Μ’ ευαγγέλιο και κοράνι
ο Μεμέτ πλάι στον Γιάννη
σιγοψιθυρίζανε,
προσευχές και παρακλήσεις
τεμενάδες και δεήσεις
παραδείσους χτίζανε…
Θύελλες και καταιγίδες
στων ανέμων τις πατρίδες
τρέμουν μην τους πιάσουνε.
Απ’ του κόσμου τη μιζέρια
όλοι φεύγουν μ’ άδεια χέρια
τι έχουν να μοιράσουνε…
Ποιος την μοίρα μας κρατάει
και οι δυο τους πλάι-πλάι
σιγομουρμουρίζανε.
Οι αέρηδες του μίσους
τους κρυμμένους παραδείσους
αχ μην μας γκρεμίζανε..