Μια συνέντευξη εφ όλης της ύλης, παρέθεσε ο δήμαρχος Καρπενησίου Κώστας Μπακογιάννης, η οποία δημοσιεύθηκε στο ένθετο περιοδικό του “Βήματος Της Κυριακής” "ΒΗmagazino", που κυκλοφόρησε το Σάββατο 16 Μαρτίου 2013.
Ενδιαφέρουσες αποκαλύψεις για τον δήμο Καρπενησίου, αλλά και θέσεις που θα προκαλέσουν σχόλια σε θέματα γενικότερης πολιτικής, καταθέτει ο δήμαρχος Καρπενησίου στην συνέντευξή του στο περιοδικό. Δημοσιεύουμε κάποια τμήματά της.
Η συνέντευξη δόθηκε στο Καρπενήσι, στην δημοσιογράφο Κέζα Λώρη. "Είναι 35 ετών, δήμαρχος Καρπενησίου και γόνος της πολιτικής οικογένειας Μητσοτάκη. Ο Κώστας Μπακογιάννης μιλάει στο ΒΗmagazino για την οικογενειοκρατία, την τρόικα και την τρομοκρατία", αναφέρει η δημοσιογράφος.
ΤΜΗΜΑΤΑ ΣΥΝΕNΤΕΥΞΗΣ
ΓΙΑ ΤΟΝ ΔΗΜΟ ΚΑΡΠΕΝΗΣΙΟΥ
Ο Δήμος Καρπενησίου είναι ο πρώτος σε απορροφητικότητα ΕΣΠΑ, αναλογικά με τους κατοίκους. Αυτό πώς το πετύχατε;
«Από την πρώτη στιγμή θεωρήσαμε δεδομένη τη δημοσιονομική στενότητα. Είναι αυτό που λένε ο τζαμπατζής απέθανε και ο γιος του δεν χαρίζει. Ξέραμε, λοιπόν, ότι έπρεπε να στραφούμε στο ΕΣΠΑ. Ομως το ΕΣΠΑ απαιτεί ώριμες μελέτες και συνεχή διεκδίκηση».
Ποιος σας βοήθησε σε αυτό; Στο τεχνικό κομμάτι;
«Αν έρθετε στο Δημαρχείο, θα δείτε ότι είμαστε μια ομάδα ανθρώπων η οποία δουλεύει από το πρωί μέχρι το βράδυ. Στα υπουργεία πηγαίνω εγώ ο ίδιος, από γραφείο σε γραφείο, από όροφο σε όροφο, και παρακαλάω να μου υπογράψουν».
ΠΕΡΙ ΛΑΔΩΜΑΤΟΣ
Τι απαντά στην ερώτηση αν θα "λάδωνε με 200.000 ευρώ κρατικό υπάλληλο, ώστε να γίνει το πιο σύγχρονο νοσοκομείο της Ευρώπης στο Καρπενήσι;
«Δύσκολη ερώτηση. Νομίζω ότι αυτή είναι η κακοδαιμονία της Ελλάδας. Εχουμε πάντα έτοιμο ένα άλλοθι: “Ο σκοπός αγιάζει τα μέσα”, “τίποτε δεν γίνεται σε αυτή τη χώρα με τον σταυρό στο χέρι”. Ολα αυτά, όμως, είναι δικαιολογίες για τα κακώς κείμενα. Ε, όχι, λοιπόν, δεν θα τα έδινα. Θα είχα, βέβαια, πεισμώσει τόσο πολύ, που θα πετύχαινα τον στόχο μου με διαφορετικό τρόπο. Και ας μετρηθούμε, το πείσμα με την πεπατημένη, και ας χάσω».
Ανακοινώσατε 495 έργα σε δύο χρόνια.
«Ναι, μικρά και μεγάλα. Μην ξεχνάτε ότι εμείς έχουμε 49 χωριά και δεκάδες κοινότητες».
Στην ανακοίνωσή σας, πάντως, είδα ότι έχετε πολλά έργα στον τομέα της αποχέτευσης, αλλά δεν έχετε φτιάξει μια βιβλιοθήκη.
