μαρτίου 2024

ev media-logo

«Κουτσοκέφαλα, Θρύλοι, Μύθοι και Μουραπάδες.» Το νέο βιβλίο του Γιώργου Αθανασιά

Μετά τα βιβλία «Ο Πατροκοσμάς οδοιπόρος στα δύσβατα Ευρυτανικά μονοπάτια» το 2007 και «Της γιαγιάς τα παραμύθια» το 2008, ο Γιώργος Στ. Αθανασιάς κυκλοφόρησε το νέο του έργο

biblio athanasias

Οι εκδόσεις «Οιωνός» ανέλαβαν την έκδοση την νέας συλλογής του με τίτλο «Κουτσοκέφαλα, Θρύλοι, Μύθοι και Μουραπάδες»

Όπως ο ίδιος αναφέρει «στης ζωής το ασταμάτητο ζυμωτήρι αναμειγνύονται πράξεις, ενέργειες, συμπτώσεις, σκηνές και γεγονότα που μυθοποιούνται, που γίνονται θρύλοι και μυθεύματα, που γίνονται στάσεις και σταθμοί στο πολυκύμαντο δρομολόι του αείροου χρόνου, ο οποίος ως άοκνος περπατάρης γοργοποδίζει ασταμάτητα να προκάμει την αιωνιότητα και ως γοργόφτερος ταξιδευτής, αιώνες τώρα, τρέχει... Τρέχει, λες κι έχει βαλθεί να προσπεράσει την ακατάληπτη, την αμάραντη, την απέθαντη αθανασία.»

Η συλλογή είναι απόσταγμα, σύνοψη, απάνθισμα και ανθολόγιο πράξεων, ενεργειών, συμπτώσεων, σκηνών και γεγονότων, που -κατά του χρόνου τη ροή- διαδραματίστηκαν στην ιδιαίτερη πατρίδα του συγγραφέα, την Ευρυτανία. Είναι ένα μάζεμα γεμάτο με κουτσοκέφαλα, μύθους, θρύλους, ιστορήσεις και μουραπάδες που γεννήθηκαν στον φανταγμό ενός απλοϊκού λαού, του Ευρυτανικού, που ξεπετάχτηκαν μέσα από τη σκληρή ή τη βατή, την ανθρώπινη καθημερινότητα, που σαν μυτούλες ανοιξιάτικων χορταριών πρωταντίκρισαν του κόσμου μας το λαμπερό το φως στο βουνό, στη στάνη, στο χωράφι, στο ρέμα, στο σπίτι, στο γλεντοκόπι ή μέσα στου Χάροντα το πικρό ποτήρι, που τράνεψαν με της μάνας τα λόγια, ενηλικιώθηκαν με τις κουβέντες του πατέρα, κρατήθηκαν στη ζωή από του παππούλη τις διηγήσεις, επέζησαν από της βάβως τα ατέλειωτα αφηγήματα.

«Πάντως, όπου κι αν γεννήθηκαν, όποιας αιτίας, αφορμής, πράξης, σύμπτωσης ή ενέργειας κι αν είναι γεννησιά, έμειναν άθικτα μέσα στο ασώπαστο χωνευτήρι του πανδαμάτορα χρόνου, άντεξαν, τουλάχιστον ως τώρα, του ...πολιτισμού τη θλιπτική αγκαλιά, λαμπιρίζουν ωσάν λίθοι πολύτιμοι μέσα στα εκτυφλωτικά σκοτάδια των σύγχρονων καιρών και ακτινοβολούν σαν πανάκριβα πετράδια μέσα στην αδιαπέραστη αχλή ετούτων των εποχών.

Απ' όποια γωνία κι αν τα δεις, όποια πλευρά τους κι αν προσέξεις, απάνω τους είναι ανεξίτηλα γραμμένο, θα το δεις..., το διάβα ενός λαού, το φαντασιοκόπημα, τα όνειρα, η απλοϊκότητα και η συμπεριφορά μιας φάρας ορεσίβιων ανθρώπων, με την επίδραση, συνάμα, ακμών και παρακμών, μεγάλων περιόδων χρονικών και παρενθέσεων εξαιρετικών, παραινέσεων Θεϊκών ή και αντίθεων επιταγών.

Ανεξάρτητα από τη δική μου, τη σίγουρα υποκειμενική, αξιολόγηση, φαντάζομαι -εύχομαι και επιθυμώ -ότι η ανάγνωσή τους θα αφορμίσει τον αναγνώστη τους να αναχαλέψει μέσα στ' αραχνιασμένα σεντούκια των περασμένων και να ισορροπήσει απάνω στο «τρίχινο» γεφύρι των άχρονων χρονικών περάτων, προκειμένου να κάνει κύκλους στη ζωή, να γυρίσει στο χθες, να επιστρέψει στο άλλοτε, να βιώσει το τότε, να τροχάσει στα περασμένα... Εν τέλει, να αναζητήσει της ιστορίας την αλήθεια και να χαρεί του μύθου την εικονικότητα», αναφέρεται στον πρόλογο του τρίτου βιβλίου του ο κ. Αθανασιάς.