Γλυκιά μα ανελέητη
που είναι η ζωή μας!
Με όρια στην αντοχή
που έχει το κορμί μας

Κι όποιος τα όρια περνά
πολύ ακριβά πληρώνει
και σκόντο δεν του γίνεται.
Όσο κι αν μετανιώνει.

Εγώ για άλλη μια φορά
το πλήρωσα και πάλι,
γιατί κολλάει το μυαλό
που έχω στο κεφάλι.

Και με το ίδιο το μυαλό
χειμώνα καλοκαίρι,
τη μέση μου διέλυσα!
…Την έβαψα από χέρι!

Και θα μπορούσε άνετα
να έχω παραλύσει
μα η επιστήμη ευτυχώς
σταμάτησε τη φύση.

Μετά από περιπέτειες..
μουδιάσματα και πόνο
μπροστά σε έναν άνθρωπο
τα μάτια μου γουρλώνω!

Πολύ μικρός μου φάνηκε
στο μπόι και στα χρόνια,
Για να μου φτιάξει το σασί,
Με βίδες και μπουλόνια.

Όμως δεν είχα επιλογή
ούτε κι άλλο χρόνο
στα χέρια του παράτησα
την τύχη μου και μόνο

Αυτός δεν χασομέρησε
καθόλου απ’ τη μεριά του
ούτε λεπτό δεν έχασε!
Μεγάλη η ανθρωπιά του.

Να με γλιτώσει φαίνεται
πια τον απασχολούσε.
Στο χειρουργείο άμεσα
ώρες με χειρουργούσε.

Έντεκα ώρες έκανε
και πήρα έναν υπνάκο
και με φτιαγμένο το σασί
ξυπνάνε τον Σπυράκο..

Πάλι τη σκαπουλάραμε
σκέφτηκα ζαλισμένος
σε μέρες τρείς περπάταγα
…Εντυπωσιασμένος!

Όχι με μένα, σίγουρα.
Με τον γιατρό βεβαίως
Άνθρωπος, επιστήμονας.
Συνδυασμός σπουδαίος!

Άκουσα κι είδα πράγματα
απίστευτα που κάνει.
Δεν ξέρω, μαγικό ραβδί;
ή το νυστέρι πιάνει..

Μεθοδικός, σχολαστικός,
χειρούργος νευρολόγος,
κεφάλαιο στον τόπο μας
μεγάλο αναλόγως!

Δουλεύει μ’ αυταπάρνηση
ανθρώπους να γλιτώσει
του’ δωσε χάρισμα ο Θεός.
Φιλότιμο και γνώση.

Του’ δωσε όνειρα χαράς
του’ πε σ’ ανθρώπους δώστα.
Ευχαριστώ από καρδιάς
Τον Παπαπέτρου Κώστα!!