«Εχουμε πολλά έργα στον τομέα της αποχέτευσης, διότι καταφέραμε να εξασφαλίσουμε 6,5 εκατομμύρια ευρώ από το ΕΣΠΑ, για να κάνουμε την αναβάθμιση του βιολογικού καθαρισμού του Καρπενησίου και αποχετευτικά δίκτυα σε πάνω από δέκα χωριά. Ο λόγος για τον οποίο εμείς δίνουμε προτεραιότητα σε αυτό είναι ο εξής: το Καρπενήσι, γενικά η Ευρυτανία, είναι μία από τις πέντε πιο καθαρές περιοχές στον κόσμο, σύμφωνα με έρευνα της UNESCO». {div float:right}{module Google (Τετράγωνο 300χ250 κειμενο)}{/div}
Υπερβολή;
«Πώς είναι δυνατόν να υπερβάλλει κάποιος για τον τόπο του; Ακούστε, είμαι φανατικός τοπικιστής. Δεν έχω ίχνος αντικειμενικότητας για την Ευρυτανία και δεν προσποιούμαι ότι έχω. Οι αποχετεύσεις είναι για εμάς προτεραιότητα επειδή ξέρουμε ότι το περιβάλλον είναι το ανταγωνιστικό πλεονέκτημά μας. Μην ξεχνάτε ότι μέχρι τη δεκαετία του ’70 η Ευρυτανία ήταν τόπος εξορίας. Ακόμη και σήμερα είμαστε στατιστικά ο πιο φτωχός νομός της Ελλάδας, σύμφωνα με την Εθνική Στατιστική Υπηρεσία. Αρα, λοιπόν, εμείς πρέπει να επενδύσουμε σε αυτό που έχουμε. Ποιος είναι ο πλούτος μας; Το περιβάλλον. Γιατί δώσαμε τόσο μεγάλη σημασία στις αποχετεύσεις; Διότι τα λύματα, δυστυχώς, καταλήγουν στα ποτάμια».
Εσείς, πάντως,(...) επιλέξατε να πάτε να φτιάχνετε αποχετεύσεις στο Καρπενήσι.
«Ναι, γιατί, πολύ απλά, αγαπώ πάρα πολύ τον τόπο μου και θέλω να αλλάξω κάτι. Ξέρετε, εμείς έχουμε πειστεί στον Δήμο Καρπενησίου, αυτή η ομάδα που είμαστε, ότι μπορούμε να αλλάξουμε τον μικρόκοσμό μας. Ακόμη και σήμερα, ακόμη και μέσα στην κρίση. Δίνουμε έμφαση στο απτό, στο μετρήσιμο, στο πραγματικό. Και αυτό προσφέρει μια μεγάλη ικανοποίηση. Αλλωστε, όπως λέει μια παλιά κινέζικη παροιμία: “είναι καλύτερα να ανάβεις ένα κερί παρά να καταριέσαι το σκοτάδι”. Τα λόγια πρέπει να γίνονται πράξεις... Το να κάθεσαι στο Κολωνάκι, να πίνεις καφέ και να συζητάς για τα αιώνια, τι να σας πω, εγώ θα το βαριόμουνα».
Η ομάδα σας από ποιους απαρτίζεται; Τους έχετε πάρει από την Αθήνα ή τους βρήκατε εκεί;
«Οχι. Η ομάδα μας, πρώτον, απαρτίζεται από ανθρώπους όλων των κομμάτων. Είμαστε μια υπερκομματική ομάδα, έχουμε αφήσει στην άκρη τα παλιά. Δεύτερον, είμαστε μια ομάδα η οποία έχει πάρα πολλούς νέους ανθρώπους και πολλούς ανθρώπους που είναι νέοι στην Τοπική Αυτοδιοίκηση. Τρίτον, είμαστε μια ομάδα η οποία σε πολύ μεγάλο βαθμό προέρχεται από τον ιδιωτικό τομέα. Αυτά είναι τα τρία βασικά χαρακτηριστικά μας».
Δεν μου είπατε για τη βαριά βιομηχανία του Καρπενησίου, τον τουρισμό. Ποιος πάει, δηλαδή, στην Ευρυτανία από τη Γαλλία ή τη Γερμανία;
«Κοιτάξτε, αυτό μπορεί να γίνει με πολλούς διαφορετικούς τρόπους. Να ξεκινήσω από το διεθνές περιβάλλον, γιατί μέχρι τώρα βλέπαμε μόνο την ελληνική αγορά, με εξαίρεση ίσως κάποιες επισκέψεις από το Ισραήλ».
Ισραήλ, γιατί;
«Ερχονταν κάποιοι Ισραηλινοί, με οργανωμένα γκρουπ, και έκαναν τζίπινγκ στα βουνά. Κάνουμε μια μεγάλη προσπάθεια να προσελκύσουμε ξένους επισκέπτες. Για πρώτη φορά ήρθαν ξένοι τουριστικοί πράκτορες στην Ελλάδα όχι για να πάνε στη θάλασσα, αλλά για να πάνε στα βουνά, γιατί πήγαμε στις εκθέσεις που έκαναν στο εξωτερικό και τους φέραμε. Μην ξεχνάτε ότι η Ελλάδα είναι η τρίτη πιο ορεινή χώρα της Ευρώπης. Αν θέλουμε να μιλάμε για τουρισμό 365 ημέρες τον χρόνο, προφανώς θα πρέπει να αναδείξουμε και την ηπειρωτική μας χώρα με όλες τις ομορφιές της. Πόσω μάλλον όταν το 10% των επισκεπτών που έρχονται στην Ελλάδα, σύμφωνα με μια έρευνα, δηλώνουν ότι πολύ ευχαρίστως θα συμπεριελάμβαναν και μερικές ημέρες στο βουνό στο πρόγραμμά τους. Δυστυχώς, όμως, σήμερα, σε επίπεδο εθνικό, επιμένουμε σε μια στερεοτυπική εικόνα της Ελλάδας μάλλον ξεπερασμένη. Νομίζω ότι είμαστε μια χώρα που έχει πολύ περισσότερα να δώσει απ’ ό,τι απλώς τον ήλιο και τη θάλασσα. Ταυτόχρονα κάνουμε μια πάρα πολύ μεγάλη προσπάθεια στην ελληνική αγορά, με συστηματικές προσπάθειες, διοργανώνουμε ένα μεγάλο φεστιβάλ το καλοκαίρι και πολλές εκδηλώσεις μέσα στον χρόνο, από γιορτές τοπικών προϊόντων μέχρι πιο κοινωνικές δραστηριότητες για τα παιδιά, και προσπαθούμε όσο μπορούμε να αναδείξουμε τους κρυμμένους θησαυρούς που έχει η Ευρυτανία. Επειδή δουλεύουμε και με επαναλαμβανόμενους επισκέπτες, όταν κάποιος έρχεται, ξανάρχεται. Θέλουμε επισκέπτες που να γίνονται μετά πρέσβεις της Ευρυτανίας».
Μπορεί να ανταγωνιστεί η Ευρυτανία το κόστος μιας επίσκεψης στη Βουλγαρία ή την Πολωνία που έχουν αντίστοιχα βουνά;
«Ανετα. Οι τιμές έχουν διορθωθεί πολύ, οι υποδομές μας είναι πάρα πολύ καλές, τα ξενοδοχεία και τα ενοικιαζόμενα δωμάτια είναι εξαιρετικά».
Πόσο καιρό σκοπεύετε να μείνετε στο Καρπενήσι;
«Α, όσο με θέλουν... Κοιτάξτε, έχω αναλάβει μια δημόσια δέσμευση ότι θα είμαι ξανά υποψήφιος στις επόμενες εκλογές. Και αυτό το κάνω γιατί θεωρούμε ότι έχουμε ακόμη πάρα πολλή δουλειά να κάνουμε ως ομάδα. Βεβαίως, δεν σας κρύβω ότι είμαι και πολύ μεγάλος οπαδός των ορίων στις θητείες. Δηλαδή αυτό που κάνουν πολύ ωραία κυρίως οι Αγγλοσάξονες, που ύστερα από οκτώ χρόνια, για παράδειγμα, πρέπει να φύγεις. Από ένα σημείο και μετά ό,τι έδωσες, έδωσες».
ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΥΡΥΤΑΝΙΑ
Την ξέρατε την Ευρυτανία προτού γίνετε δήμαρχος;
«Με την Ευρυτανία μεγάλωσα. Και θεωρητικά και πρακτικά».
Οταν λέτε ότι μένετε μόνιμα στην Ευρυτανία, εννοείτε ότι ζείτε στην Αθήνα και πάτε δύο ημέρες την εβδομάδα στο Καρπενήσι;
«Τα καθήκοντα του δημάρχου δεν ασκούνται με τηλεκοντρόλ. Πρέπει να είμαι εκεί. Από τις 7.30 το πρωί ως τις 9.00 το βράδυ. Αρα προφανώς ζω μόνιμα στην Ευρυτανία».
Τα παιδιά σας είναι ευτυχισμένα εκεί;
«Πολύ».
Θα είναι ευτυχισμένα που δεν θα έχουν σινεμά όταν μεγαλώσουν; Θέλω να πω εσείς κάνατε μια επιλογή χορτάτος από παραστάσεις ζωής και ξενύχτια.
«Τα καρπενησιωτάκια μεγαλώνουν σε ένα υγιές, ασφαλές, ισορροπημένο περιβάλλον, με πάρα πολλή φροντίδα και αγάπη. Εχουν μεγαλύτερους βαθμούς ελευθερίας. Το παιδί μπορεί να βγει στην πλατεία πιο εύκολα, να παίξει στον δρόμο πιο εύκολα. Και αυτό, σε μεγάλο βαθμό, δεν έχει να κάνει με το ότι είμαστε μακριά από το τσιμέντο, όπως νομίζουν πολλοί που μένουν σε μια μεγαλούπολη. Εχει να κάνει με το ότι υπάρχουν άνθρωποι εκεί που πάντα θα έχουν το ένα μάτι ανοιχτό. Δηλαδή εμείς κοιτάμε ο ένας το παιδί του άλλου».
ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ
Εγκληματικότητα έχει το Καρπενήσι;
«Πολύ χαμηλή».
Νιώθετε ασφαλής που δεν έχετε γκαζάκια στο Καρπενήσι;
«Δεν μου κάνει καμιά διαφορά. Γιατί τα γκαζάκια στην Αθήνα, δηλαδή, με επηρέαζαν όταν ζούσα εκεί;».
Εννοούσα επιθέσεις από μια οργάνωση. «Ο βρεγμένος τη βροχή δεν τη φοβάται».
Παρακολουθείτε τη δράση της νέας γενιάς τρομοκρατών;
«Βεβαίως, από πάρα πολύ κοντά».
Πώς σας φάνηκαν οι δηλώσεις των γονιών που έλεγαν ότι νιώθουν περήφανοι για τα παιδιά τους;
«Καταλαβαίνω απολύτως τον γονιό ο οποίος αντικρίζει το παιδί του και βλέπει το μωράκι που γεννήθηκε, το πεντάχρονο που το πήρε από το χέρι και το πήγε στο σχολείο ή βλέπει τον έφηβο που είχε τις πρώτες του ανησυχίες. Θεωρώ απόλυτα λογικό και είναι δικαίωμά τους να δίνουν μάχη για τα παιδιά τους. Δικαίωμά μας, όμως, είναι και εμάς των υπολοίπων να κρίνουμε αυτούς τους ανθρώπους. Προφανώς η κακούργα κοινωνία, με ή χωρίς εισαγωγικά, έχει παίξει τον ρόλο της, αλλά τουλάχιστον στην Ελλάδα ξέρουμε πάρα πολύ καλά και τη σημασία, αλλά και την αξία της ανατροφής και της διαπαιδαγώγησης».
ΠΟΙΑ ΤΥΧΗ ΘΑ ΕΙΧΕ ΑΝ...
Εχετε την πεποίθηση ότι αν δεν ήσασταν από την οικογένεια Μητσοτάκη - Μπακογιάννη δεν θα είχατε επιτύχει στη ζωή σας αυτά που έχετε πετύχει μέχρι τώρα;
«Ο ποιητής συμβουλεύει: “Και τη ζωή σου σαν να ’σαι άλλος κάμε” (σ.σ. Βάρναλης). Αυτό προσπαθώ. Δεν έχω ανασφάλεια ούτε για το ποιος είμαι ούτε για το τι κάνω. Με όλα τα θετικά μου και όλα τα αρνητικά μου. Αρνούμαι, όμως, να πάρω τον εαυτό μου στα σοβαρά ή, να σας το πω αλλιώς, αρνούμαι να μπω σε αυτό το παιχνίδι της σοβαροφάνειας και του καθωσπρεπισμού που μπαίνουν διάφοροι που εμπλέκονται στον δημόσιο βίο. Οδηγεί σε ξύλινους ανθρώπους, χωρίς ψυχή, χωρίς καμιά γοητεία και χωρίς κανένα ενδιαφέρον. Ανθρωποι είμαστε, με τα λάθη, τα πάθη και τις αδυναμίες μας».
ΘΑ ΓΙΝΟΤΑΝ ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΤΟΥ ΣΑΜΑΡΑ;
Αν σας έλεγε ο Σαμαράς «Eλα τώρα να γίνεις υπουργός»…
«Είσαι τρελή; Είστε τρελή; Να το πω στον πληθυντικό τουλάχιστον, να μην το λέω στον ενικό». {div float:right}{module Google (Τετράγωνο 300χ250 κειμενο)}{/div}
Με τίποτε;
«Ούτε με σφαίρες. Κατ’ αρχάς, εγώ δεν έχω illusions de grandeur, έτσι; Ενα από τα μεγαλύτερα προβλήματα της Ελλάδας είναι ότι έχει αναλογικά πολύ περισσότερους σωτήρες απ’ ό,τι τής χρειάζονται… Αρα, λοιπόν, δεν έχω καμία ψευδαίσθηση ούτε για το ποιος είμαι ούτε για το τι κάνω. Αλλά δεν ανταλλάσσω αυτό που κάνω σήμερα για τίποτε στον κόσμο».
Και τι θα ψηφίζατε αν γίνονταν εκλογές αύριο;
«Είμαι πολύ μεγάλος οπαδός της ευρωπαϊκής πλειοψηφίας. Θεωρώ ότι το μεγάλο επίτευγμα των δίδυμων αυτών εκλογών ήταν ότι καταφέραμε να διασφαλίσουμε μια σταθερή ευρωπαϊκή πλειοψηφία, η οποία σήμερα κυβερνά. Και νομίζω ότι όλοι μας, είτε τους στηρίξαμε είτε όχι, θέλουμε να πετύχουν, γιατί, αν πετύχουν αυτοί, πολύ απλά θα πετύχει και η χώρα. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν μπορούμε να έχουμε όλοι μας επιφυλάξεις, ενστάσεις, διαφωνίες για πάρα πολλά ζητήματα. Ομως οφείλουμε όλοι να καταβάλουμε την προσπάθεια αυτή τη στιγμή. Και για να μη φανεί με οποιονδήποτε τρόπο ότι υπεκφεύγω, αν γίνονταν εκλογές αυτή την Κυριακή, θα ψήφιζα τη ΝΔ».
Θα πετύχει η χώρα, θα πεθάνουν οι άνθρωποι.
«Οχι, αυτό είναι λαϊκισμός. Το δίλημμα είναι τεχνητό. Το σύνολο αποτελείται από ανθρώπους».
Με 300 ευρώ πώς ζει ο κόσμος; Δεν το έχετε σκεφτεί αυτό;
«Ζω καθημερινά με ανθρώπους που βγάζουν 300 ευρώ, αλλά και με ανθρώπους που δεν βγάζουν τίποτε. Είμαστε μια χώρα σήμερα η οποία τρώει τις σάρκες της. Εχουμε αρχίσει να διαμορφώνουμε βαθιά ρήγματα: μεταξύ γενεών, μεταξύ περιφερειών, μεταξύ δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, μεταξύ ανέργων και εργαζομένων, μεταξύ των εχόντων και μη εχόντων. Αδιαμφισβήτητες οι διεθνείς υποχρεώσεις μας, αλλά αυτά είναι που θα έπρεπε σήμερα να μας απασχολούν για να μπορέσει αυτή η κυβέρνηση να πετύχει, και όχι μόνο τι προστάζει η τρόικα».
*Δημοσιεύθηκε
στο BHmagazino
το Σάββατο 16 Μαρτίου 2013
